INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani … reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2008 r. (data wpływu 18 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej nieruchomości oraz odpisów amortyzacyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej nieruchomości oraz odpisów amortyzacyjnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni – osoba fizyczna, nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest płatnikiem podatku od towarów i usług.

Mąż Wnioskodawczyni w 2002 oraz w 2006 roku zakupił zabudowane nieruchomości o charakterze użytkowym, które stanowią odrębny przedmiot własności. W skład nieruchomości nabytych w 2006 roku wchodzą:

• grunty oddane w wieczyste użytkowanie, podzielone na kilka działek,
• budynki stanowiące odrębny od gruntu przedmiot własności.
  
  

Dla poszczególnych działek oraz stojących na nich budynków prowadzone są odrębne księgi wieczyste. Wszystkie nieruchomości zostały nabyte na podstawie jednego aktu notarialnego, cena nabycia odnosi się do całości nieruchomości, bez rozróżnienia poszczególnych działek i budynków, dla których prowadzone są odrębne księgi wieczyste.

Od 16 października 2002 roku pomiędzy Wnioskodawczynią, a jej małżonkiem obowiązuje ustrój ograniczonej wspólności majątkowej, polegający na tym, że majątki odrębne każdego z małżonków stanowią wszelkie środki pieniężne, uzyskane na podstawie umów kredytu bankowego, a także prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz związane z nimi prawa własności nieruchomości oraz prawa własności budynków.

Zakupione nieruchomości weszły w skład majątku osobistego małżonka Wnioskodawczyni, są one przez niego wynajmowane. Najem odbywa się w ramach działalności gospodarczej, a zatem stanowi źródło przychodów określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pierwsza nieruchomość zakupiona w 2002 roku do chwili obecnej została całkowicie zamortyzowana, natomiast w stosunku do drugiej, zakupionej w 2006 roku dokonywane są jeszcze odpisy amortyzacyjne. Małżonek Wnioskodawczyni dokona darowizny na rzecz Wnioskodawczyni, której przedmiotem będzie własność nieruchomości zakupionych przez małżonka w 2002 oraz 2006 roku. Przedmiotowa darowizna wejdzie w skład majątku osobistego Wnioskodawczyni, która następnie zamierza rozpocząć indywidualną działalność gospodarczą i zostać czynnym płatnikiem podatku od towarów i usług.

Nieruchomości te mają zostać wykorzystywane w prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności i wpisane do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Przedmiotem działalności mają być usługi najmu oraz kupna i sprzedaży nieruchomości (701.1 i 70.2 według PKWiU). Wnioskodawczyni zamierza przez pewien okres ww. nieruchomości amortyzować, wynajmować, a następnie je sprzedać.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawczyni będzie mogła dokonywać odpisów amortyzacyjnych od nabytych w drodze darowizny nieruchomości... Jaka będzie wartość początkowa w przypadku gdy od nabytych nieruchomości będą dokonywane odpisy amortyzacyjne...

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2) maszyny, urządzenia i środki transportu,
3) inne przedmioty
     - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ww. ustawy, zwane środkami trwałymi.

Wnioskodawczyni podaje, iż w ślad za art. 22c cyt. ustawy, amortyzacji nie podlegają:

1. grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,
2. budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami lub lokale mieszkalne, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy, jeżeli podatnik nie podejmie decyzji o ich amortyzowaniu,
3. dzieła sztuki i eksponaty muzealne,
4. wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 22b ust. 2 pkt 1,
5. składniki majątku, które nie są używane na skutek zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaprzestano tej działalności zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zdaniem Wnioskodawczyni na podstawie powyższych przepisów należy stwierdzić, że darowizna mieści się w ramach pojęcia „nabyte” oraz nie jest wymieniona w katalogu składników majątku nie podlegających amortyzacji.

Zatem, można dokonać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej otrzymanych w drodze darowizny nieruchomości.

Wnioskodawczyni podaje, iż zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się: w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób – wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Zgodnie z powyższym przepisem można ustalić wartość początkową darowanych nieruchomości, od których dokonywane będą odpisy amortyzacyjne, na poziomie wartości rynkowej z dnia nabycia.

Sposób określenia wartości rynkowej nieruchomości, jak podaje Wnioskodawczyni, zawiera przepis art. 19 ust. 3 w zw. z art. 22g ust. 16 ww. ustawy, który stanowi, że wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2) maszyny, urządzenia i środki transportu,
3) inne przedmioty,
     - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi
,br>

Zgodnie z przepisem art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się – w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób – wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

W myśl art. 22g ust. 16 ww. ustawy, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3-5 oraz art. 22g ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

Przepis art. 19 ust. 3 ww. ustawy stanowi, że wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (w przedmiotowej sprawie – nabycia w drodze spadku).

Zatem przedstawione przez Wnioskodawczynię stanowisko mówiące, iż w przedmiotowej sytuacji będzie mogła dokonywać odpisów amortyzacyjnych od nabytych w drodze darowizny nieruchomości oraz, że podstawą naliczania odpisów amortyzacyjnych może być wartość początkowa ustalona na poziomie wartości rynkowej z dnia nabycia tj. dokonania darowizny jest prawidłowa. Należy przy tym podkreślić, iż tak ustalona wartość początkowa musi – w myśl powyżej przytoczonego art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – odpowiadać wartości rynkowej z dnia nabycia.

Wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości w przyszłości, został rozstrzygnięty odrębną interpretacją z dnia 14 maja 2008 r. nr ILPB1/415-123/08-3/IM.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.