INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 07.04.2008 r. (data wpływu 10.04.2008 r.) uzupełnionego pismem z dnia 17.06.2008 r. (data wpływu 23.06.2008 r.) oraz pismem z dnia 08.07.2008 r. (data wpływu 10.07.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek przyznanych wyrokiem sądu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.04.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie w zakresie opodatkowania odsetek przyznanych wyrokiem sądu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Pismem z dnia 03.06.2008 r. Nr IPPB2/415-654/08-2/AF wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez:

• sprecyzowanie stanu faktycznego, to jest dokładne opisanie z jakiego tytułu zostały zasądzone i wypłacone odsetki oraz wskazanie daty wypłaty tych odsetek,
• sprecyzowania pytania odnośnie przedstawionego stanu faktycznego,
• przedstawienie własnego stanowiska w sprawie stanu faktycznego opisanego we wniosku,
• wskazania nazwy i adresu właściwego organu podatkowego (Naczelnika Urzędu Skarbowego) w sprawie,
• wskazanie, czy wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego czy zdarzenia przyszłego,
• złożenie oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.
  
  

Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie pismem z dnia 17.06.2008 r. (data wpływu 23.06.2008 r.).

Ponownie pismem z dnia 26.06.2008 r. Nr IPPB2/415-654/08-4/AF wezwano Wnioskodawczynię do sprecyzowania własnego stanowiska w sprawie stanu faktycznego opisanego we wniosku oraz zadanego pytania.

Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie pismem z dnia 08.07.2008 r. (data wpływu 10.07.2008 r.).

W 1990 roku zmarł długoletni konkubent Wnioskodawczyni pozostawiając testament. W testamencie uczynił zapisy na korzyść: żony, syna i Wnioskodawczyni. Żona i syn wzięli wszystko. Wnioskodawczyni nic. Wobec powyższego Wnioskodawczyni wniosła sprawę do Sądu domagając się oddania samochodu oraz połowy działki w S. W roku 1994 r. zapadł wyrok. Sąd wydając wyrok miał na uwadze dobro Wnioskodawczyni i dlatego wydał wyrok spłaty wraz z odsetkami. Wnioskodawczyni miała prawo do korzystania z działki w S, ale nigdy tam nie była z przyczyn tylko jej wiadomych. Sąd zasądził na korzyść Wnioskodawczyni kwotę w wysokości 58.930.025 zł, która w rozbiciu wyniosła:

• 31.220.000 zł od 19.02.1992 r. wraz z odsetkami do dnia spłaty,
• 27.710.025 zł od 26.05.1994 r. wraz z odsetkami do dnia spłaty.
  
  

Powyższa kwota wraz z ustawowymi odsetkami nie została Wnioskodawczyni oddana przez jej dłużnika, tj. syna zmarłego konkubenta.

W miesiącu lipcu 2007 r. zgłosił chęć kupna działki w S zainteresowany. Sprawa sprzedaży została sfinalizowana 27.07.2007 r. i tego dnia Wnioskodawczyni otrzymała od nabywcy 30.675 zł. Na kwotę tę składa się główne zadłużenie w wysokości 5.893 zł oraz odsetki w wysokości 24.782 zł.

Dnia 01.08.2007 r. Wnioskodawczyni zgłosiła swojemu Urzędowi Skarbowemu fakt nabycia spadku i odsetek. Urząd rozliczył Wnioskodawczynię od kwoty głównej 5.893 zł od czego Wnioskodawczyni zapłaciła należną kwotę. Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, iż od odsetek będzie musiała zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych. Informacja i zapłata nastąpiła 18.03.2008 r. Wnioskodawczyni rozliczyła podatek dochodowy od osób fizycznych za rok 2007 dodając odsetki 24.782 zł do swoich przychodów w kwocie 32.531 zł co uczyniło kwotę 57.312 zł i ze skali podatkowej 19%, którą Wnioskodawczyni zawsze się rozliczała weszła w 30% skalę podatkową.

Wnioskodawczyni uważa, że gdyby w roku 1990 (po zmarłym) otrzymała należny spadek wówczas nie byłaby obciążona karą w postaci płacenia tak wysokiego podatku. Wnioskodawczyni nie poniosłaby straty, bo wówczas kwoty te stanowiły inną wartość i mogła te pieniądze zainwestować z korzyścią, a tak po tylu latach Wnioskodawczyni musi zapłacić podatek, o którym wówczas nikt nie miał pojęcia, bo taki nie istniał.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni winna płacić w zeznaniu PIT podatek od odsetek zasądzonych przez Sąd w latach 1992/1994...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawczyni jest zdania, iż po 14 latach otrzymała należny jej spadek i została dwukrotnie skrzywdzona. Raz za to, że musiała do przychodów za rok 2007 dodać należne jej odsetki i przekroczyła 30% skalę podatkową. Drugi raz to, że musiała zapłacić odsetki od czegoś co należało jej się od 1990 r., a przysądzone zostało w 1994 r. Wnioskodawczyni uważa, że nie można karać dwa razy za to czego się nie zrobiło świadomie – umyślnie. Prawo nawet podatkowe nie może działać wstecz, a w przypadku Wnioskodawczyni działa: karze dwa razy. Dlatego Wnioskodawczyni wyraża przekonanie, że nie powinna płacić od odsetek przysądzonych sądownie w 1994 roku podatku, a jeżeli już to nie sumować odsetek z przychodem co powoduje dodatkowe obciążenie Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni uważa, że nie powinna płacić podatku od odsetek, a jeżeli to należy rozdzielić podatek od odsetek i od przychodu. Wobec tego przy rozliczeniu PIT-37 wpłaciła nie słusznie zdaniem Wnioskodawczyni naliczony podatek w kwocie 5.845 zł. Wnioskodawczyni prosi o rozpatrzenie jej sprawy i dokonanie zwrotu tej kwoty.

