INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana reprezentowanego przez Doradcę Podatkowego, przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2008 r. (data wpływu 18 lutego 2008 r.), uzupełnionym w dniu 25 kwietnia 2008 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów w związku z dokonaną darowizną – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów w związku z dokonaną darowizną.

Z uwagi na brak właściwej opłaty (450 zł) w stosunku do występujących 6 zdarzeń przyszłych w złożonym wniosku, działając na podstawie art. 169 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa wezwano Zainteresowanego pismem z dnia 17 kwietnia 2008 r.

znak:

ILPB1/415-122/08-2/IM

ILPP2/443-166/08-2/EN

ILPB2/415-291/08-2/ES

  - do uzupełnienia opłaty o brakującą kwotę (150 zł) w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Stosowna opłata została wniesiona (data wpłaty 150 zł - 25 kwietnia 2008 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej.

Jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

W listopadzie 2002 roku oraz w 2006 roku zakupił zabudowane nieruchomości, które stanowią odrębny od siebie przedmiot własności. Nieruchomości te mają charakter użytkowy. W skład nieruchomości nabytych w 2006 roku wchodzą:

• grunty, podzielone na kilka działek, oddane w użytkowanie wieczyste,

• budynki stanowiące odrębny od gruntu przedmiot własności.

Dla poszczególnych działek oraz stojących na nich budynków prowadzone są odrębne księgi wieczyste. Wszystkie te nieruchomości (nabyte w 2006 roku) zostały nabyte na podstawie jednego aktu notarialnego. Cena nabycia odnosi się do całości nieruchomości (bez rozróżnienia poszczególnych działek i budynków, dla których prowadzone są odrębne księgi wieczyste).

We wniosku podano, że od 16 października 2002 r. między Wnioskodawcą, a jego małżonką obowiązuje ustrój ograniczonej wspólności majątkowej, polegający na tym, że majątki odrębne każdego z małżonków stanowią wszelkie środki pieniężne uzyskane na podstawie umów kredytu bankowego, a także prawa użytkowania wieczystego gruntu i związane z nimi prawa własności budynków oraz prawa własności nieruchomości. Zgodnie z powyższym, zakupione w listopadzie 2002 roku oraz w 2006 roku nieruchomości weszły w skład majątku osobistego Wnioskodawcy.

Przedmiotowe nieruchomości są wynajmowane. Najem nie odbywa się w ramach działalności gospodarczej - stanowi on źródło przychodów określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca poniósł szereg wydatków związanych z nieruchomościami, m.in. na ich ulepszenie, na potrzebne remonty, doradztwo prawne itp. Powyższe koszty zostały poniesione w celu uzyskania przychodów z najmu, tj. źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wnioskodawca poniósł szereg wydatków związanych z nieruchomościami, m.in. na ich ulepszenie, na potrzebne remonty, doradztwo prawne itp. Powyższe koszty zostały poniesione w celu uzyskania przychodów z najmu, tj. źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych.

W stosunku do jednego z budynków (który stanowi odrębną nieruchomość) zakupionego w 2006 roku nakłady na ulepszenie przekroczyły 30 % wartości początkowej tego budynku. Nieruchomości zakupione w listopadzie 2002 roku do dnia dzisiejszego zostały całkowicie zamortyzowane (na podstawie art. 22j ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) w wersji obowiązującej do końca 2002 roku, okres amortyzacji niektórych budynków mógł wynieść nawet 36 miesięcy, natomiast w stosunku do nieruchomości zakupionych w 2006 roku, dokonywane są jeszcze odpisy amortyzacyjne.

Wnioskodawca bierze pod uwagę następujący wariant sprzedaży przedmiotowych nieruchomości (nabytych w listopadzie 2002 roku i w 2006 roku).

Wnioskodawca dokona darowizny na rzecz swojej małżonki. Przedmiotem darowizny będzie własność nieruchomości zakupionych przez Wnioskodawcę w listopadzie 2002 roku i w 2006 roku. Darowizna wejdzie w skład majątku odrębnego małżonki Wnioskodawcy. Następnie małżonka Wnioskodawcy rozpocznie indywidualną działalność gospodarczą i zarejestruje się jako czynny podatnik podatku VAT. Małżonka Wnioskodawcy wniesie nieruchomości do prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej (dokona wpisu do ewidencji środków trwałych oraz wartości materialnych i prawnych). W skład przedmiotu działalności wchodzić będą usługi związane z najmem nieruchomości oraz ich kupnem i sprzedażą (68.1 i 68.2 PKWiU)-nowe numery klasyfikacji z PKWiU ze stycznia 2008 roku.

