INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2008r. (data wpływu 28 stycznia 2008r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 kwietnia 2008r. (data wpływu 11 kwietnia 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT w związku z wykonywaniem czynności polegających na świadczeniu usług noclegowych i wyżywienia dla pielgrzymów i innych gości korzystających z Domu Rekolekcyjnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT w związku z wykonywaniem czynności polegających na świadczeniu usług noclegowych i wyżywienia dla pielgrzymów i innych gości korzystających z Domu Rekolekcyjnego.W dniu 11 kwietnia 2008r. zostało złożone uzupełnienie do ww. wniosku, będące odpowiedzią na wezwanie tutejszego organu z dnia 1 kwietnia 2008r. znak: IBPP2/443-57/08/ICz.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Parafia powołała z dniem 10 maja 2003r. do istnienia Dom Rekolekcyjny.Decyzją Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 30 maja 2005r. został on uznany za odrębny podmiot podatkowy. Ww. Dom działa w oparciu o własny Regulamin. Punkt 2 Regulaminu stanowi, że działalność Domu polega na przyjmowaniu grup pielgrzymkowych, zapewnieniu im nieodpłatnie noclegu i wyżywienia. Punkt 7 regulaminu dotyczy dochodów uzyskanych w przypadku gdy z Domu Rekolekcyjnego korzystają za odpłatnością za noclegi i wyżywienie (ceny są różnicowane i ustalane na bieżąco) grupy młodzieży szkolnej, odbywają się także szkolenia młodzieży z Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży lub nocują osoby indywidualne (księża, zakonnice).

Uzyskane w ten sposób dochody przeznaczone są na utrzymanie, remonty, działalność charytatywną wykazaną w punkcie 2 regulaminu Domu Rekolekcyjnego, a także przekazywane są do Parafii z przeznaczeniem na Konserwację Bazyliki. Według Klasyfikacji PKD - Dom Rekolekcyjny otrzymał nr 9133Z (działalność pozostałych organizacji członkowskich, gdzie indziej niesklasyfikowanych), co oznacza, zdaniem Wnioskodawcy, zwolnienie z podatku VAT w zakresie punktu 2 Regulaminu. Wątpliwość zaś zrodziła się w przypadku zwolnienia z podatku VAT dochodów uzyskanych zgodnie z 7 punktem Regulaminu. W związku z przekroczeniem kwoty zwolnionej z podatku od towarów i usług.

W piśmie uzupełniającym z dnia 7 kwietnia 2008r. Wnioskodawca wskazał, że Urząd Statystyczny określił PKWiU dla usług wykonywanych przez dom Rekolekcyjny jako 55.23.13-00.00.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy działając w oparciu o załączony Regulamin i klasyfikację PKD – 9133Z Domu Rekolekcyjnego, jego działalność zwolniona jest z podatku VAT. Jeżeli nie, to w którym zakresie działalności należy zapłacić podatek VAT i według jakiej stawki (dotyczy opłat za noclegi i wyżywienie) w ramach prowadzonej kuchni tylko dla potrzeb pielgrzymów i innych gości korzystających z Domu Rekolekcyjnego...

Zdaniem Wnioskodawcy, Dom Rekolekcyjny według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) przy nadawaniu numeru REGON został sklasyfikowany do działu 9133Z czyli „działalność pozostałych organizacji członkowskich, gdzie indziej nie sklasyfikowanych”. Zgodnie z zał. nr 4 poz. 10 do Ustawy o Podatku od Towarów i Usług z dnia 11 marca 2004r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535) usługi świadczone przez tego typu organizacje są zwolnione od podatku VAT w całości. Dom Rekolekcyjny został powołany dekretem z dnia 8 maja 2003r. w celu organizowania rekolekcji dla młodzieży oraz noclegów dla zorganizowanych grup pielgrzymkowych. Punkt 2 Regulaminu potwierdza ten zakres działalności jako „przyjmowanie grup pielgrzymkowych przyjeżdżających i zapewnienie im noclegu i wyżywienia”. Ma to być działalność samobilansująca się. Wszystkie te czynności nie mają charakteru działalności gospodarczej gdyż zgodnie z definicją działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły (art. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej). W przypadku Domu Rekolekcyjnego opłaty za noclegi ewentualne wyżywienie nie zawsze są pobierane, zależy to od możliwości grupy. Jeżeli jednak wystąpią to nie mają charakteru zarobkowego, są formą ofiary mającą na celu jedynie zrekompensowanie kosztów utrzymania ośrodka (wielkość opłaty uzależniona jest od ofiarodawcy - nie ma ściśle określonych cen za świadczenie poszczególnych usług). Ewentualne nadwyżki przeznaczane są na cele statutowe tzn. cele charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację Bazyliki.