W związku z powyższym, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni nabyła w 1990 roku spadek po zmarłym konkubencie. Jednak faktyczną kwotę należną jej w drodze spadku od dłużnika otrzymała w 2007 roku wraz z należnymi odsetkami. Od otrzymanego spadku Wnioskodawczyni dokonała należnych rozliczeń w zakresie podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z zapisem art. 2 ust. 1 pkt 3) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom od spadków i darowizn. W związku z powyższym należna kwota otrzymana przez Wnioskodawczynię od dłużnika tytułem nabytego spadku nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają natomiast otrzymane przez Wnioskodawcę odsetki.

Instytucję prawną odsetek za zwłokę reguluje art. 481 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.), zgodnie z którym, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Odsetki wypłacone za okres pomiędzy datą zasądzenia i datą wypłaty odszkodowania nie są wliczane do wartości odszkodowania. Zgodnie bowiem z treścią art. 20 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.) do wartości przedmiotu sporu nie wlicza się odsetek, pożytków i kosztów, żądanych obok roszczenia głównego. Przepis ten ma zastosowanie do odsetek ustawowych, z którymi zasądzono świadczenia główne – co miało miejsce w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Analizując treść powyższych przepisów należy zauważyć, iż nie można utożsamiać odsetek za zwłokę z nabyciem w drodze spadku. Odsetki mają charakter uboczny względem świadczenia głównego – są skutkiem nie wykonania zobowiązań. Z tych względów wyłączenie z opodatkowania należności głównej nie oznacza, iż wolne od podatku są także odsetki od niej naliczone. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje zwolnienia od podatku odsetek od nabytej w drodze spadku kwoty pieniężnej.

Na zasadzie wyjątku w art. 21 ust. 1 pkt 95 ww. ustawy zostały zwolnione z podatku jedynie odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, tj. stosunku służbowego, stosunku pracy, w tym spółdzielczego stosunku pracy, członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracy nakładczej, emerytury lub renty. W konsekwencji odsetki stanowiące należność wierzyciela odrębną od kwoty głównej nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania. W związku z tym, iż w art. 21, 52, 52a, i 52 c ww. ustawy dochód ten nie został wymieniony jako wolny od podatku i od tego dochodu nie zaniechano poboru podatku należy uznać, że podlega opodatkowaniu.

W świetle powyższego, otrzymane ustawowe odsetki za zwłokę w wykonaniu wyroku sądu są przychodem Wnioskodawczyni opodatkowanym na zasadach ogólnych. Rodzaje źródeł przychodów zostały wymienione w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a wśród nich w punkcie 9 ustawodawca zawarł inne źródła.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12 - 14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach. Przepis ten zawiera katalog otwarty – ustawodawca podał jedynie przykłady niektórych przychodów zaliczanych do innych źródeł.

Przychodami, zgodnie z zapisem art. 11 ust. 1 ww. ustawy, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przez sformułowanie „postawione do dyspozycji” należy rozumieć takie postawienie podatnikowi przysługujących mu pieniędzy i wartości pieniężnych, aby mógł on z nich swobodnie korzystać.

Wypłacone odsetki należy więc zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 oraz 20 ust. 1 ww. ustawy, ponieważ zostały wypłacone Wnioskodawczyni w 2007 roku.

Dochody z innych źródeł podlegają sumowaniu z innymi dochodami zgodnie z art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych zgodnie z art. 27 tej ustawy według skali podatkowej.

Stosownie do treści art. 45 ust. 1 powołanej ustawy podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8. W tym samym terminie należy wpłacić należny z tego tytułu podatek (zgodnie z art. 45 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy).

Reasumując należy stwierdzić, iż od wypłaconych odsetek zasądzonych wyrokiem Sądu Wnioskodawczyni była zobowiązania do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, sumując dochody uzyskane z tego tytułu z innymi dochodami podlegającymi opodatkowaniu na zasadach ogólnych zgodnie z art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zeznaniu PIT-37 składanym za 2007 rok.

Odnosząc się natomiast do kwestii Wnioskodawczyni, dotyczącego zwrotu zapłaconego podatku przez tut. organ, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, iż zgodnie z zawartą w art. 13 § 1 ww. ustawy definicją organu podatkowego, jest nim między innymi, stosownie do swojej właściwości, naczelnik urzędu skarbowego. Organem podatkowym kompetentnym w ww. sprawach jest naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania Wnioskodawczyni, nie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie.

Końcowo należy dodać, iż dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.