INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej, przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 21 stycznia 2008r.), uzupełnionym w dniu 17 marca 2008r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• momentu i sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków związanych z umową o przejście na nowy model współpracy, z przygotowaniem i przekazaniem placówki, jak również z umowami o współpracę – jest prawidłowe,
  
• w jakim alternatywnie wskazano w nim, iż wydatki związane z umową o współpracę zawartą na czas określony można by było bezpośrednio zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków związanych z przygotowaniem placówki, umową o przejście na nowy model współpracy oraz umową o współpracę.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 27 lutego 2008r. wezwano do jego uzupełnienia.

W dniu 17 marca 2008r. do tut. Biura wpłynął uzupełniony wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca – Spółka Jawna – prowadzi dwie placówki Banku. W stosunku do partnerów, którzy obecnie zawierają z Bankiem umowy agencyjne zostały wprowadzone nowe zasady świadczenia usług, tworząc nowy model współpracy. W związku z przejściem na nowy model Spółka została obciążona fakturami o następującej treści:

1. prowizja za przejście na nowy model – wartość brutto 144.874 zł
   
2. usługi zgodnie z umową o współpracę – wartość brutto 100.000 zł
   
   

Ad. 1 umowa określa, że przedmiotem sprzedaży jest przeniesienie własności sprzętu i wyposażenia, który określa na kwotę 42.874 zł a prowizja na przejście na nowy model współpracy wynosi 144.874zł.

Ad. 2 z umowy wynika, iż została ona zawarta na okres 15 lat, przy czym nie jest możliwe określenie jaka część usług będzie świadczona w poszczególnych latach. Dodatkowo sposób ustalenia wynagrodzenia odnosi się do całego okresu trwania umowy (wynagrodzenie płatne z góry za okres obowiązywania umowy). W poprzednim modelu firma otrzymywała faktury miesięcznie za usługi wynikające z umowy o współpracę na kwotę 400 zł.

Z placówki drugiej jaką objął wnioskodawca otrzymał fakturę o następującej treści:

1. przygotowanie i przekazanie placówki zgodnie z umową – 200.000 zł
   
2. usługi zgodnie z umową o współpracę – 100.000 zł
   
   

Ad. 1 umowa określa czynności związane z wydaniem wyposażenia, prowadzenia wstępnej rekrutacji, szkolenie pracowników, pomoc merytoryczną, zarządzanie i usprawnianie sprzedaży. Jest to umowa zawarta na czas nieokreślony.

Ad. 2 z umowy wynika, że zostaje zawarta na okres 15 lat, przy czym nie jest możliwe określenie jaka część usług będzie świadczona w poszczególnych latach. Podobnie jak miało to miejsce wcześniej spółka otrzymywała faktury na kwotę 400 zł miesięcznie.

Zdaniem Spółki, jak wynika z przedstawionego materiału, umowy nie pozwalają jednoznacznie na wyszczególnienie kosztów mających wpływ na osiągnięcie przychodów danego roku podatkowego.

W uzupełnieniu wniosku wskazano m. in., iż Spółka:

• prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów,
  
• ewidencjonuje koszty metodą memoriałową,
  
• usługi wynikające z umowy o współpracę są dla wnioskodawcy kosztem bezpośrednio związanym z uzyskiwanymi przychodami
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy mając na względzie treść art. 22 ust. 4 i 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Spółka:

1. ma prawo zaliczyć bezpośrednio w całości w koszty uzyskania przychodu wartości wynikające z przytoczonych wcześniej faktur z tytułu prowizji za przejście na nowy model oraz z tytułu umowy o współpracę...
   
2. zgodnie z umową o współpracę, ze względu na wskazany okres 15 lat winna przyporządkować koszty proporcjonalnie do każdego roku podatkowego...
   
   

Zdaniem wnioskodawcy koszt związany z prowizją i przygotowaniem placówki należy zaliczyć bezpośrednio jako koszt uzyskania przychodu, z uwagi na to, iż z umowy nie wynika jakiego okresu dotyczy (umowa zawarta na czas nieokreślony). W odniesieniu do usług wskazano, iż zgodnie z umową o współpracę, zawartą na okres 15 lat, koszt można byłoby podzielić proporcjonalnie do każdego roku podatkowego. Jednocześnie wskazano, że z uwagi na niemożliwość stwierdzenia jaka część usług będzie świadczona w poszczególnych latach, można byłoby też zaliczyć je bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego wynika, iż podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że wiążą się one z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź też zmierza do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Jednocześnie, aby dany wydatek mógł być zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodów, musi być właściwie udokumentowany.

Koszty podatkowe ponoszone przez podmiot gospodarczy podlegają podziałowi na koszty bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskanym przychodem. Koszty bezpośrednio związane z uzyskanym przychodem obejmują wydatki, które są ściśle (bezpośrednio) związane z danymi przychodami jakie osiąga podmiot gospodarczy, np. wydatki na nabycie towarów. Natomiast do tzw. kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie, np. koszty ogólnoadministracyjne.

Zasady potrącalności kosztów uzyskania przychodów w danym roku podatkowym przez podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów tzw. metodą memoriałową regulują przepisy art. 22 ust. 5-5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak wynika bowiem z art. 22 ust. 6 ww. ustawy zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.

Zgodnie z art. 22 ust. 5 ww. ustawy – u podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów tzw. metodą memoriału – koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

W myśl art. 22 ust. 5c ww. ustawy koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszt uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Wydatków związanych z prowizją za przejście na nowy model współpracy oraz z przygotowaniem i przekazaniem placówki nie można bezpośrednio powiązać z konkretnymi przychodami osiąganymi przed wnioskodawcę, gdyż są one związane z całokształtem działalności gospodarczej wnioskodawcy (w dziedzinie bankowości). Zaliczenie tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów uregulowane jest zatem postanowieniami cyt. wyżej art. 22 ust. 5c ww. ustawy. Jednocześnie z wniosku wynika, iż umowy te zostały zawarte na czas nieokreślony. W związku z tym wydatków z nimi związanych nie można rozliczyć proporcjonalnie w czasie gdyż nie jest znany okres, którego dotyczą. Dlatego też wydatki te mogą zostać zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia.

Natomiast wydatki związane z zawartymi umowami o współpracę, które jak wynika z wniosku są bezpośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, winny zostać rozliczone proporcjonalnie w okresie, w którym zostały osiągnięte odpowiadające im przychody, tj. w okresie 15 lat, na który zawarto przedmiotowe umowy o współpracę.

Z uwagi na powyższe, alternatywne stanowisko Spółki w zakresie możliwości zaliczenia wydatków poniesionych związku z umową o współpracę bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu należy uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie zauważyć należy, iż jeżeli w wyniku zawartych umów Spółka nabyła środki trwałe bądź wartości niematerialne i prawne, to część wydatków poniesionych w związku z zawarciem tychże umów, odpowiadająca wydatkom związanym z nabyciem tychże środków trwałych bądź wartości niematerialnych i prawnych, nie podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu na zasadach wskazanych powyżej a w sposób pośredni, poprzez odpisy amortyzacyjne, dokonywane od nabytych środków trwałych bądź wartości niematerialnych i prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zważywszy na fakt, iż wnioskodawcą jest podmiot gospodarczy, tj. Spółka Jawna, niniejsza interpretacja, stosownie do postanowień m. in. art. 14k Ordynacji podatkowej, jest wiążąca tylko dla tego podmiotu co oznacza, iż nie wywołuje bezpośrednio skutków dla wspólników tej Spółki.

Do wniosku Spółka dołączyła plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.