Dom Rekolekcyjny nie podlega również opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych gdyż korzysta ze zwolnienia zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) zgodnie z decyzją nr PD 1/4218-46/05/K wydaną wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 30 maja 2005r. Urząd Statystyczny w Łodzi w piśmie OK.-5672/KU-1 73/2008 określił PKWiU dla usług wykonywanych przez Dom Rekolekcyjny jako 55.23.13-00.00 ale Wnioskodawca uważa, że nie wziął pod uwagę podmiotu świadczącego usługi a jedynie zakres usług. W związku z powyższym Wnioskodawca twierdzi, że wyżej wymienione czynności, na podstawie zał. nr 4 poz. 10 do ustawy o podatku od towarów i usług są zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług bez względu na wielkość uzyskanych obrotów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Ustawa z dnia 17 maja 1989r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154 ze zm.) stanowi w art. 55 ust. 1, że majątek i przychody kościelnych osób prawnych podlegają ogólnym przepisom podatkowym z wyjątkami określonymi w ust. 2-6. W ust. 2 postanowiono, że kościelne osoby prawne są zwolnione od opodatkowania z tytułu przychodów ze swojej działalności niegospodarczej i w tym zakresie osoby te nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy o zobowiązaniach podatkowych. Natomiast, na podstawie art. 55 ust. 3 cyt. ustawy, dochody z działalności gospodarczej kościelnych osób prawnych oraz spółek, których udziałowcami są wyłącznie te osoby, są zwolnione od opodatkowania w części, w jakiej zostały przeznaczone w roku podatkowym lub w roku po nim następującym na cele kultowe, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, działalność charytatywno-opiekuńczą, punkty katechetyczne, konserwację zabytków oraz na inne inwestycje sakralne, o których mowa w art. 41 ust. 2, i te inwestycje kościelne, o których mowa w art. 41 ust. 3, których przedmiotem są punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze, jak również remonty tych obiektów.

Tak więc na podstawie art. 55 ust. 1 powołanej powyżej ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, majątek i przychody kościelnych osób prawnych podlegają ogólnym przepisom podatkowym z wyjątkami określonymi w ust 2-6. Dom Rekolekcyjny jako osoba prawna podlega zatem zarówno przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jak i przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zaznaczyć, iż przywilejów podatkowych wynikających z uregulowań zawartych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych nie należy rozciągać na przepisy ustawy o podatku od towarów i usług. Ustawodawca bowiem zarówno w przepisach samej ustawy o podatku od towarów i usług jak również w przepisach wykonawczych nie przewidział zwolnień z przychodów uzyskiwanych przez kościelne osoby prawne z opodatkowania podatkiem od towarów i usług niezależnie od charakteru uzyskiwanych dochodów.

Działalność gospodarcza w ujęciu ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub innych usługodawców, w tym również podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, jak również działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo, w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub dóbr niematerialnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT). Takie ujęcie działalności gospodarczej wskazuje, że podatnikami VAT są podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem gospodarczym. Natomiast podstawową grupą podatników VAT, określoną w art. 15 ust. 1 ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą (zdefiniowaną w cyt. wyżej ust. 2 art. 15 ustawy), bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Zdaniem tut. organu użycie przez ustawodawcę określenia „bez względu na cel i rezultat” oznacza, że działalność gospodarcza podatnika VAT może, lecz wcale nie musi być nakierowana na osiągnięcie zysku, gdyż w jej ramach podatnik może dążyć do osiągnięcia celów innych niż zarobkowe. Tym samym podatnikiem VAT mogą być również podmioty typu non profit, realizując np. zadania oświatowe, zdrowotne, kulturalne, charytatywne itp., przy czym opodatkowaniu mogą podlegać jedynie takie czynności tych podatników, działających w tym charakterze, które są realizowane pod tytułem odpłatnym.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Dla prawidłowego określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług od czynności, których przedmiotem są poszczególne towary i usługi, ustawodawca odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej (art. 2 pkt 6, art. 8 ust. 3 ustawy o VAT).

Do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zaklasyfikowania określonych czynności do właściwych grupowań statystycznych, obowiązany jest podatnik.

Ze stanu faktycznego wynika, że Dom Rekolekcyjny działa w oparciu o własny Regulamin. Według Regulaminu działalność Domu polega na przyjmowaniu grup pielgrzymkowych, zapewnieniu im nieodpłatnie noclegu i wyżywienia. Ponadto z Domu Rekolekcyjnego korzystają za odpłatnością za noclegi i wyżywienie grupy młodzieży szkolnej, odbywają się także szkolenia młodzieży z Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży lub nocują osoby indywidualne.

