INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana …, przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2008 r. (data wpływu 18 marca 2008 r.), uzupełnionym w dniu 4 czerwca 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 29 maja 2008 r. znak ILPB1/415-370/08-2/AG, ILPP1/443-313/08-2/HW na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wniosek uzupełniono w dniu 4 czerwca 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca – osoba fizyczna, prowadzi działalność gospodarczą, jest płatnikiem podatku od towarów i usług. Samochód osobowy, nie objęty ubezpieczeniem dobrowolnym AC, będący własnością Wnioskodawcy uległ wypadkowi. Odszkodowanie za poniesioną szkodę, czyli koszt naprawy samochodu w wartości netto, zostało zwrócone przez ubezpieczyciela z polisy sprawcy. Ubezpieczyciel przyjął, że Wnioskodawca może odliczyć kwotę naliczonego podatku od towarów i usług, zawartego w fakturze za naprawę samochodu.

Wnioskodawca podaje, że w sytuacji braku dobrowolnego ubezpieczenia AC, koszt powypadkowej naprawy samochodu nie może stanowić kosztu uzyskania przychodów, a co za tym idzie, nie można odliczyć naliczonego podatku od towarów i usług, zawartego w fakturze za naprawę samochodu. Ubezpieczyciel nie zgadza się z powyższą argumentacją Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy koszt naprawy samochodu osobowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej i nie objętego dobrowolnym ubezpieczeniem AC może stanowić koszt uzyskania przychodów...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku braku dobrowolnego ubezpieczenia AC wydatki poniesione na naprawę samochodu osobowego nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Możliwość zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów w działalności gospodarczej należy oceniać w kontekście art. 22 ust. 1 i art. 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

Zgodnie z definicją kosztów uzyskania przychodów zawartą w art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

W myśl uregulowań zawartych w przepisie art. 23 ust. 1 pkt 48 cyt. ustawy, do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym. Z powyższej regulacji wynika zatem, iż jedynym kryterium wyłączającym możliwość zaliczenia wydatków związanych z remontem powypadkowym samochodu do kosztów uzyskania przychodów jest brak dobrowolnego ubezpieczenia samochodu. Jeżeli zatem samochód wykorzystywany przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej, który uległ uszkodzeniu w wyniku wypadku, nie był objęty ubezpieczeniem dobrowolnym AC, nie jest możliwe zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z naprawą powypadkową tego pojazdu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że w zakresie pozostałej problematyki dotyczącej podatku od towarów i usług wniosek rozstrzygnięto interpretacją indywidualną z dnia 13 czerwca 2008 r. nr ILPP1/443-313/08-4/HW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.