Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/415-625/12-9/JR
z 27 grudnia 2012 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPTPB2/415-625/12-9/JR
Data
2012.12.27



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi


Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów


Słowa kluczowe
aport
nieruchomości
spółka jawna
środek trwały
wartość początkowa


Istota interpretacji
Czy wartość przedmiotowej nieruchomości, która ma być wniesiona do spółki jawnej, ustalona przez wspólników w umowie spółki jawnej na kwotę X zł, wg. wartości rynkowej, będzie stanowiła dla spółki jawnej podstawę do dokonywania odpisów amortyzacyjnych?



Wniosek ORD-IN 324 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2012 r. (data wpływu 27 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 października 2012 r. (data wpływu 8 listopada 2012 r.), oraz pismem z dnia 10 grudnia 2012 r. (data wpływu 17 grudnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej nieruchomości wniesionej do spółki jawnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia aportem nieruchomości do Spółki jawnej oraz ustalenia wartości początkowej tej nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), w związku z czym pismem z dnia 25 października 2012 r., Nr IPTPB2/415-625/12-2/JR, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, wystąpił do Wnioskodawcy o usunięcie braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 31 października 2012 r., natomiast w dniu 8 listopada 2012 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania 6 listopada 2012 r.).

W związku z koniecznością doprecyzowania przedstawionego zdarzenia przyszłego Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, pismem z dnia 28 listopada 2012 r. Nr IPTPB2/415-625/12-5/JR, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy Ordynacja podatkowa – ponownie wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 5 grudnia 2012 r., natomiast w dniu 17 grudnia 2012 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania 12 grudnia 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która nabyła 50% udziałów na podstawie aktu notarialnego w 2006 r. w nieruchomości o powierzchni działki 2.503 m², zabudowanej budynkiem mieszkalnym, murowanym o pow. 160,00 m², o pięciu izbach, wybudowanym w latach pięćdziesiątych oraz garażem murowanym za kwotę X zł.

Następnie, w roku 2008, w ramach darowizny, na podstawie aktu notarialnego, Wnioskodawca otrzymał pozostałe 50% udziałów w wyżej wymienionej nieruchomości, czyli od 2008 r. jest jedynym właścicielem nieruchomości.

Część gruntu o pow. 550,00 m² z wymienionej nieruchomości wykorzystywał jako parking w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Parking, który zlikwidował, nie był wydzielony jako odrębna działka w księgach wieczystych.

Część budynku o pow. 46,00 m², wykorzystywana była w działalności gospodarczej i usytuowana jest w budynku mieszkalnym. Garaż jest odrębnym budynkiem.

Nieruchomość nigdy nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, oraz nie była amortyzowana. Parking jest zlikwidowany, a działalność gospodarcza oprócz rejestracji w miejscu zamieszkania nie jest związana z wykorzystaniem nieruchomości.

Wnioskodawca zamierza całą nieruchomość wnieść jako aport do spółki jawnej w zamian za udział w tej spółce. W Jego mniemaniu wartość wnoszonej nieruchomości wyniosłaby wg cen rynkowych X zł, ponieważ już sama cena gruntu w najbliższej okolicy waha się pomiędzy 550 zł, a 750 zł za metr kwadratowy.

Wnioskodawca w latach: 2006, 2007, 2009, 2010 rozliczał podatek dochodowy na zasadach ogólnych, a w latach 2008 i 2011 płacił 19% podatek liniowy i prowadził w ww. latach podatkową księgę przychodów i rozchodów, podatek dochodowy w 2012 r. rozlicza na zasadach ryczałtu i prowadzi ewidencję przychodów.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wyjaśnił, że 50% udziałów nabył w 2006 r. za X zł, czyli kupił (forma przeniesienia własności w drodze kupna), a pozostałe 50% otrzymał w drodze darowizny w 2008 r.

W związku z powyższym zadano pytania, które ostatecznie sformułowane zostały w uzupełnieniu wniosku.

  1. Czy Wnioskodawca w związku z przedstawionym stanem, będzie mógł skorzystać ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych przy wniesieniu aportem do spółki jawnej nieruchomości, gdyby chciał to zrobić teraz...
  2. Czy wartość przedmiotowej nieruchomości, która ma być wniesiona do spółki jawnej, ustalona przez wspólników w umowie spółki jawnej na kwotę X zł, wg. wartości rynkowej, będzie stanowiła dla spółki jawnej podstawę do dokonywania odpisów amortyzacyjnych...