W piśmie uzupełniającym z dnia 7 kwietnia 2008r. Wnioskodawca wskazał, że Urząd Statystyczny określił PKWiU dla usług wykonywanych przez Dom Rekolekcyjny (tj. usług wynajmu pokoi w domu rekolekcyjnym dla grup zorganizowanych i klientów indywidualnych na krótkotrwałe, kilkudniowe (weekendowe) zakwaterowanie) jako 55.23.13-00.00.

W art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT wskazano, że zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku Nr 4 do ustawy. W poz. 10 załącznika Nr 4 wymieniono usługi świadczone przez organizacje członkowskie, gdzie indziej niesklasyfikowane (wyłącznie statutowe) o symbolu PKWiU 91. W grupowaniu tym mieszczą się m. in. usługi świadczone przez organizacje religijne, sklasyfikowane pod symbolem 91.31. W związku z tym działalność organizacji członkowskich będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, pod warunkiem że:

• jest to działalność wyłącznie statutowa,
• działalność ta nie jest gdzie indziej sklasyfikowana, co oznacza, że usługi świadczone przez organizacje członkowskie korzystają ze zwolnienia (organizacje religijne), gdy nie są sklasyfikowane w innej grupie PKWiU niż 91.
  
  

Świadczone przez Wnioskodawcę czynności mieszczą się w ramach działalności pozostałych organizacji członkowskich, jednakże nie mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT, gdyż zostały zaklasyfikowane przez Urząd Statystyczny w Łodzi do grupowania PKWiU 55.23.13-00.00.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania świadczonych usług według PKWiU. Należy bowiem zauważyć, że tut. organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji budynków sprzedawanych, według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Podatnika obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług, a w razie wątpliwości Podatnik może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy o VAT dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.W poz. 140 załącznika nr 3 zostały wymienione usługi, o symboli PKWiU ex 55.2., świadczone przez obiekty noclegowe turystyki oraz inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania, z wyłączeniem usług zakwaterowania w bursach, internatach i domach studenckich (PKWiU ex 55.23.15).

Jak to wynika z przedmiotowego wniosku, opisane w stanie faktycznym usługi nie mieszczą się w katalogu zwolnień od podatku od towarów i usług, natomiast są objęte preferencyjną stawką podatku od towarów i usług, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy.

Zatem usługi polegające na przyjmowaniu pielgrzymów, organizowaniu rekolekcji sklasyfikowane przez Urząd Statystyczny do grupowania PKWiU 55.23.13.-00.00. podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 7% w sytuacji gdy będą realizowane odpłatnie. Bez znaczenia dla powyższego rozstrzygnięcia pozostaje, iż Dom Rekolekcyjny świadcząc przedmiotowe usługi nie ma ściśle określonych cen za poszczególne usługi – ceny za noclegi i wyżywienie są zróżnicowane w zależności od możliwości grupy korzystającej z Domu Rekolekcyjnego. Znaczenia nie ma również fakt, iż w przedmiotowej sytuacji pobierane opłaty za ww. usługi nie mają charakteru zarobkowego, tylko są formą ofiary, mającą na celu jedynie zrekompensowanie kosztów ośrodka (utrzymanie, remonty) czy służące działalności charytatywnej prowadzonej przez Parafię, bądź przeznaczone na konserwację Bazyliki.

Ponadto podkreślić należy ponownie, że organy podatkowe nie są uprawnione do klasyfikowania ani weryfikowania poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę (Urząd Statystyczny) zaklasyfikowania towaru lub usługi.

Należy jednak zauważyć, iż w sytuacji gdy podmiot, który otrzymał z Urzędu Statystycznego w Łodzi opinię w sprawie zaklasyfikowania towaru lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, nie zgadza się z tą opinią, może, zgodnie z pkt 6 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), wystąpić do Prezesa GUS z wnioskiem o zmianę lub uzupełnienie informacji otrzymanej z Urzędu Statystycznego w Łodzi.

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł (lub kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10 000 euro w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2007r.). Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Mając na uwadze powyższy przepis należy stwierdzić, że Dom Rekolekcyjny, w sytuacji przekroczenia w 2008r. kwoty 50.000 zł, utraci ww. zwolnienie podmiotowe, o ile oczywiście, utrata tego zwolnienia nie nastąpiła w latach 2005 – 2007, przy uwzględnieniu obowiązującego w tym okresie stanu prawnego. W konsekwencji utraty zwolnienia na Wnioskodawcy ciąży obowiązek wystawiania faktur VAT dokumentujących świadczenie usług, prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług oraz obowiązek składania deklaracji podatkowych za okresy miesięczne, zgodnie z art. 99 ustawy o VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.