INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2008 r. (data wpływu 22 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe).

Wnioskodawca wraz z małżonką otrzymał w drodze darowizny od rodziców gospodarstwo rolne o powierzchni 2,54 ha. Z części gruntu – 0,99 arów – Wnioskodawca wydzielił 5 działek budowlanych. Decyzję, Zainteresowany motywuje tym, iż jest to V i VI klasa ziemi i wymaga dużych nakładów finansowych.

Wnioskodawcę i małżonkę łączy wspólność majątkowa. Oboje posiadają status rolnika, a sam Wnioskodawca prowadzi dodatkowo działalność gospodarczą opodatkowaną w formie zryczałtowanego podatku dochodowego – instalacje sanitarne. Zainteresowany nadmienia, iż nigdy nie wykonywał i nadal nie wykonuje profesjonalnego obrotu nieruchomościami.

W związku z brakiem planu zagospodarowania przestrzennego na przedmiotowych działkach, Wnioskodawca wraz z małżonką wystąpił do Urzędu Gminy o wydanie warunków zabudowy dla ww. działek.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, iż Zainteresowany dokonał już sprzedaży 1 działki, a w najbliższym czasie zamierza sprzedać 4 kolejne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedając działki przeznaczone pod zabudowę – otrzymane w drodze darowizny od rodziców – należy zapłacić podatek VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaży działek stanowiących majątek prywatny nie należy rozważać w kategoriach działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 15 ustawy o VAT. Zainteresowany twierdzi, że nie może być uznany za podatnika podatku VAT, w związku z tym nie powinien opodatkowywać tych czynności podatkiem od towarów i usług. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, iż nie nabył przedmiotowych działek z zamiarem dalszej odsprzedaży i nie wykonuje czynności częstotliwie. Decyzja o sprzedaży części majątku została podjęta z uwagi na fakt, iż jest to ziemia mało urodzajna i wymaga dużych nakładów finansowych przy jej uprawie.

Zdaniem Zainteresowanego, sprzedaż majątku prywatnego nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów (zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy) należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Podatnikami – wg zapisu art. 15 ust. 1 cyt. ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przepisy te wskazują, że działalność prowadzona przez rolników mieści się w pojęciu działalności gospodarczej.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia „częstotliwości”, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

Zgodnie z art. 2 pkt 15, 19, 20 i 21 ustawy o podatku od towarów i usług:

• przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą <...> a także świadczenie usług rolniczych;
• przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych;
• przez produkty rolne rozumie się towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim;
• przez usługi rolnicze rozumie się usługi wymienione w załączniku nr 2 do ustawy.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że przedmiotowe grunty wykorzystywane są przez Wnioskodawcę i jego małżonkę do celów działalności rolniczej, a ponadto oboje posiadają status rolnika ryczałtowego, zatem są podatnikami – zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Podmioty te, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy korzystają tylko ze zwolnienia od podatku w zakresie dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności oraz w zakresie świadczenia usług rolniczych.

Nie można więc zgodzić się ze stanowiskiem Zainteresowanego, iż sprzedaż działek dotyczy majątku osobistego.

Wobec powyższego dostawę przedmiotowych gruntów, wykorzystywanych w działalności rolniczej, należy potraktować jako działalność gospodarczą, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto ze złożonego wniosku wynika, iż Zainteresowany dokonał sprzedaży 1 działki, a obecnie zamierza sprzedać 4 kolejne i nie wyzbywa się całego posiadanego gruntu (majątku). Nie będzie tu miała miejsca zatem czynność jednorazowa, co wskazuje na zamiar częstotliwej sprzedaży gruntu.

Sprzedaż przedmiotowych działek dokonywana będzie w warunkach wskazujących na nadanie tej sprzedaży zorganizowanego charakteru działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę definicję działalności gospodarczej, zawartą w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, należy uznać, iż transakcja sprzedaży działek wydzielonych z gospodarstwa rolnego, wykorzystywanego do produkcji rolniczej ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Dostawa przedmiotowych działek na mocy art. 5 ust. 1 cyt. ustawy podlega zatem opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%. Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jaki i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę, korzysta ze zwolnienia od opodatkowania. Jednak dostawa niezabudowanego gruntu budowlanego lub przeznaczonego pod zabudowę podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej w wysokości 22% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Zatem, sprzedaż przedmiotowych działek będzie podlegać opodatkowaniu według stawki podstawowej zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, tj. 22%.

Ponadto zaznacza się, iż zgodnie z przepisem art. 113 ust. 13 pkt 1 lit d ustawy o podatku od towarów i usług, do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę – niezależnie od wielkości obrotów – nie stosuje się zwolnień podmiotowych, o których mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 cyt. ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.