Przez pewien okres czasu nieruchomości będą wynajmowane oraz amortyzowane. Następnie przedmiotowe nieruchomości zostaną przez małżonkę Wnioskodawcy sprzedane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy powstanie konieczność dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów, ze względy na dokonaną darowiznę...

Zdaniem Wnioskodawcy nie będzie on zobowiązany do dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów z powodu dokonania darowizny nieruchomości na rzecz swojej małżonki. Wnioskodawca podaje, że nie prowadzi działalności gospodarczej – przychody uzyskiwane z tytułu najmu stanowią źródło określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.)

Wnioskodawca podczas wynajmowania przedmiotowych nieruchomości (najem nie jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej), poniósł szereg wydatków, np na: ulepszenie nieruchomości, remonty, doradztwo.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Wnioskodawca stwierdza, że wydatki posiadają charakter kosztów uzyskanych przychodów, jeżeli ponoszone są w określonym celu (osiągnięcie przychodów albo zabezpieczenie źródła przychodów), zatem bez znaczenia jest fakt, czy ww. cel uda się osiągnąć czy nie.

Wnioskodawca uważa, iż zgodnie z art. 22 ust. 5 ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami potrącalne są co do zasady, w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. W przypadku kosztów uzyskania przychodu innych niż bezpośrednio związanych z osiąganymi przychodami, na podstawie art. 22 ust. 5c ww. ustawy, potrącenie może nastąpić w momencie ich poniesienia. W związku z tym stwierdza, że koszty wskazane w art. 22 ust. 5c ww. ustawy odliczy w momencie ich poniesienia, a więc przed dokonaniem darowizny. W przypadku kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z osiąganymi przychodami, które osiągnięte zostaną po dokonaniu darowizny – nie powstaną dla niego żadne dodatkowe konsekwencje, gdyż przedmiotowe koszty mógłby ponieść dopiero w momencie osiągnięcia przychodów, a więc nie mógł odliczyć ich w momencie ich poniesienia.

Wnioskodawca podkreśla, że ww. koszty zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów z tytułu najmu przedmiotowych nieruchomości.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie on zobowiązany do dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 888 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego – do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

Zgodnie z brzmieniem art. 23 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju.

Jednakże darowizna wykorzystywanych składników majątku, nie skutkuje koniecznością skorygowania kosztów uzyskania przychodów o poniesione wydatki m.in. na remont składników majątku, jeżeli Wnioskodawca wykaże, iż darowane składniki majątku przyczyniły się do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W takim przypadku ma prawo wydatki na ich nabycie pozostawić w kosztach uzyskania przychodów, pomimo nieodpłatnego przekazania ich innej osobie.

Natomiast w sytuacji, gdy darowane są składniki majątku będące środkami trwałymi, które podlegały amortyzacji, nie zachodzi potrzeba korekty kosztów, gdyż wydatki na zakup tych środków nie były zaliczane bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, natomiast dokonywane odpisy amortyzacyjne odpowiadają okresowi używania tych składników majątku w działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono niedobór, suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W przypadku darowizny środków trwałych – jako jedna z form zbycia, wyznacza ona datę zakończenia dokonywania odpisów amortyzacyjnych (jeżeli są jeszcze naliczane), nie powoduje konieczności jakichkolwiek korekt w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Odpisy naliczane w okresie używania składnika majątku na potrzeby działalności gospodarczej pozostają kosztami uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej u darczyńcy.

Darowizna środka trwałego zamortyzowanego (w tym także zamortyzowanego jednorazowo) również nie powoduje obowiązku dokonania korekty kosztów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wniosek w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego:

• podatku od towarów i usług został rozstrzygnięty interpretacjami z dnia 14 maja 2008 r. nr ILPP2/443-166/08-4/EN, ILPP2/443-166/08-5/EN

• podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów ze sprzedaży nieruchomości został rozstrzygnięty interpretacją z dnia 14 maja 2008 r. nr ILPB2/415-291/08-4/ES

• podatku dochodowego od osób fizycznych został rozstrzygnięty interpretacjami z dnia 14 maja 2008 r. nr ILPB1/415-122/08-4/IM oraz ILPB1/415-122/08-5/IM.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.