INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko P. R. D. K. Spółka Jawna przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2008r. (data wpływu 14 lutego 2008r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 maja 2008r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług polegających na bieżącej konserwacji dźwigów osobowych oraz na ich remontach w budynkach mieszkalnych (PKOB 11) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lutego 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług polegających na bieżącej konserwacji dźwigów osobowych oraz na ich remontach w budynkach mieszkalnych (PKOB 11).
Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 maja 2008r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zajmuje się świadczeniem usług polegających na bieżącej konserwacji dźwigów osobowych oraz na ich remontach w budynkach mieszkalnych (PKOB 11), w których znajdują się zarówno lokale mieszkalne jak i niemieszkalne (użytkowe).

Wnioskodawca prowadzi również roboty budowlano-montażowe polegające na dostarczaniu i montażu dźwigów osobowych w budynkach mieszkalnych (PKOB 11), w których znajdują się zarówno lokale mieszkalne jak i niemieszkalne (użytkowe). W kontrakcie zawarta jest jedna cena uwzględniająca wartość montowanego dźwigu i usługi.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 13 maja 2008r. Wnioskodawca stwierdził, że wystawiane przez Wnioskodawcę faktury sprzedaży za usługi konserwacji i usługi remontowe dźwigów osobowych w budynkach mieszkalnych zawierają numer PKOB 11, a także podstawę prawną: art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT i § 5 ust. 1a pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę VAT należy zastosować dla usług polegających na konserwacji dźwigów osobowych oraz na ich remontach w budynkach mieszkalnych (PKOB 11), w których znajdują się zarówno lokale mieszkalne jak i niemieszkalne (użytkowe)...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z § 5 ust. 1a pkt 1 rozporządzenia z dnia 24 grudnia 2007r. w sprawie VAT (zmieniającego rozporządzenie wykonawcze do ustawy o VAT z dnia 27 kwietnia 2004r.), 7% stawkę VAT stosuje się do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, lub w ich częściach, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz w lokalach mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB w dziale 12, a także w obiektach sklasyfikowanych w PKOB w klasie ex 1264 - wyłącznie w budynkach instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, od 1 stycznia 2008r. rozszerzona została definicja obiektów budownictwa mieszkaniowego i zalicza się do nich aktualnie wszystkie budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Według PKOB w dziale 11 sklasyfikowane są: 111 - Budynki mieszkalne jednorodzinne, 112 - Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - Budynki zbiorowego zamieszkania, w tym domy mieszkalne dla ludzi starszych, studentów, dzieci i innych grup społecznych, budynki mieszkalne na terenie koszar, budynki rezydencji prezydenckich i biskupich.

Konserwacje dźwigów osobowych jak i roboty budowlano-montażowe polegające na dostarczaniu i montażu dźwigów osobowych w budynkach mieszkalnych (PKOB 11) dotyczą w całości budynków a nie lokali. Dźwigi osobowe są nierozerwalnie połączone z budynkami, stanowiąc ich materię. Ponad to, najczęściej w budynkach mieszkalnych lokale użytkowe zlokalizowane są na parterze, co dodatkowo przesądza o tym, że dźwigi osobowe nie są użytkowane przez najemców (właścicieli) lokali użytkowych. Biorąc pod uwagę powyższe argumenty oraz intencje Ustawodawcy, zdaniem Wnioskodawcy, usługi konserwacji i remontów dźwigów osobowych w budynkach mieszkalnych (PKOB 11), w których znajdują się zarówno lokale mieszkalne jak i niemieszkalne, opodatkowane są w całości 7% stawką VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.Stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. W myśl art. 41 ust. 2 ustawy dla towarów i usług, wymienionych z załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 41 ust. 12 i ust. 12a ustawy o VAT, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu i modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Zgodnie z art. 12b ustawy o VAT, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy o VAT).

Ponadto zgodnie z art. 2 pkt 12, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008r., przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumieć należy budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Równocześnie zgodnie z obowiązującymi od 1 stycznia 2008r. przepisem § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budownictwa w dziale 12

– w zakresie w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12 – 12c ustawy.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Wskazać należy także, iż zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Natomiast z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 lit. a) i pkt 2).

