INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Powiatu przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2008r. (data wpływu 5 maja 2008r.), uzupełnionym pismami z dnia 5 czerwca 2008r. (data wpływu 9 czerwca 2008r.) oraz z dnia 12 czerwca 2008r. (data wpływu 13 czerwca 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości pod nazwą „Zespół Pałacowo – Parkowy” - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2008r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismami z dnia 5 czerwca 2008r. i 12 czerwca 2008r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości pod nazwą „Zespół Pałacowo – Parkowy”.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Powiat sprzedaje Zespół Pałacowo-Parkowy z XVIII wieku położony we W. W skład Zespołu wchodzi: zabytkowy pałac o powierzchni 2017m², stodoła z chlewnią i cieplarnia. Powyższe budynki są położone w parku z zabytkowym drzewostanem, którego powierzchnia wynosi 16,37 ha.

Pałac wraz z zabudowaniami gospodarczymi stanowi jednolitą całość, objętą opieką konserwatora zabytków. Powiat nie może sprzedać oddzielnie parku ani jego poszczególnych zabudowań, ponieważ są one ze sobą ścisłe związane. Całość znajduje się w rejestrze zabytków z dnia 15 stycznia 1986r.

Przedstawiony stan faktyczny został uzupełniony przez Wnioskodawcę pismami z dnia 5 czerwca 2008r. i 12 czerwca 2008r.

Wojewoda Podkarpacki decyzją z dnia 28 listopada 2006r. przekazał Powiatowi prawo własności nieruchomości położonej we W objęte Kw 1334 Sądu Rejonowego - obejmujący grunty i budynki wraz z zabudowaniami i urządzeniami trwale z gruntami związanymi. Całość obejmuje działki nr 2, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 15, 17, 20/2, 22, 24/1, 24/2, 25, 28, 31/1, 32/1, 34, 35, 36/1, 38, 39/1, 40, 41, 42/2, 226, 226/2, 269/3, 276/2, 280, 281, 282/1, 282/2, 288/1, 289, 292/1, 292/2, 294/2, 295/2, 296/3, 296/4, 2216/1, 2220/2, 2225, 2226, 2227/2, 2227/3, 2390, 2391 oraz Pałac z 1754r., rządcówka z pierwszej połowy XIX wieku oraz stodoła z chlewnią, cieplarnią. Wojewódzki Konserwator Zabytków wpisał całość do rejestru zabytków decyzją z dnia 15 stycznia 1986r. pod nazwą „Zespół Pałacowo-Parkowy”.

Na działkach nr 2, 4, 5, 9, 10, 11, 15, 17, 24/1, 25, 36/1, 40, 41, 42/2, 226, 262/2, 269/3, 280, 281, 282/1, 282/2, 289, 292/1, 292/2, 294/2, 295/2, 296/3, 296/4, 2220/2, 2225, 2226 znajduje się zabytkowy park. Działki nr: 20/2, 31/1, 2216/1, 2227/2 to aleje i drogi w parku i wokół pałacu. Na działce nr 8, 2390, 2391 położony jest Pałac, na działce 28, 32/1, 35 budynki gospodarcze i rządcówka. Pozostałe działki to nieużytki położone na działce nr 24/2, staw na działce nr 7, 34 oraz grunty orne i pastwiska na działkach nr 22, 6, 38, 39/1, 276/2, 288/1, 2227/3.

Powiat otrzymał pałac nieodpłatnie i nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego. W okresie od 28 listopada 2006r. do chwili obecnej powiat nie wydatkował środków na ulepszenie i poprawę stanu technicznego Zespołu Pałacowo- Parkowego. Zostały wykonane jedynie drobne naprawy i z tego tytułu nie dokonano odliczeń podatku VAT, ponieważ powiat nie osiągał dochodów z tego tytułu. Wojewódzki Konserwator Zabytków decyzją z dnia 21 maja 2007r. wyraził zgodę na sprzedaż w drodze przetargu Zespołu Pałacowo-Parkowego będącego własnością Powiatu. Zabytki wpisane do rejestru zabytków po przeniesieniu własności w umowie sprzedaży w dalszym ciągu podlegają ochronie zabytków a nowy właściciel przed przystąpieniem do prac adaptacyjnych jest zobowiązany do uzgodnienia z konserwatorem zabytków zakresu prac na terenie Zespołu Pałacowo -Parkowego.

