INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 02 kwietnia 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 07 kwietnia 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzania informacji o dochodach PIT-11 w związku z przejęciem pracowników przez nowego pracodawcę w trybie art. 23#61446; Kodeksu pracy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07 kwietnia 2008r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzania informacji o dochodach PIT-11 w związku z przejęciem pracowników przez nowego pracodawcę w trybie art. 23^#61446; Kodeksu pracy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Pracownicy wnioskodawcy z dniem 03 września 2007r. zostali przejęci przez Spółkę z o.o. na zasadach określonych w art. 23^#61446; Kodeksu pracy. W związku z tym przejściem pracowników do innego pracodawcy wnioskodawca w oparciu o art. 39 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sporządził imienne informacje, o których mowa w ust. 1 tego przepisu (PIT-11) i przekazał je byłym pracownikom oraz przesłał do właściwych urzędów skarbowych. Informacje te dotyczyły okresu zatrudnienia u wnioskodawcy tj. od 01 stycznia 2007r. do 03 września 2007r. Natomiast nowy pracodawca sporządził i przesłał tym pracownikom oraz właściwym urzędom skarbowym informacje PIT-11 obejmujące cały rok 2007, a zatem również okres zatrudnienia u wnioskodawcy. W tej sytuacji podatnicy (byli pracownicy wnioskodawcy) oraz właściwe według ich miejsca zamieszkania urzędy skarbowe otrzymali informacje o dochodach obejmujące dwukrotnie ten sam okres zatrudnienia (01 stycznia 2007r. do 03 września 2007r.). Ten stan rzeczy spowoduje rozbieżności między rocznymi rozliczeniami podatników (PIT 36, 37), a otrzymanymi przez nich i właściwe urzędy skarbowe informacjami PIT-11.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy uwzględniając stan faktyczny wnioskodawca był zobowiązany do sporządzenia i przesłania informacji PIT-11 za okres zatrudnienia (01 stycznia 2007r. do 03 września 2007r.) pracowników następnie przejętych na podstawie art. 23 ^#61446; Kodeksu pracy przez innego pracodawcę...
2. Jeżeli odpowiedź na pytanie 1 będzie negatywna, to czy wnioskodawca jest uprawniony do skorygowania tych informacji, względnie czy takiej korekty za okres 01 stycznia 2007r. do 03 września 2007r. powinien dokonać nowy pracodawca...
   
   

Zdaniem wnioskodawcy, postąpił on prawidłowo jako płatnik zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych wystawiając informacje PIT-11 zgodnie z art. 39 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wprawdzie spotyka się odmienną interpretację opartą na wnioskowaniu z art. 23^#61446; Kodeksu pracy sprowadzającą się do tezy, że ww. obowiązki, tj. sporządzenie informacji PIT-11 obciążają nowego pracodawcę, lecz jego zadaniem taka interpretacja nie znajduje podstawy w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawa ta jest przepisem szczególnym w stosunku do ustawy Kodeks pracy. Dlatego też zwolnienie z obowiązku sporządzenia PIT-11 przez płatnika za okres zatrudnienia sprzed przejęcia pracowników przez nowego pracodawcę winno wynikać bezpośrednio z przepisów podatkowych, a takiego przepisu brakuje. Takim przepisem nie jest, zdaniem wnioskodawcy, art. 23^#61446; Kodeksu pracy, skoro zagadnienia podatkowe normowane są wyłącznie przez przepisy prawa podatkowego.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) płatnikiem jest każdy podmiot obowiązany na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Jak wynika z treści art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 39 ust. 2 ww. ustawy, jeżeli obowiązek poboru przez płatników, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, zaliczek na podatek ustał w ciągu roku, płatnicy są zobowiązani sporządzić informację określoną w ust. 1 i przekazać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, lub urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, w terminie do dnia 15 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrana została ostatnia zaliczka, z zastrzeżeniem ust. 5.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż przejście pracowników nastąpiło w trybie art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.).
Zgodnie z treścią art. 23¹ Kodeksu pracy w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy, z zastrzeżeniem przepisów § 5.
Artykuł ten przyjmuje konstrukcję automatycznego wejścia w stosunek pracy po stronie jednego zakładu pracy w miejsce drugiego, czyli wprowadza swoistą sukcesję uniwersalną w płaszczyźnie stosunków pracy. Opiera się ona przy tym na założeniu, że stosunek pracy w ogóle nie zostaje rozwiązany mimo przekształceń podmiotowych (po stronie zakładu pracy).

Z powyższego wynika, iż obowiązek poboru przez płatników zaliczek na podatek dochodowy nie ustaje, lecz przechodzi na nowego płatnika, który przejmując pracowników przejmuje także obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. W związku z tym nie ma zastosowania cytowany powyżej art. 39 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższe okoliczności powodują, iż przejmujący pracowników pracodawca winien kontynuować obliczanie zaliczek na podatek dochodowy od dokonanych wypłat wynagrodzeń według zasad określonych w art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na powyższe po zakończeniu roku podatkowego przejmujący pracodawca, o ile nie dokonuje rocznego obliczenia podatku, winien przekazać podatnikowi oraz odpowiednim urzędom skarbowym informacje o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11 obejmujące dane za cały rok podatkowy, tj. zarówno za okres zatrudnienia w przejętym zakładzie pracy, jak i u obecnego pracodawcy.

Wobec powyższego wnioskodawca nie miał obowiązku wystawiania pracownikom przejętym w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy informacji o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11 za okres zatrudnienia od 01 stycznia 2007r. do 03 września 2007r. i przesyłania ich do właściwego urzędu skarbowego.

Tym samym stanowisko zawarte we wniosku jest nieprawidłowe.

W zaistniałej sytuacji wnioskodawca winien dokonać korekty „zerującej” wystawionych przez siebie informacji PIT-11. Obowiązek wystawienia informacji PIT-11 za cały rok obciąża pracodawcę, który przejął pracowników, co jak wynika z wniosku, zrobił.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.