Niewątpliwie taką, wbudowaną w budynku, instalacją a jednocześnie urządzeniem technicznym jest, w ocenie tut. organu, dźwig osobowy. Z pewnością nie może on być uznany za urządzenie, które jest związane wyłącznie z lokalami mieszkalnymi czy też użytkowymi (jeżeli takowe występują jednocześnie w danym budynku).

Stąd też w odniesieniu do usług bieżącej konserwacji czy też remontów dźwigów osobowych w danym budynku winna mieć zastosowanie stawka podatku taka jak do usług bieżącej konserwacji czy też remontów tego budynku jako całości.

W świetle powyższego istotnym jest zaklasyfikowanie budynku, w którym są świadczone przedmiotowe usługi, do odpowiedniego grupowania, według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych.

Powołane wyżej przepisy przewidują bowiem stosowanie obniżonej stawki podatku 7% w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego oraz robót budowlano-montażowych, remontów i robót konserwacyjnych związanych z tym budownictwem.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont i bieżąca konserwacja, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego. Zgodnie ze słownikiem pojęć zawartym w art. 3 pkt 6, 7 i 8 ww. ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane przez słowo:

1. "budowa" należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowa, rozbudowa, nadbudowa obiektu budowlanego,
2. "roboty budowlane" należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego,
3. "remont" należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.
   
   

Natomiast „konserwacja", zgodnie z § 3 pkt 4 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 sierpnia 1999r., w sprawie warunków technicznych użytkowania budynków mieszkalnych (Dz. U. Nr 74, poz. 836), oznacza wykonywanie robót mających na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku.

Ponadto zgodnie z załącznikiem do ustawy z dnia 29 sierpnia 2005r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177, poz. 1468 ze zm.) robotami zaliczanymi do remontu lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego są m. in. remont, modernizacja, wymiana lub wykonanie nowych instalacji w budynku lub lokalu mieszkalnym, obejmujące rozprowadzenie po budynku lub lokalu mieszkalnym instalacji oraz montaż trwale umiejscowionych: wyposażenia, armatury i urządzeń dotyczących:

1. instalacji sanitarnych;
2. instalacji elektrycznych, odgromowych i uziemienia;
3. instalacji klimatyzacyjnych i wentylacyjnych;
4. instalacji przyzywowych (domofony) i alarmowych;
5. przewodów wentylacyjnych, spalinowych i dymowych;
6. instalacji i urządzeń grzewczych.
   
   

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca zajmuje się świadczeniem usług polegających na bieżącej konserwacji dźwigów osobowych oraz na ich remontach w budynkach mieszkalnych (PKOB 11), w których znajdują się zarówno lokale mieszkalne jak i niemieszkalne (użytkowe). Wystawiane przez Wnioskodawcę faktury sprzedaży za usługi konserwacji i usługi remontowe dźwigów osobowych w budynkach mieszkalnych zawierają numer PKOB 11, a także podstawę prawną: art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT i § 5 ust. 1a pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz stan faktyczny należy stwierdzić, że usługi polegające na bieżącej konserwacji dźwigów osobowych oraz na ich remontach w budynkach mieszkalnych zaklasyfikowanych do symbolu PKOB 11 podlegają opodatkowaniu według stawki 7% podatku VAT.

Mając na uwadze powyższe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Ponadto należy zauważyć, iż strony w umowach cywilnoprawnych określają co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest usługa remontowa, budowlana, budowlano-montażowa, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia, itp.). Wyliczenie, co składa się na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych).

Zgodnie z § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 89, poz. 844 ze zm.) do celów podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2008r.

W tym miejscu należy zauważyć, że zaliczenie określonej usługi (towaru) do właściwego grupowania PKWiU należy do obowiązków usługodawcy (producenta). W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania, do którego należy zaliczyć świadczoną usługę, usługodawca może zwrócić się o pomoc do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź.

Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Kwestia stawki podatku od towarów i usług na roboty budowlano-montażowe, polegające na dostawie dźwigów osobowych wraz z montażem w budynkach mieszkalnych (PKOB 11), w których znajdują się zarówno lokale mieszkalne jak i niemieszkalne jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku–Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.