INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko J. T. Spółka z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 01 lutego 2008r. (data wpływu do tut. Biura 06 lutego 2008r.) uzupełnionym w dniu 16 kwietnia 2008r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad opodatkowania należności otrzymywanych przez posiadającego certyfikat rezydencji obywatela Niemiec z tytułu pełnienia funkcji Prezesa Zarządu spółki z o.o. oraz wynagrodzenia otrzymywanego ze stosunku pracy
- w części dotyczącej ustalenia właściwego w sprawie przekazywania imiennych informacji Naczelnika Urzędu Skarbowego - jest nieprawidłowe
- w pozostałym zakresie - jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 06 lutego 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad opodatkowania należności otrzymywanych przez posiadającego certyfikat rezydencji obywatela Niemiec z tytułu pełnienia funkcji prezesa zarządu spółki z o.o. oraz wynagrodzenia otrzymywanego ze stosunku pracy.Wniosek ten nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 28 marca 2008r. wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienie zostało dokonane 16 kwietnia 2008r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zatrudnia w oparciu o umowę o pracę na #189; etatu obywatela Niemiec, który piastuje również funkcję Prezesa Zarządu. Osoba ta posiada miejsce zamieszkania w Niemczech i przedłożyła certyfikat rezydencji podatkowej. W Polsce przebywa mniej niż 183 dni. Z obu tytułów uzyskuje przychody, które wnioskodawca opodatkowuje w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. W jaki sposób należy opodatkować przychody uzyskane przez w/w osobę fizyczną z obu tytułów...
   
2. Którą informację roczną o uzyskanych przychodach należy sporządzić i przekazać w/w osobie z obu tytułów ...
   
3. Na adres jakiego Urzędu Skarbowego w O. należy przekazać sporządzone informacje roczne ...
   
4. Jak często w/w osoba powinna przedkładać certyfikat rezydencji podatkowej...
   
   

Wnioskodawca z tytułu umowy o prace odprowadza zaliczki zgodnie z zapisem art. 31 oraz 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i sporządza PIT 11. Natomiast z tytułu pełnienia funkcji Prezesa Zarządu odprowadza ryczałt 20% zgodnie z zapisem art. 29 ust. 1 pkt 1 w/w ustawy i sporządza IFT- 1R. W/w informacje przekazuje na adres O. Urzędu Skarbowego. Zdaniem wnioskodawcy pracownik powinien przedstawić aktualny certyfikat rezydencji w styczniu każdego roku.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

W myśl z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007r., osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).Zgodnie z art. 3 ust. 2b pkt 2 tej ustawy za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się m.in. dochody (przychody) pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia i z działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia.Stosownie do art. 4a w/w ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.Jednakże w celu zastosowania właściwej stawki podatku wynikającej z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobrania podatku zgodnie z taka umowa jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca zamieszkania podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji. Obowiązek dostarczenia certyfikatu rezydencji ciąży na podatniku.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) od 1 stycznia 2007 r. wprowadzono do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 5a pkt 21 legalną definicję certyfikatu rezydencji. Za taki dokument uznaje się zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Jak z powyższego wynika, certyfikat rezydencji powinien spełniać przynajmniej następujące warunki:

• zostać wydany przez właściwą administrację podatkową,
  
• określać miejsce rezydencji (miejsce zamieszkania bądź siedziby) podatnika dla celów podatkowych,
  
• zawierać datę wydania certyfikatu i/lub datę, na jaką potwierdzana jest rezydencja podatkowa.
  
