INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz.770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2007 r. (data wpływu 27 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie naliczania należnego podatku oraz odliczenia naliczonego podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie naliczania należnego podatku oraz odliczenia naliczonego podatku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe).

Spółka w ramach działalności gospodarczej prowadzi działania mające na celu promowanie swoich produktów i zachęcanie dotychczasowych oraz potencjalnych klientów do kupna tych produktów.

Jedną z metod działań mających na celu powyższe, jest przekazywanie dotychczasowym lub potencjalnym kontrahentom (dalej: kontrahenci) pojedynczych egzemplarzy (próbek) danego rodzaju produktów Spółki. Ma to na celu zapoznanie się przez klientów z właściwościami produktów Spółki przed zakupem większej ich ilości. Ponadto klienci Spółki są dystrybutorami (np. hurtownie) lub inwestorami generalnymi, wobec czego przekazywany produkt służy jako egzemplarz prezentacyjny, który nie jest przeznaczony do dalszej sprzedaży, lecz do prezentacji właściwości potencjalnym nabywcom.

Spółka pragnie zaznaczyć, iż proces sprzedaży jej produktów oparty jest na bezpośrednim kontakcie z klientami, za który odpowiadają przedstawiciele handlowi Spółki. To oni pobierają z magazynu Spółki produkty, które przeznaczone są na działania promocyjne i są przekazywane klientom. Każdy z przedstawicieli ma swoją bazę klientów. Przedstawiciele nie prowadzą szczegółowych zestawień (czy to w formie elektronicznej czy też papierowej) pokazujących, który klient i kiedy otrzymał przekazywany produkt.

Ze względów biznesowych Spółka nie posiada jednak oświadczeń klientów (np. w formie ich podpisów), iż otrzymali przekazywane produkty. Spółka nie zdecydowała się na taką procedurę ze względu na dbałość o kontakty z klientami, z których część mogłaby nieprzychylnie patrzeć na podpisywanie oświadczeń odbioru produktów. Taka procedura mogłaby być źle odebrana i mogłaby negatywnie wpływać na biznesowe cele Spółki.

W końcu to Spółce zależy na zaprezentowaniu swoich produktów (w tym przypadku w formie nieodpłatnie przekazanych próbek) i docelowo sprzedaży większej ilości produktów danemu klientowi (który po zapoznaniu się z właściwościami zdecyduje się na zakup).

Spółka podkreśla, iż powyższe wynika z polityki sprzedaży, którą uzależnia branża, w której działa Spółka. Podkreślić należy również, iż pomimo braku potwierdzenia otrzymania próbek (przekazywanych towarów) przez klientów, ilość klientów przynależnych do danego przedstawiciela i ilość przekazywanych produktów wyklucza jakiekolwiek inne działania jak powyżej opisane, np. przekazywanie nieodpłatnie większej ilości produktów jednej osobie (np. w formie darowizny). W przeciwnym razie nie byłyby realizowane cele biznesowe Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka ma prawo do odliczenia naliczonego VAT od nabycia towarów przekazywanych przez Spółkę jako próbki...
2. Czy w związku z przekazywaniem próbek Spółka jest zobowiązana do naliczania należnego VAT (opodatkowania VAT nieodpłatnych przekazań próbek)...

Zdaniem Wnioskodawcy :

• Spółka ma prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT od nabycia towarów przekazywanych przez Spółkę jako próbki,

• w związku z przekazywaniem próbek Spółka nie jest zobowiązana do naliczania należnego podatku VAT (opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnych przekazań próbek).

Zainteresowany uważa, iż w sprawie najistotniejsze jest to, w jakim celu następuje wydanie towarów na rzecz osób trzecich (potencjalnych lub obecnych kontrahentów).

Wnioskodawca prowadząc sprzedaż produktów wyposażenia łazienek (np. armatura, ceramika) działa w specyficznej branży. Specyfika ta polega na technice sprzedaży produktów.

Ponieważ Zainteresowany nie prowadzi sprzedaży bezpośredniej, dystrybucja oparta jest na współpracy z kontrahentami (dystrybutorami). Ponieważ dystrybutor (np. hurtownia, sklep), poza zapoznaniem się z właściwościami technicznymi produktu, musi również odpowiednio zaprezentować produkt potencjalnym klientom, koniecznym jest, aby Wnioskodawca przekazywał pojedyncze (reprezentatywne dla danego rodzaju produktu) egzemplarze, jako egzemplarze przeznaczone do testów i prezentacji (generalnie próbki danego produktu).

Odnosząc powyższe do działań operacyjnych Zainteresowanego, jak zostało wskazane w stanie faktycznym, przekazywanie próbek dokonywane jest przez przedstawicieli handlowych, którzy są odpowiedzialni za kontakty z kontrahentami Wnioskodawcy. To przedstawiciele, odpowiedzialni za określony obszar i określoną grupę kontrahentów (potencjalnych jak i obecnych), pobierają towary z magazynu i przekazują kontrahentom jako próbki.

Zdaniem Zainteresowanego, bezspornym jest, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności dokonuje przekazań próbek, tj. pojedynczych egzemplarzy produktów Zainteresowanego, reprezentatywnych dla danego rodzaju produktów.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca pragnie odnieść się do przepisów ustawy o VAT.

Przepis art. 7 ust. 3 ustawy o VAT stanowi, iż „przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek”. Brak obowiązku naliczania należnego VAT (opodatkowania VAT) ma zatem miejsce m.in. w przypadku nieodpłatnych przekazań próbek.

Zastosowanie przepisu art. 7 ust. 3 ustawy o VAT musi zostać jednak poprzedzone analizą art. 7 ust. 7 ustawy o VAT, który definiuje pojęcie próbki. Zgodnie z tym przepisem, „przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy”.

Odnosząc się do powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, w tym przypadku spełniona jest definicja próbki zawarta w art. 7 ust. 7 ustawy o VAT. Pojedyncze egzemplarze przekazywane kontrahentom stanowią bowiem „niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne lub biologiczne towaru”, a ilość przekazywanych towarów (zarówno przekazywanych poszczególnym kontrahentom – pojedyncze egzemplarze, jak i całkowita ilość przekazywana jako próbki produktów w odniesieniu do całości sprzedaży Zainteresowanego) „nie wskazuje na działania mające charakter handlowy”.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowym jest zatem stosowanie art. 7 ust. 3 ustawy o VAT w odniesieniu do przedstawionego przez Zainteresowanego stanu faktycznego.

W zakresie prawa do odliczania naliczonego podatku VAT, Wnioskodawca uważa, iż zakup towarów, które mają służyć przekazaniom jako próbki uprawnia podatnika do odliczenia naliczonego podatku VAT.

Powyższe, zdaniem Spółki, wynika ze spełnienia warunku art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, który wskazuje na konieczność związku naliczonego podatku VAT ze sprzedażą opodatkowaną. Ustawodawca w tym zakresie nie definiuje charakteru tego związku, niemniej jednak, zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, iż mowa jest o związku zarówno bezpośrednim jak i pośrednim.

Związek pośredni naliczonego VAT z tytułu zakupu towarów przekazywanych jako próbki ze sprzedażą opodatkowaną jest natomiast bezsporny. Przekazane jako próbki towary służą bowiem intensyfikacji sprzedaży produktów Zainteresowanego, np. poprzez prezentację ich zalet przez dystrybutora potencjalnym klientom.

Niezależnie od powyższego Spółka wskazuje również na przepis art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym „podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą czynności, o których mowa w art. 7 ust. 3-7”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto informuje się, że w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych wydana została interpretacja nr ILPB3/423-47/08-2/EK z dnia 27 marca 2008 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.