Zespół Pałacowo - Parkowy leży na obszarze, który nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania. Natomiast według studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Zespół Pałacowo – Parkowy leży na terenie oznaczonym symbolem E-3 – ochrona zabytków kulturowych – parki zabytkowe wraz z obiektami kulturowymi.

Budynki gospodarcze obejmują stodołę z chlewnią i cieplarnią z garażem. Stodoła z chlewnią i cieplarnią oraz z garażem została wybudowana w latach siedemdziesiątych XX wieku.

Aleje i drogi w parku pochodzą z XVIII. Powstały wraz z budową pałacu i założeniem parku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż Zespołu Pałacowo-Parkowego podlega zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz art. 29 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż zabytkowego Zespołu Pałacowo-Parkowego jest zwolniona od podatku VAT. Podstawą prawną zwolnienia jest art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalniający od VAT dostawę towarów używanych oraz dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz art. 29 pkt 5 ww. ustawy mówiący, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale związanych z gruntem z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się gruntu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega między innymi odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Definicję towaru zawiera art. 2 pkt 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, z którego wynika, że towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, ww. ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel – art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Podstawowa stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy - wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Przez towary używane, zgodnie z art. 43 ust. 2 ww. ustawy, rozumie się:

1. budynki i budowle lub ich części – jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat;
   
2. pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.
   
   

Jednak w myśl art. 43 ust. 6 ww. ustawy zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

1. miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków;
   
2. użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.
   
   

Użycie w tym przepisie sformułowania „użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych” wskazuje, że chodzi tu o całkowity okres użytkowania tych towarów do działalności opodatkowanej, a nie o okres od zakończenia modernizacji, czy też okres liczony od momentu przekroczenia ww. kwoty wydatków poniesionych na modernizację.

Zatem, aby cytowany przepis art. 43 ust. 6 ustawy wyłączający ze zwolnienia od podatku VAT znalazł zastosowanie, wszystkie trzy wyżej wspomniane warunki muszą zostać spełnione łącznie. Niewystąpienie jednego z nich oznacza konieczność zastosowania zwolnienia przy sprzedaży używanych budynków, budowli i ich części.

W świetle powyższego Pałac z 1754r., rządcówka z pierwszej połowy XIX wieku oraz budynki gospodarcze: stodoła z chlewnią i cieplarnią z garażem wybudowane w latach siedemdziesiątych XX wieku, a także drogi w parku i wokół pałacu spełniają warunki uprawniające do zwolnienia, o którym mowa w cyt. wyżej przepisach. W przedmiotowym przypadku nie zachodzi bowiem wyłączenie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 6 ww. ustawy.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym położone są budynki rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 cyt. ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Na podstawie ww. przepisów oraz zaistniałego stanu faktycznego zawartego we wniosku dotyczącego sprzedaży gruntu zabudowanego pałacem, rządówką, stodołą z chlewnią i cieplarnią z garażem, drogami, należy stwierdzić, iż zasadnym jest zastosowanie zwolnienia przedmiotowego.

Ponadto Wnioskodawca w przedstawionym stanie faktycznym wskazuje, iż zamierza dokonać sprzedaży gruntów niezabudowanych, które zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego leżą na terenie oznaczonym symbolem E-3 – ochrona zabytków kulturowych – parki zabytkowe wraz z obiektami kulturowymi.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych – tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, które nie są przeznaczone pod zabudowę są zwolnione z podatku od towarów i usług.

W związku z ww. przepisem czynność zbycia gruntów niezabudowanych niebędących terenami budowlanymi oraz przeznaczonymi pod zabudowę, o których mowa wyżej, podlega zwolnieniu przedmiotowemu.

Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.