INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej przedstawione we wniosku z dnia 2 stycznia 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 25 stycznia 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia nienależnie wypłaconych świadczeń rodzinnych (wraz z odsetkami) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia nienależnie wypłaconych świadczeń rodzinnych (wraz z odsetkami).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Strona miała przyznane prawo do świadczeń rodzinnych na mocy decyzji wydanej przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej zgodnie z ustawą z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2006r. Nr 139, poz. 992 z późn. zm.). W toku realizacji ww. decyzji okazało się, że zmieniła się sytuacja strony, która stała się podstawą do uchylenia przedmiotowej decyzji – wnioskodawca uchylił decyzję przyznającą prawo do świadczeń rodzinnych oraz wydał decyzję ustalającą nienależnie pobrane świadczenia za dany okres, zgodnie z art. 30 ustawy o świadczeniach rodzinnych (strona nie poinformowała o okolicznościach mających wpływ na prawo do świadczeń rodzinnych, pobierając nadal nienależne jej świadczenia). Następnie wnioskodawca umorzył stronie kwotę nienależnie pobranych świadczeń wraz z odsetkami z uwagi na szczególnie uzasadnione okoliczności dotyczące sytuacji rodziny, zgodnie z art. 30 ust. 9 ustawy o świadczeniach rodzinnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kwotę umorzonych nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych oraz naliczone od tych świadczeń odsetki należy traktować jako przychód podlegający opodatkowaniu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym czy na wnioskodawcy spoczywa obowiązek składania informacji o przychodach z innych źródeł wynikający z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT-8C)...

Wnioskodawca powołuje się na art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wolne od podatku od osób fizycznych są świadczenia rodzinne wypłacane na podstawie ustawy o świadczeniach rodzinnych. Świadczenia wypłacane stronie, do dnia wydania decyzji uchylającej decyzję przyznającą prawo do świadczeń rodzinnych wypłacone były na podstawie ustawy o świadczeniach rodzinnych. Artykuł 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa jednoznacznie jakie inne przychody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym – jest to katalog otwarty. Mając powyższe na uwadze wnioskodawca stoi na stanowisku, że umorzone nienależnie pobrane świadczenia rodzinne i odsetki od nich nie są przychodem w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie ma obowiązku składania informacji o przychodach z innych źródeł.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

W świetle art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 cyt. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Sposób ustalenia wartości pieniężnej innych nieodpłatnych świadczeń określa przepis art. 11 ust. 2a ww. ustawy.

W opisanym stanie faktycznym kwota umorzonych nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych (wraz z odsetkami) stanowi nieodpłatne świadczenie, które jest przychodem dla osób, którym to świadczenie umorzono. Przychód ten należy potraktować jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak dowodzi użycie sformułowania „w szczególności”, definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty. Wobec tego każda forma przysporzenia majątkowego po stronie podatnika nie zaliczona do pozostałych źródeł przychodów stanowi przychody z innych źródeł.

Dokonując przedmiotowego umorzenia nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych (wraz z odsetkami) wnioskodawca spowodował zlikwidowanie zobowiązania pieniężnego istniejącego po stronie dłużnika. A zatem gdyby nie umorzenie należności, podatnik byłby zobowiązany do poniesienia wydatków celem zaspokojenia wierzyciela. Tym samym czynność wnioskodawcy ma dla podatnika konkretny wymiar finansowy, gdyż nie powoduje uszczuplenia w jego majątku, do którego musiałoby dojść gdyby nie umorzenie należności. Skoro zatem podatnik osiąga korzyść majątkową to należy u niego rozpoznać przychód. Ponieważ przychód ten nie mieści się w katalogu zwolnień wymienionych w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega on opodatkowaniu jako przychód z innych źródeł, a na wnioskodawcy spoczywa obowiązek sporządzenia PIT-8C.

Stosownie bowiem do art. 42a wyżej cyt. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, które dokonują wpłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz Urzędowi Skarbowemu, którym kieruje Naczelnik Urzędu Skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.