INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana M., przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 19 maja 2008r.), uzupełnionym w dniu 08 lipca 2008r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, opłat za wieczyste użytkowanie gruntu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2008r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, opłat za wieczyste użytkowanie gruntu.Wniosek powyższy zawierał braki formalne. Dlatego też, pismem z dnia 17 czerwca 2008r. wezwano do jego uzupełnienia. W dniu 08 lipca 2008r. do tut. Biura wpłynął uzupełniony wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie praktyki lekarskiej. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a podatek opłaca na zasadach ogólnych. W dniu 17 marca 2008r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabył od Gminy prawo wieczystego użytkowania gruntu oraz znajdujący się na nim budynek. Wartość gruntu wyniosła 88.900 zł, a wartość budynku 35.000 zł. Gmina ustaliła pierwszą opłatę za wieczyste użytkowanie w wysokości 25% ww. wartości gruntu, tj. kwotę 22.225 zł plus VAT oraz roczne opłaty w wysokości 3% wartości gruntu. Obecnie zakupiony budynek wnioskodawca będzie wynajmował, w przyszłości jednak na nabytym gruncie zamierza wybudować nowy budynek z przeznaczeniem lokali na wynajem. Pierwsza opłatę w wysokości 25% podatnik zaliczył bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w chwili poniesienia tego wydatku a opłaty roczne będzie zaliczał w ciężar kosztów również bezpośrednio w chwili poniesienia. Wartość początkową prawa wieczystego użytkowania ustalił w wysokości odpowiadającej sumie pozostałych (innych niż pierwsza opłata) wydatków poniesionych przy jego nabyciu.

W uzupełnieniu wniosku wnioskodawca wskazał, iż:

• w zakresie jego działalności gospodarczej znajduje się również wynajem nieruchomości,
• zakupiony budynek będzie wynajmowany w ramach działalności gospodarczej,
• koszty w podatkowej księdze przychodów i rozchodów ewidencjonuje według metody kasowej,
• pierwsza opłata za wieczyste użytkowanie została zaliczona do pozostałych kosztów działalności gospodarczej, wpisana do kolumny 13 podatkowej księgi przychodów i rozchodów jako koszt pośrednio związany z działalnością gospodarczą,
• na wartość początkową prawa wieczystego użytkowania składają się: opłaty za założenie księgi wieczystej i od wpisu prawa użytkowania wieczystego i własności oraz taksa notarialna za dokonanie czynności.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy prawidłowe jest zaliczenie pierwszej opłaty za wieczyste użytkowanie gruntu do pozostałych kosztów prowadzenia działalności gospodarczej (kolumna 13 podatkowej księgi przychodów i rozchodów) w momencie jej poniesienia...
Czy roczne opłaty za wieczyste użytkowanie gruntu w trakcie realizowania inwestycji prowadzonej na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym mogą być zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów czyli wpisywane w kolumnie 13 podatkowej księgi przychodów i rozchodów, w momencie ich ponoszenia...

Zdaniem wnioskodawcy, jego postępowanie jest prawidłowe. Prawo wieczystego użytkowania nabył bezpośrednio od gminy. Opłaty za wieczyste użytkowanie są wydatkami pośrednio związanymi z uzyskiwanymi przychodami i stanowią koszty uzyskania przychodów. Takimi kosztami nie są wydatki na nabycie prawa wieczystego użytkowania zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.Natomiast kosztami uzyskania przychodów są opłaty z tytułu użytkowania wieczystego wnoszone na rzecz Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego; opłaty te są zaliczane do kosztów z chwilą poniesienia. Z aktu notarialnego wynika, że pierwsza opłata wynosi 25% ceny gruntu i została ustalona na kwotę 22.225 zł plus VAT, nie jest więc ona ceną nabycia prawa wieczystego użytkowania i może być zaliczona bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.Odnośnie planowanej budowy budynku pod wynajem wnioskodawca uważa, że opłaty z tytułu wieczystego użytkowania są ponoszone w związku z użytkowaniem gruntu, niezależnie od tego czy prowadzona jest na nim budowa i nie będą stanowić wartości początkowej środka trwałego – budynku. W uzupełnieniu wniosku wskazał, iż wydatki z tytułu użytkowania wieczystego gruntu dotyczą funkcjonowania działalności gospodarczej i nie wiążą się z uzyskaniem przez niego konkretnego przychodu. Opłata ta jest niezależna od rodzaju prowadzonej działalności i ciąży na użytkowniku wieczystym tylko z powodu posiadania tego prawa. Na tej podstawie jako koszty pośrednio wpływające na przychody należy ją zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia czyli wpisać do kolumny 13 podatkowej księgi przychodów i rozchodów.W zakresie drugiego pytania, zdaniem wnioskodawcy, z uwagi na charakter opłat za wieczyste użytkowanie gruntu, tj. ich ścisłego związku z posiadaniem tego prawa, nie wpływają one na wartość tworzonego budynku, gdyż są ponoszone niezależnie od sposobu wykorzystania gruntu, zatem na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy je uznać za koszty uzyskania przychodów w momencie poniesienia (wpisać do kolumny 13 podatkowej księgi przychodów i rozchodów).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.
  
  

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. a) cyt. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia. W myśl ww. przepisu należy rozróżnić wydatki poniesione na nabycie prawa wieczystego użytkowania gruntów od poniesionych opłat za wieczyste użytkowanie gruntów.Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy kosztem uzyskania przychodów mogą być wyłącznie opłaty za wieczyste użytkowanie gruntów (tak pierwsza opłata jak i opłaty roczne). Wydatki te, o ile spełniają określone w cyt. powyżej art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przesłanki, mogą stanowić w dacie poniesienia koszty uzyskania przychodu prowadzonej przez wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

W myśl art. 22g ust. 4 ww. ustawy, za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztów wytworzenia nie zalicza się wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania. Zgodnie z powyższym przepisem, na wartość początkową budynku, który wnioskodawca zamierza wybudować składać się będą wydatki poniesione na jego wytworzenie. Do wydatków tych nie zalicza się będących m. in. przedmiotem wniosku opłat rocznych za użytkowanie wieczyste gruntu. Wydatki te, chociaż ponoszone w trakcie realizacji inwestycji nie są ponoszone w celu wytworzenia środka trwałego, ale w związku z samym posiadaniem gruntu, niezależnie od tego, czy na tym gruncie prowadzona jest inwestycja. Dlatego wydatki te, jako związane z użytkowaniem gruntu dla celów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej podlegają zaliczeniu w ciężar kosztów uzyskania przychodów, jako koszty pośrednie, w momencie ich poniesienia. Pamiętać przy tym należy, iż stosownie do postanowień art. 22 ust. 6b ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. Zasady prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów określił Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.). Zgodnie z pkt 13 Objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów, stanowiących Załącznik Nr 1 do ww. rozporządzenia, kolumna 13 jest przeznaczona do wpisywania pozostałych kosztów (poza wymienionymi w kolumnach 10-12), z wyjątkiem kosztów, których zgodnie z art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów. Zatem opłaty z tytułu wieczystego użytkowania gruntu będą podlegały wpisaniu w kolumnie 13 podatkowej księgi przychodów i rozchodów w dniu ich poniesienia.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe, poniesione przez wnioskodawcę opłaty z tytułu wieczystego użytkowania gruntu, tj. zarówno pierwsza opłata jak i roczne opłaty, będą stanowiły koszt uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia, o ile spełniają wymogi określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego, stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.