  
  

Przepisy nie regulują kwestii jak długo certyfikat rezydencji, wydany przez właściwy organ administracji podatkowej, zachowuje swoją aktualność, a tym samym ważność, dlatego można uznać, iż certyfikat zachowuje ważność tak długo, jak długo nie ulega zmianie potwierdzony w nim stan faktyczny. Certyfikat rezydencji ma służyć przede wszystkim płatnikowi w ustaleniu czy powinien pobrać podatek według stawki wynikającej z umowy, czy też według stawki krajowej. Płatnik będzie musiał, w razie konieczności, udowodnić, że miał prawo zastosować korzystniejsze regulacje wynikające z umowy. W przeciwnym razie będzie odpowiadał za nieprawidłowo potrącony podatek. Jeżeli płatnik ma zaufanie do obywatela Niemiec, który pełni w polskiej spółce funkcję Prezesa Zarządu oraz jest zatrudniony na umowę o prace może uważać certyfikat za ważny do czasu zmiany potwierdzonego w nim stanu faktycznego. Jednakże dla własnego bezpieczeństwa, płatnik powinien przed dokonaniem wypłaty uzyskać od niego aktualne zaświadczenie o rezydencji podatkowej. Realizacja jakichkolwiek uprawnień przewidzianych odpowiednią umową o unikaniu podwójnego opodatkowania może nastąpić jedynie w oparciu o certyfikat rezydencji osoby zagranicznej obejmujący sobą dzień dokonania wypłaty.

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawcy wyrażone w w/w wniosku, w tym zakresie jest prawidłowe o ile przedłożony mu certyfikat rezydencji osoby zagranicznej jest ważny jedynie do 31 grudnia każdego roku.

W myśl art. 15 ust. 1 umowy 14 maja 2003r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2005r. Nr 12, poz. 90) z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 17, 18 i 19 uposażenia, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca najemna wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tak wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.Przepis art. 15 ust. 2 tej umowy określa wyjątki od powyższej zasady.

Zgodnie z tym przepisem, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli:

1. odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni podczas dwunastomiesięcznego okresu, rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym, i
2. wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i
3. wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.
   
   

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 w/w umowy, wynagrodzenie pracownika mającego miejsce zamieszkania w Niemczech podlega opodatkowaniu tylko w Niemczech, chyba, że praca wykonywana jest na terytorium Polski. Niezależnie od powyższego, wynagrodzenie pracownika podlega opodatkowaniu wyłącznie w państwie rezydencji, czyli Niemczech, o ile łącznie zostaną spełnione określone w tym artykule warunki. Niespełnienie któregokolwiek z tych warunków powoduje, iż wynagrodzenie pracownika podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 ust 1 umowy, czyli w państwie, w którym praca jest wykonywana (w Polsce) oraz w państwie miejsca zamieszkania podatnika (w Niemczech).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że pracownik, obywatel Niemiec zatrudniony przez wnioskodawcę w oparciu o umowę o pracę na #189; etatu przebywa w Polsce mniej niż 183 dni, a wynagrodzenie jest wypłacane przez polskiego pracodawcę, który ma siedzibę w Polsce. Zatem mając na względzie powołany powyżej art. 15 ust. 2 umowy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nie został spełniony warunek wymieniony w pkt 2 gdyż wynagrodzenie jest wypłacane przez polskiego pracodawcę, który ma siedzibę w Polsce. Powyższe powoduje, iż wynagrodzenie pracownika niemieckiego zatrudnionego przeze polskiego pracodawcę na umowę o pracę podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 ust 1 umowy, czyli w państwie, w którym praca jest wykonywana (w Polsce) oraz w państwie miejsca zamieszkania podatnika (w Niemczech). W celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu należy zastosować określoną w art. 24 ust. 1 umowy metodę unikania podwójnego opodatkowania

Zgodnie z art. 31 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.W myśl art. 32 ust. 1 w/w ustawy zaliczki, o których mowa w art. 31, za miesiące od stycznia do grudnia, z zastrzeżeniem ust. 1a, wynoszą:

1. za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku w tym zakładzie pracy przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali - 19% dochodu uzyskanego w danym miesiącu,
2. za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód uzyskany od początku roku przekroczył kwotę, o której mowa w pkt 1 - 30% dochodu uzyskanego w danym miesiącu,
3. za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód uzyskany od początku roku przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę drugiego przedziału skali - 40% dochodu uzyskanego w danym miesiącu,
4. za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód uzyskany od początku roku przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę trzeciego przedziału skali - 50 % dochodu uzyskanego w danym miesiącu.
   
