Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-531/12-2/IM
z 17 lipca 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2012 r. (data wpływu 22 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik jest wspólnikiem Spółki Cywilnej, w której posiada udział 50%. Jego wspólnik posiada 50%.

W 2013 roku podatnik wraz z żoną zamierza nabyć 50% udziału w nieruchomości (lokal mieszkalny lub dom), a drugie 50% zamierza nabyć jego wspólnik z żoną (w obu przypadkach istnieje wspólność ustawowa małżeńska).

Nieruchomość będzie stanowiła majątek prywatny wspólników i ich żon (nie będzie stanowiła majątku spółki). Nieruchomość będzie Spółce wynajmowana w ten sposób, że rachunki za najem wystawiać będą tylko i wyłącznie żona podatnika i żona wspólnika. Żona podatnika i żona wspólnika będą miały prawo wyłącznego dysponowania tą nieruchomością w celu jej wynajmowania. Żona podatnika i żona jego wspólnika złożą oświadczenie w trybie art. 8 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych o opodatkowaniu przez nie całości dochodu osiągniętego z najmu. Żona podatnika i żona wspólnika od czynszu najmu jako swego przychodu, odprowadzać będą zaliczki na podatek dochodowy.

Wynajmowana nieruchomość wykorzystywana będzie przez Spółkę na prowadzenie działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy czynsz najmu płacony przez Spółkę Cywilną żonie podatnika i żonie wspólnika z tytułu najmu nieruchomości będzie stanowił dla podatnika koszt uzyskania przychodów proporcjonalnie do jego udziału w Spółce?

Zdaniem Wnioskodawcy, czynsz płacony przez Spółkę z tytułu wynajmowanej tejże przez jego żonę i żonę wspólnika nieruchomości stanowi dla niego koszt uzyskania przychodu. Nieruchomość ta będzie niezbędna do prowadzenia przez Spółkę działalności gospodarczej, co spełnia przesłankę z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Fakt, że nieruchomość stanowi wspólność ustawową małżeńską podatnika i Jego żony nie ma tutaj nic do rzeczy. Czynsz najmu nie będzie bowiem stanowił przychodów ze wspólnej własności podatnika ale będzie zaliczany wyłącznie do przychodu żony podatnika, która będzie miała prawo wyłącznego dysponowania tą nieruchomością, w celu jej wynajmowania. Prawo to będzie wynikało z użyczenia jej przez podatnika jego udziału w nieruchomości. Żona podatnika nie prowadzi działalności gospodarczej i złoży oświadczenie o opodatkowaniu przez nią całości dochodu osiągniętego z najmu.

Tak więc, zdaniem podatnika, nie zachodzą żadne przesłanki wyłączające prawo do zaliczania płaconego przez Spółkę czynszu do kosztów uzyskania przychodu podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów są wszystkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów i nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodui być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  
• być właściwie udokumentowany.
  
  

Zgodnie z art. 8 ust. 1 powołanej ustawy przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie do treści art. 8 ust. 2 ww. ustawy zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat,
2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki nie będącej osobą prawną.
   
   

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem Spółki Cywilnej, wraz z małżonką zamierza nabyć 50% udziału w nieruchomości (lokal mieszkalny lub dom), a drugie 50% zamierza nabyć jego wspólnik z żona – na zasadzie wspólności małżeńskiej. Nieruchomość będzie stanowiła majątek prywatny wspólników i ich żon i będzie Spółce wynajmowana. Żona Wnioskodawcy i żona wspólnika złożą oświadczenie o opodatkowaniu przez nie całości dochodu osiągniętego z najmu.

Wydatki ponoszone przez Spółkę Cywilną na rzecz małżonki Wnioskodawcy i małżonki wspólnika - osób fizycznych - tytułem umowy cywilnoprawnej (umowy najmu lokalu mieszkalnego lub domu) w przedmiotowej sprawie stanowią w całości koszty uzyskania przychodów Spółki Cywilnej. Każdy wspólnik winien ujmować te koszty w przypadającej mu części, za koszty uzyskania przychodów w sposób określony przez spółkę, tzn. w wielkości proporcjonalnej do udziału w zyskach spółki, stosując uregulowania przewidziane w ustawie o podatku dochodowym dla każdego wspólnika osobno.

Reasumując, czynsz najmu płacony przez Spółkę Cywilną żonie podatnika i żonie wspólnika z tytułu najmu nieruchomości będzie stanowił dla podatnika koszt uzyskania przychodów proporcjonalnie do jego udziału w zyskach Spółki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. organ wskazuje, że zgodnie z treścią art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy i nie ma zastosowania do pozostałych wspólników spółki cywilnej jak i żony Wnioskodawcy oraz żony wspólnika.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.