INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10.04.2008r. (data wpływu 14.04.2008r.) oraz pismach z dnia 19.06.2008r. i 08.07.2008r. (data wpływu 23.06.2008r. i 08.07.2008r.), uzupełniających braki formalne na wezwanie z dnia 09.06.2008r. Nr IP-PB3/423-617/08-2/KB (data nadania 10.06.2008r., data doręczenia 17.06.2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego, w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2008r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych za okres, w którym składniki majątkowe będą oddane w nieodpłatne użyczenie.

W przedmiotowym wniosku został przestawiony następujący stan faktyczny:

Spółka wygrała przetarg na świadczenie usług żywienia zbiorowego. W szczegółowych istotnych warunkach prawidłowej realizacji umowy zawartej w opisie przedmiotu zamówienia jest zapis, że należy wyposażyć zamawiającego (Szpital) w sprzęt gastronomiczny tj. zmywarko - wyparzarki, które w Spółce stanowią środki trwałe. Posiłki do oddziałów Spółka dostarcza w specjalistycznych pojemnikach i termoporach, natomiast pracownicy Szpitala wydają je pacjentom na zastawach stołowych, które są zmywane w przekazanych zmywarko - wyparzarkach. Zdaniem Podatnika odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych są kosztem uzyskania przychodów, ponieważ wyposażenie Szpitala w środki trwale na czas trwania kontraktu stanowi spełnienie warunków zawartej umowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, w które wyposażyła Szpital na czas trwania kontraktu...

Zdaniem wnioskodawcy zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Gdyby Spółka nie zaakceptowała warunków wynikających ze szczegółowych istotnych warunków zamówienia w części dotyczącej wyposażenia, które będzie służyło do prawidłowej realizacji usługi żywienia - nie osiągnęłaby przychodów w postaci zawarcia kontraktu. Dlatego też odpisy amortyzacyjne od ww. środków trwałych Spółka zalicza do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Interpretacja pojęcia „koszty uzyskania przychodów” zawartego ww. art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzi do wniosku, że podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wszelkich wydatków, pod warunkiem że:

1. są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów,
2. są to koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
3. nie są wydatkami wymienionymi w art. 16 ust. 1 ustawy.
   
   

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

W tym miejscu należy zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem przez podatnika jego celowości i związku z przychodem jak i prawidłowym udokumentowaniem. To na podatniku bowiem ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia obciążenia podatkowego.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ww. ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16. Stosownie do art. 16a ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty
   
   

o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi. Zgodnie z powyższym wymienione w pkt 1-3 środki trwałe będą podlegały amortyzacji po spełnieniu następujących warunków:

1. zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,
2. stanowią własność lub współwłasność podatnika,
3. są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,
4. przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,
5. są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu,
6. nie są wymienione w katalogu środków trwałych wymienionych w art. 16c i art. 16 ustawy.
   
   

Na podstawie przepisu art. 16 ust. 1 pkt 63 lit.c ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oddanych do nieodpłatnego używania, z wyjątkiem nieruchomości - za miesiące, w których składniki te były oddane do nieodpłatnego używania.

Mając na uwadze powyższe przepisy, należy rozważyć czy w świetle stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Spółka oddaje do nieodpłatnego używania środki trwałe Zamawiającemu (Szpitalowi), albowiem taka sytuacja wyklucza uwzględnienie odpisów amortyzacyjnych w kosztach podatkowych. Ustawodawca nie zdefiniował w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych pojęcia „nieodpłatny”, wobec czego należy to pojęcie definiować w sposób przyjęty na gruncie języka polskiego. Zgodnie ze znaczeniem słownikowym „nieodpłatny” to ”nie wymagający opłaty, taki za który się nie płaci, bezpłatny” (Nowy Słownik Języka Polskiego, P..., W 2003). Innymi słowy nieodpłatnym można nazwać tylko takie świadczenie, które nie powoduje powstania jakichkolwiek wzajemnych świadczeń na rzecz dającego.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego nie można stwierdzić, iż przedmiotowej sytuacji mamy do czynienia z nieodpłatnością świadczenia. Umowa sprzedaży usług żywienia zbiorowego połączona była z udostępnieniem Szpitalowi do używania urządzeń niezbędnych do prawidłowej realizacji świadczonych usługi (stanowiła istotny warunek zawarcie kontraktu). Zatem przekazane zmywarko - wyparzarki są pośrednio wykorzystywane przez Spółkę na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Fakt ten ma więc niewątpliwie wpływ na wielkość osiągniętego przez Spółkę przychodu. W związku z powyższym Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne w okresie, w którym środki trwałe będą oddane w używania Szpitalowi, gdyż w niniejszej sprawie przepis art. 16 ust. 1 pkt 63 lit.c ww. ustawy nie będzie miał zastosowania.

Interpretacja dotyczy przedstawionego stanu faktycznego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.