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie oznaczone nr 2. Natomiast w zakresie pytania oznaczonego nr 1 została wydana interpretacja indywidualna Nr IPTPB2/415-625/12-4/JR.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość początkowa stanowiąca podstawę do dokonywania odpisów amortyzacyjnych powinna być równa wartości nieruchomości ustalonej przez wspólników w umowie spółki jawnej (to jest na kwotę X zł), nie wyższa jednak od jej wartości rynkowej z dnia jej wniesienia do spółki jawnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm., oznaczonej w dalszej części skrótem K.s.h.), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna. Stosownie do treści art. 22 § 1 K.s.h., spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową. W myśl art. 8 § 1 K.s.h., spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia (art. 28 K.s.h.). Spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej, nie są zatem podatnikami podatków dochodowych, a dochody spółek osobowych nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki osobowej. Spółki osobowe prawa handlowego są jednak odrębnym od wspólników podmiotem praw i obowiązków cywilnoprawnych, mogą zatem posiadać swój majątek, w tym np. prawo własności nieruchomości.

Zgodnie z art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną - oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Z powyższych przepisów wynika, iż w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki osobowej prawa handlowego (w tym spółki jawnej), ewidencję środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzi ta spółka, a nie poszczególni jej wspólnicy. Także spółka, a nie wspólnicy, dokonuje odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Przy czym, aby w ogóle dany składnik majątku można było uznać za środek trwały, czy też wartość niematerialną i prawną, musi on stanowić składnik majątku spółki, co oznacza, iż na spółkę musi zostać przeniesione prawo własności tego składnika majątku.

W myśl art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

  1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
  2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
  3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zasady ustalania wartości początkowej poszczególnych środków trwałych, w sytuacji ich wniesienia do spółki jawnej jako wkładu niepieniężnego, reguluje przepis art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22g ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną:

  1. wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne – jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany,
  2. wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu, niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie - jeżeli przedmiot wkładu nie był amortyzowany,
  3. wartość określoną zgodnie z art. 19 - jeżeli ustalenie wydatków na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu przez wspólnika wnoszącego wkład, będącego osobą fizyczną, jest niemożliwe i przedmiot wkładu nie był wykorzystywany przez wnoszącego wkład w prowadzonej działalności gospodarczej, z wyłączeniem wartości niematerialnych i prawnych wytworzonych przez wspólnika we własnym zakresie.

W myśl art. 22g ust. 16 ww. ustawy, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 19 ust. 3 cytowanej ustawy, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza wnieść do spółki jawnej nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym oraz garażem. Wnioskodawca 50% udziałów w przedmiotowej nieruchomości nabył na podstawie aktu notarialnego, a 50% udziałów w ramach darowizny. Część gruntu o pow. 550 m² była wykorzystywana przez Wnioskodawcę jako parking w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej. Parking, który został zlikwidowany, nie był wydzielony jako odrębna działka w księgach wieczystych. Część budynku o pow. 46 m² wykorzystywana była w działalności gospodarczej i usytuowana jest w budynku mieszkalnym.

Wnioskodawca wskazuje, że Jego działalność gospodarcza oprócz rejestracji w miejscu zamieszkania nie jest związana z wykorzystywaniem nieruchomości.

Nieruchomość nigdy nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, oraz nie była amortyzowana. Wnioskodawca zamierza całą nieruchomość wnieść jako aport do spółki jawnej w zamiana za udziały w tej spółce.

Mając na uwadze powyższe regulacje prawne oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego wskazać należy, że w sytuacji wniesienia przez Wnioskodawcę do spółki jawnej wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci ww. nieruchomości zabudowanej, która częściowo była wykorzystywana w działalności gospodarczej Wnioskodawcy, ale nie była amortyzowana, za jej wartość początkową, zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy uznać wydatki poniesione na nabycie przedmiotu wkładu niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie. Wydatek na nabycie musi być ustalony proporcjonalnie do wielkości udziałów nabytych w drodze darowizny i w drodze zakupu. Przy czym zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób – za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości, natomiast zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy w razie odpłatnego nabycia – za wartość początkową uważa się cenę ich nabycia.

Ponadto należy wskazać, że stosownie do art. 22c pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów. Zatem, wskazując wartość początkową środka trwałego podlegającego amortyzacji należy wyłączyć wartość wniesionych gruntów.

W świetle powyższego wskazany we wniosku art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w rozpatrywanej sprawie nie ma zastosowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo należy zauważyć, że jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od zdarzenia zaistniałego w rzeczywistości, wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj