INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10.09.2012 r. (data wpływu 11.09.2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22.11.2012 r. (data wpływu 26.11.2012 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 19.11.2012 r., skutecznie doręczone w dniu 22.11.2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konsekwencji w podatku VAT transakcji przekazania przedsiębiorstwa podatnika żonie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11.09.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konsekwencji w podatku VAT transakcji przekazania przedsiębiorstwa podatnika żonie.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 22.11.2012 r. (data wpływu 26.11.2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 19.11.2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 9 kwietnia 2012 r. podatnik uległ wypadkowi. Jest on osobą prowadzącą działalność gospodarczą polegającą na handlu detalicznym farb i innych art. przemysłowych. Działalność jest rozliczana w podatku dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych, jest on także czynnym podatnikiem VAT. W wypadku podatnik doznał poważnych obrażeń głowy i obecnie znajduje się trakcie wielomiesięcznej rehabilitacji. Jego stan nie pozwala na kontynuowanie działalności gospodarczej. Z tego względu działalność gospodarczą podatnika będzie kontynuować jego żona, która rozpocznie prowadzenie działalności gospodarczej we własnym imieniu. Między małżonkami istnieje wspólność majątkowa. Przejęcie działalności podatnika przez żonę polegałoby na przekazaniu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55(1) Kodeksu Cywilnego, a następnie zamknięciu swojej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jakie konsekwencje w podatku VAT będzie miała transakcja przekazania przedsiębiorstwa podatnika żonie...

Zdaniem Wnioskodawcy, samo przekazanie przedsiębiorstwa nie będzie opodatkowane podatkiem VAT. Nie dochodzi tu ani do odpłatnego ani do nieodpłatnego przekazania towaru, Towar przekazywany w ramach przedsiębiorstwa stanowi bowiem współwłasność obu małżonków. Poza tym transakcje mające za przedmiot przedsiębiorstwo nie podlegają ustawie o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 14 ustawy o podatku od towarów i usług podatnik w momencie likwidacji działalności gospodarczej będzie zobowiązany do sporządzenia spisu z natury towarów, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów. Taki spis sporządza się bowiem w sytuacji zaprzestania przez podatnika będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Podatnik musi zgłosić taki fakt naczelnikowi urzędu skarbowego na odpowiednim formularzu. Takiego zgłoszenia podatnik dokona już po przekazaniu przedsiębiorstwa, w związku z powyższym na ten dzień w jego działalności gospodarczej nie będzie towarów podlegających opodatkowaniu. Tym samym wartość spisu z natury na dzień zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu wyniesie 0 zł.

Co za tym idzie podatnik nie będzie miał obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług w związku z art. 14 ustawy o VAT. Jednocześnie w sytuacji gdyby z ostatniej deklaracji VAT-7 wynikała nadwyżka podatku naliczonego nad należnym podatnik będzie miał prawo do zwrotu tej nadwyżki na rachunek bankowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej również ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – w świetle art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej.

Natomiast, w świetle art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem zbycia jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Przepisy ustawy o VAT nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”. Z tej przyczyny dla celów określenia zakresu pojęcia „przedsiębiorstwo” wykorzystuje się regulację zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Ponadto art. 55² Kodeksu cywilnego stanowi, iż czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT. Wnioskodawca zamierza przekazać prowadzenie działalności żonie i zamknąć działalność gospodarczą. Majątek, który Wnioskodawca zamierza przekazać stanowić będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że zamierzona czynność będzie nosiła znamiona zbycia przedsiębiorstwa, do której zastosowanie znajdzie przepis art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji czynność ta nie będzie podlegała przepisom ustawy o VAT.

Kwestię obowiązku podatkowego, jaki wystąpiłby ewentualnie u Wnioskodawcy w związku z opodatkowaniem podatkiem od towarów usług towarów, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy reguluje art. 14 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną, wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.

Przepis ten odnosi się więc do towarów, będących na stanie w dniu zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem przekazanie całego przedsiębiorstwa żonie Wnioskodawcy nastąpi przed zaprzestaniem (likwidacją) działalności gospodarczej, wówczas na dzień tego zaprzestania nie wystąpią towary podlegające opodatkowaniu. Tym samym wartość takiego remanentu likwidacyjnego wyniesie „0”.

Stosownie do art. 14 ust. 9a ustawy osobom fizycznym, o których mowa w ust. 1 pkt 2 oraz osobom, które były wspólnikami spółek, o których mowa w ust. 1 pkt 1, w dniu ich rozwiązania, zwanych dalej „byłymi wspólnikami”, przysługuje prawo zwrotu różnicy podatku wykazanego w deklaracji podatkowej za okres, w którym odpowiednio te osoby lub spółki były podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni.

Na podstawie art. 14 ust. 9d ustawy do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w ust. 9a, przepisy art. 87 ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 7 stosuje się odpowiednio.

W myśl postanowień art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

W myśl art. 87 ust. 2 ustawy, zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanego w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej lub postępowania kontrolnego na podstawie przepisów o kontroli skarbowej. Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca podatnikowi należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.

Na podstawie art. 87 ust. 5a ustawy, w przypadku gdy podatnik nie wykonał w okresie rozliczeniowym czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz czynności wymienionych w art. 86 ust. 8 pkt 1, podatnikowi przysługuje, na jego umotywowany wniosek złożony wraz z deklaracją podatkową, zwrot kwoty podatku naliczonego, podlegającego odliczeniu od podatku należnego w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą na terytorium kraju lub poza tym terytorium, w terminie 180 dni od dnia złożenia rozliczenia, z zastrzeżeniem art. 86 ust. 19. Na pisemny wniosek podatnika urząd skarbowy dokonuje zwrotu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie 60 dni, jeżeli podatnik złoży w urzędzie skarbowym zabezpieczenie majątkowe. Przepisy ust. 2 zdanie drugie i trzecie, ust. 2a i ust. 4a-4f stosuje się odpowiednio.

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionych okoliczności sprawy stwierdzić należy, że przekazanie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego małżonce Wnioskodawcy, stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu VAT. Z uwagi na fakt, iż wartość spisu z natury wyniesie „0”, po stronie Wnioskodawcy nie wystąpi obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W konsekwencji, w sytuacji gdy z ostatniej deklaracji VAT-7 złożonej przez Wnioskodawcę będzie wynikała nadwyżka podatku naliczonego nad należnym, Wnioskodawca będzie miał prawo do zwrotu nadwyżki w terminie 60 dni na podstawie art. 14 ust. 9a i 9d ustawy w związku z art. 87 ust. 2 ustawy.

W przypadku natomiast, gdy Wnioskodawca nie dokona w ostatnim okresie rozliczeniowym żadnych czynności podlegających opodatkowaniu i wykaże w ostatniej deklaracji wyłącznie podatek naliczony, będzie uprawniony na podstawie art. 87 ust. 5a ustawy, do złożenia umotywowanego wniosku wraz z deklaracją podatkową o zwrot podatku naliczonego w terminie 180 dni, bądź 60 dni w przypadku złożenia urzędzie skarbowym zabezpieczenia majątkowego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności gdyby przedmiotem przekazania nie było przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego) lub zmiany stanu prawnego.

Odnośnie skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych, wynikających z przekazania przedsiębiorstwa małżonkowi, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.