   

W takiej sytuacji pracodawca jest zobowiązany do sporządzenia niemieckiemu pracownikowi deklaracji PIT-11 (art. 39 § 1 ustawy), w której wykaże jego przychody z pracy najemnej w Polsce do opodatkowania w Polsce oraz do obliczenia i pobrania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych zgodnie z art. 31 i 32 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawcy w tej części jest prawidłowe.

Z treści art. 16 ust. 1 w/w umowy wynika, że wynagrodzenia członków rady nadzorczej lub zarządu i inne podobne płatności, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z tytułu członkostwa w radzie nadzorczej lub zarządzie spółki, mającej siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.Użycie w umowie sformułowania „mogą być opodatkowane” oznacza, że wynagrodzenia i podobne płatności będą zawsze opodatkowane w Polsce, o ile polskie ustawy podatkowe przewidują ich opodatkowanie. Zapobieganie podwójnemu opodatkowaniu następuje poprzez zastosowanie metody unikania podwójnego opodatkowania określonej w art. 24 ust. 1 umowy.

I tak w myśl art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przychodów przez osoby posiadające ograniczony obowiązek podatkowy (art. 3 ust. 2a ustawy) z tytułu świadczenia usług zarządzania i kontroli pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu. Wobec tego należy uznać, iż wynagrodzenie rezydenta niemieckiego z tytułu pełnienia funkcji Prezesa Zarządu w spółce polskiej podlega w Polsce opodatkowaniu w wysokości 20% jego przychodu. W związku z wypłacaniem przez płatnika wynagrodzenia rezydentowi niemieckiemu z tytułu pełnienia funkcji Prezesa Zarządu w spółce polskiej płatnik jest obowiązany do pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie art. 42 ust. 1 ustawy i sporządzenia deklaracji IFT-1R zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Zatem mając na uwadze przedstawiony przez wnioskodawcę stan faktyczny w tym zakresie należy stwierdzić, że płatnik prawidłowo naliczał właściwą stawkę podatku i sporządził właściwą deklaracje podatkową.

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawcy wyrażone w w/w wniosku, w tej części jest prawidłowe.

Stosownie do art. 42 ust. 2 pkt 2 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa m.in. w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru również, gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4.

W myśl § 5 ust. 2 pkt 2 lit. a) Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005r. w sprawie właściwości organów podatkowych (Dz. U. z 2005r. Nr 165, poz. 1371 ze zm.) w przypadku uzyskiwanych przez podatników, którzy są nierezydentami polskimi, dochodów (przychodów) innych niż wymienione w ust. 1 lub w pkt 1 – a zatem dochodów (przychodów) innych niż z działalności gospodarczej, czyli np. w przypadku uzyskiwania dochodów (przychodów) z pracy najemnej lub z tytułu pełnienia funkcji Prezesa Zarządu - właściwi miejscowo są naczelnicy urzędów skarbowych, wymienieni w ust. 1, ustaleni ze względu na miejsce zamieszkania lub adres siedziby płatnika, w przypadku gdy pobór podatku następuje za pośrednictwem płatnika. Przywołany § 5 ust. 1 pkt 8 Rozporządzenia wskazuje jako właściwego z uwagi na siedzibę płatnika Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w O.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie właściwym miejscowo do składania przez płatnika deklaracji IFT-1R i PIT -11 sporządzonych dla obywatela Niemiec z tytułu pełnienia funkcji Prezesa Zarządu spółki z o.o. oraz wynagrodzenia otrzymywanego z tytułu pracy jest Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu, a nie jak wskazuje wnioskodawca Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego.

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawcy wyrażone w w/w wniosku, w tej części jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi a wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a,43-300 Bielsko-Biała.