INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2008 r. (data wpływu 9 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• źródła przychodu ze sprzedaży lokalu użytkowego – jest prawidłowe,
• daty powstania przychodu i terminu zapłaty podatku dochodowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodu ze sprzedaży lokalu użytkowego oraz daty powstania przychodu i terminu zapłaty podatku dochodowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, na podstawie wpisu do ewidencji prowadzonej przez Burmistrza Miasta Zgorzelec, która opodatkowana jest na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W dniu 22 stycznia 2008 roku, Wnioskodawca sprzedał zakład produkcyjny, wydanie lokalu nastąpiło w marcu tego roku, po wpłacie ostatniej raty. Przedmiotowy zakład był wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz amortyzowany. Z treści aktu notarialnego wynika, że był to lokal użytkowy, stanowiący odrębną nieruchomość, położony na parterze domu mieszkalnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy przychód ze sprzedaży lokalu może korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, na podstawie art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też przychód ze sprzedaży lokalu może nie być zaliczony do przychodu z działalności gospodarczej – na podstawie art. 14 ust. 2c ww. o podatku dochodowym od osób fizycznych... Czy w konsekwencji do przychodu ze sprzedaży lokalu może mieć zastosowanie art. 30e cyt. ustawy....

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód ze sprzedaży lokalu nie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych, przychód ten jest przychodem w ramach działalności gospodarczej z terminem płatności zaliczki za miesiąc marzec 2008 roku, tj. 21 kwietnia 2008 roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

  - prawidłowe w zakresie źródła przychodu ze sprzedaży lokalu użytkowego,

  - nieprawidłowe w zakresie daty powstania przychodu i terminu zapłaty podatku dochodowego.

Przepisy zawarte w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz.176 ze zm.), określają źródła przychodów.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy jednym z nich jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Innym ze źródeł przychodów jest – na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy – odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

  - nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

  - spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

  - prawa wieczystego użytkowania gruntów,

  - innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zastrzeżenie, zawarte w art. 10 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi, iż przepisów art. 10 ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia m.in. składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy).

Przepis, zawarty w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określa, iż przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

  - środkami trwałymi,

  - składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,

  - wartościami niematerialnymi i prawnymi,

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c (…).

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż przychód z odpłatnego zbycia lokalu użytkowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej jest przychodem z działalności gospodarczej, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten wskazuje jednoznacznie, iż przychodem z działalności gospodarczej jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą.

Natomiast zgodnie z przepisem art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Treść art. 14 ust. 1c ww. ustawy stanowi, iż za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności. Przytoczony powyżej przepis należy traktować jako generalną zasadę określającą moment powstania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych. Wyjątek od tak skonstruowanej zasady wprowadza art. 14 ust. 1e, 1h i 1i powołanej ustawy.

Przychód powstaje zatem w dniu wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi. Jeżeli jednak przed tym dniem zostanie wystawiona faktura lub zostanie uregulowana należność (za wyjątkiem otrzymanej zaliczki, która nie jest przychodem) to przychód powstanie odpowiednio wcześniej.

W przypadku sprzedaży nieruchomości, sprzedaż tę, zgodnie z art. 155 § 1 i art. 158 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), uważa się za dokonaną pod datą zawarcia umowy notarialnej, tj. przeniesienia własności nieruchomości i pod tą datą powstaje też przychód w wysokości określonej w umowie sprzedaży.

Zgodnie z normami prawa cywilnego ani umowa przedwstępna, ani wpłata zadatku lub zaliczki nie przenoszą własności nieruchomości więc za datę powstania przychodu należy uznać dzień, w którym zbyto nieruchomość na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego. Jednak nie później niż dzień wystawienia faktury sprzedaży bądź uregulowania należności.

W myśl art. 44 ust. 3f ww. ustawy, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, opodatkowani na zasadach określonych w art. 30c, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje właściwy naczelnik urzędu skarbowego, zaliczki miesięczne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonym zgodnie z art. 30c, a sumą należnych zaliczek za poprzednie miesiące, z uwzględnieniem art. 27b.

Zgodnie z art. 44 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczki miesięczne od ww. wymienionych dochodów, za okres od stycznia do listopada, uiszcza się w terminie do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Zaliczkę za grudzień, w wysokości zaliczki należnej za listopad, uiszcza się w terminie do dnia 20 grudnia roku podatkowego. Zaliczki kwartalne za okres od pierwszego do trzeciego kwartału roku podatkowego podatnicy uiszczają w terminie do dnia 20 każdego miesiąca następującego po kwartale, za który wpłacana jest zaliczka. Zaliczka za ostatni kwartał jest uiszczana w wysokości zaliczki za kwartał poprzedni, w terminie do dnia 20 grudnia.

Reasumując, przychód z odpłatnego zbycia lokalu użytkowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej jest przychodem z tej działalności, w związku z czym nie będzie miał zastosowania przepis art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Za datę powstania przychodu należy uznać dzień, w którym został podpisany akt notarialny, natomiast za termin płatności zaliczki na podatek dochodowy należy uznać termin do dnia 20 lutego 2008 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.