INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 01.04.2008 r. (data wpływu 03.04.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie terminu wystawienia informacji PIT – 11, w przypadku gdy w trakcie roku ustało zatrudnienie jednego z pracowników – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03.04.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie terminu wystawienia informacji PIT – 11, w przypadku gdy w trakcie roku ustało zatrudnienie jednego z pracowników.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni zatrudnia pięciu pracowników i jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Od wypłacanych wynagrodzeń potrąca zaliczki na podatek dochodowy oraz przekazuje je w wyznaczonym terminie do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Siedlcach. W kwietniu 2007 r, ustało zatrudnienie jednego z pracowników. W dalszym ciągu posiadała status płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, ponieważ zatrudniała jeszcze inne osoby w ramach stosunku pracy. Informacje PIT – 11 Wnioskodawczyni przekazała wszystkim pracownikom w terminie do 29.02.2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej sytuacji obowiązuje termin przekazania informacji PIT – 11 wynikający z art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) t. j. do końca lutego następnego roku, czy z art. 39 ust. 2 t. j. do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym została pobrana ostatnia zaliczka...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Czytając wprost przepis art. 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawczyni doszła do wniosku, iż nie ustał w jej przypadku obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy (zatrudnia przecież pracowników w dalszym ciągu i potrąca im w kolejnych miesiącach zaliczki od wynagrodzeń). Dlatego też wyciągnęła wniosek, iż w jej przypadku ostatecznym terminem złożenia informacji PIT – 11 dla zwalnianego w kwietniu 2007 r. pracownika będzie 29.02.2008 r. Treść art. 39 ust. 2 ww. ustawy dotyczy bowiem wyjątkowego przypadku, gdy w trakcie roku podatkowego zostaje zwolniony ostatni pracownik i wówczas ustaje obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy (bo nie ma komu już pobrać zaliczki na podatek) i nastąpiłaby utrata też statusu płatnika tego podatku. Wówczas obowiązywałby Wnioskodawczynię termin złożenia informacji PIT – 11 do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym została pobrana ostatnia zaliczka.

Według art. 8. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Zgodnie z tą definicją, Wnioskodawczyni zwalniając w trakcie roku podatkowego jednego z wielu zatrudnianych pracowników, w dalszym ciągu jest płatnikiem podatku dochodowego. Wobec powyższego obowiązujący Wnioskodawczynię termin do złożenia informacji PIT – 11 upływa z końcem lutego następnego roku, tak jak określa to przepis art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni myśli, że taka też była intencja ustawodawcy. Zdarzają się bowiem sytuacje, że ta sama osoba jest zatrudniana ponownie w tym samym roku, po krótkiej przerwie. Wówczas na jednej informacji PIT – 11 są ujmowane wszystkie wypłacone wynagrodzenia w danym roku, zgodnie z kartą wynagrodzeń. Pracownik otrzymuje jedną informację do swojego zeznania podatkowego, w terminie, który każdy podatnik kojarzy z obowiązkami wobec Urzędów Skarbowych w zakresie składania zeznań podatkowych. Zdaniem Wnioskodawczyni intencją ustawodawcy było uproszczenie i ułatwienie podatnikom wywiązywania się z ich obowiązków zarówno w zakresie składania PIT – 11 w przypadku płatników, jak i pilnowania wszystkich otrzymanych informacji PIT – 11 za dany rok podatkowy w przypadku podatników. Przesłanką uzasadniającą powyższą interpretację jest również twierdzenie, iż podatnik, który otrzymałby PIT – 11 w trakcie roku (np. w czerwcu) niejednokrotnie zagubiłby tę informację i ponownie prosił o jej wystawienie. Utrudniałoby to pracę płatnikom, zwłaszcza w przypadku, gdy jest duża rotacja zatrudnianych osób.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) płatnikiem jest każdy podmiot obowiązany na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Jak wynika z art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy” są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Ponadto w myśl art. 37 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, od którego zaliczki miesięczne pobierają płatnicy określeni w art. 31, art. 33 lub art. 35 ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7, złoży płatnikowi przed dniem 10 stycznia roku następującego po roku podatkowym oświadczenie sporządzone według ustalonego wzoru, które traktuje się na równi z zeznaniem, że:

• poza dochodami uzyskanymi od płatnika nie uzyskał innych dochodów, z wyjątkiem dochodów określonych w art. 30-30c oraz w art. 30e,

• nie korzysta z odliczeń, z zastrzeżeniem ust. 1a pkt 2 – 4

• nie korzysta z możliwości opodatkowania dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 2 lub 4,

• nie ma obowiązku doliczenia kwot uprzednio odliczonych, z zastrzeżeniem ust.1a pkt 5 – płatnik jest obowiązanych sporządzić, według ustalonego wzoru, roczne obliczenie podatku, na zasadach określonych w art. 27, od dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym.

Przepis art. 39 ust. 1 ww. ustawy nakłada na płatników obowiązek przekazania podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika – imiennej informacje PIT – 11 w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym.

Natomiast zgodnie z postanowieniami art. 39 ust. 2 ww. ustawy jeżeli obowiązek poboru przez płatników, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35 zaliczek na podatek ustał w ciągu roku, płatnicy ci są zobowiązani sporządzić informację określoną w ust. 1 i przekazać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika lub urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych w terminie do dnia 15 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrana została ostatnia zaliczka z zastrzeżeniem ust. 5.

Powołany wyżej przepis dotyczy zarówno sytuacji, gdy w trakcie roku dla pracodawcy ustaje obowiązek płatnika ze względu na zwolnienie wszystkich pracowników lub likwidację działalności gospodarczej, jak również w przypadku, gdy jest zwalniany tylko jeden z zatrudnianych pracowników.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane powyżej przepisy, należy stwierdzić, iż w przypadku rozwiązania w trakcie roku stosunku pracy z jednym z pracowników jest Pani zobowiązana do sporządzenia i przekazania podatnikowi oraz właściwemu urzędowi skarbowemu imienną informację PIT – 11, w terminie do 15 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrana została ostatnia zaliczka od wynagrodzenia zwalnianego pracownika.

Reasumując należy stwierdzić, iż obowiązuje Panią termin przekazania informacji PIT – 11 wynikający z art. 39 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, t. j. do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym została pobrana ostatnia zaliczka.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.