INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, reprezentowanego przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2008 r. (data wpływu: 25 lutego 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 maja 2008 r. (data wpływu: 19 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki. Wniosek ten uzupełniono pismem z dnia 13 maja 2008 r. w zakresie doprecyzowania stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca w roku 1997 zakupił wraz z żoną i żoną ojca, działkę rolną położoną w X. W późniejszym czasie uchwałą Rady Miejskiej w X teren ten został przekwalifikowany na teren usług i drobnego przemysłu. Działka zakupiona została od Urzędu Miejskiego bez naliczania podatku VAT. Zainteresowany prowadzi aktualnie działalność polegającą na wynajmie pomieszczeń i z tego tytułu jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Ponadto Wnioskodawca jest wspólnikiem w spółce cywilnej oraz w spółce jawnej, te podmioty również są podatnikami podatku VAT.

W chwili obecnej właściciele przedmiotowej działki zainteresowani są jej sprzedażą z przeznaczeniem na cele handlowo-usługowe.

Jak wynika z pisma uzupełniającego z dnia13 maja 2008 r. Wnioskodawca:

• na wymienionym we wniosku gruncie zakupionym w roku 1997 nie prowadzi ani nie prowadził działalności rolniczej jako rolnik ryczałtowy, zgodnie z art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,
• przedmiotowego gruntu nie udostępnia i nie udostępniał innym osobom na podstawie umowy dzierżawy (użyczenia),
• nie prowadził na ww. gruncie działalności gospodarczej.

Przedmiotowy grunt należy zaliczyć do terenów budowlanych, bądź przeznaczonych pod zabudowę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze sprzedażą przedmiotowej działki wystąpi obowiązek naliczenia i zapłacenia podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaż ww. działki jest zwolniona od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w odniesieniu do tej transakcji podatnik działał w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności. Pojęcie częstotliwości natomiast należy rozumieć jako zakładające powtarzalność czynności tego samego rodzaju. Przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć w chwili wykonania usługi lub sprzedaży towaru.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą z tytułu wynajmu pomieszczeń i będąca podatnikiem VAT, zamierza sprzedać działkę nabytą w roku 1997 wraz z żoną i żoną ojca.

Przedmiotowe grunty nigdy nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej (w tym również w działalności rolniczej) i nie były przedmiotem dzierżawy, bądź użyczenia.

Odnosząc się do przedmiotowej sytuacji należy stwierdzić, że wprawdzie grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, to jednak jednorazowej czynności Wnioskodawcy w zakresie sprzedaży gruntu nie można zakwalifikować do działalności gospodarczej. Ponadto nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży gruntu Wnioskodawca działał w charakterze handlowca, nie można bowiem stwierdzić, że grunt został nabyty w celu odsprzedaży.

Wnioskodawca sprzedając grunt korzysta z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Mając na uwadze powyższą analizę przepisów należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie sprzedaż działki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dodatkowo informuje się, że wskazane przez Wnioskodawcę zwolnienie od podatku od towarów i usług zawarte w powołanym art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, odnosi się do dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę, natomiast jak wskazał Zainteresowany przedmiotowy grunt zalicza się do terenów budowlanych, bądź przeznaczonych pod zabudowę. Tym samym jego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku VAT, ale w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.