INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 3 stycznia 2008 r. (data wpływu 11 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie potrącania kosztów w czasie oraz opodatkowania dochodów uzyskiwanych z udziału w spółce komandytowo-akcyjnej uzupełnionym pismem z dnia 11 kwietnia 2008 r. (data wpływu 15 kwietnia 2008 r.) złożonym na wezwanie Nr IPPB1/415-37/08-2/AŻ z dnia 31 marca 2008 r. (data doręczenia 4 kwietnia 2008 r.)

• jest nieprawidłowe – w zakresie potrącania kosztów uzyskania przychodów.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie potrącania kosztów w czasie oraz opodatkowania dochodów uzyskiwanych z udziału w spółce komandytowo-akcyjnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Jako osoba fizyczna, wnioskodawca jest wspólnikiem, a dokładnie akcjonariuszem, spółki komandytowo-akcyjnej działającej pod firmą T spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna z siedzibą w K.

Spółka ta jest spółką celową i została utworzona w celu realizacji jednej inwestycji polegającej na wybudowaniu kompleksu mieszkaniowo-apartamentowego i sprzedaży lokali mieszkalnych. Po zakończeniu tej inwestycji spółka nie będzie już prowadzić innych inwestycji i zostanie zlikwidowana. Wspólnikami spółki są jeszcze dwie osoby fizyczne jako akcjonariusze oraz spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jako komplementariusz. Spółka prowadzi działalność od 6 czerwca 2006 roku.

Do chwili obecnej spółka uzyskiwała jedynie przychody z odsetek od lokat bankowych, na których gromadzone były m.in. wpłaty przyszłych nabywców lokali.

Właściwe przychody ze sprzedaży lokali mieszkalnych spółka będzie uzyskiwać dopiero od 2008 roku. Zgodnie z przepisami o rachunkowości spółka ta prowadzi księgi rachunkowe.

Spółka ponosi jednak różne wydatki. Wydatki te ponoszone są oczywiście w celu uzyskania przychodu ze sprzedaży przedmiotowych lokali. Są to różne wydatki, a w szczególności:

1. wydatki związane z zarządzaniem spółką (m.in. płace i narzuty na płace pracowników zarządu, koszty biurowe, koszty podróży służbowych pracowników zarządu, koszty wynajmu lokali biurowych, koszty usług księgowych, prawnych, notarialnych, koszty szkoleń pracowników zarządu, opłaty za usługi i świadczenia związane z administrowaniem spółką, podatki kosztowe, koszty reprezentacji);
2. wydatki związane ze sprzedażą lokali (koszty sprzedaży m.in. koszty reklamy, udziału w targach, płace z narzutami pracowników działu sprzedaży);
3. na spłatę odsetek od kredytów i pożyczek zaciągniętych w celu sfinansowania przedmiotowej inwestycji;
4. na realizację samej inwestycji, a więc zakup gruntu pod budowę oraz zakup materiałów i usług budowlanych.
   
   

Wydatki te ponoszone są na bieżąco przez cały czas funkcjonowania spółki od lipca 2006 roku. Jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą w ramach tej spółki (jako jej wspólnik), wnioskodawca rozlicza się na zasadach tzw. podatku liniowego, tj. przy zastosowaniu stawki 19 %. Jako akcjonariusz tej spółki jest uprawniony do udziału w jej zysku wyłącznie poprzez dywidendę. Mając na uwadze że spółka powstała w 2006 r. wnioskodawca nie uzyskał dotąd takiej dywidendy, ani nawet nie miał możliwości pobierania zaliczek na poczet dywidendy.

Wątpliwości wnioskodawcy dotyczą przede wszystkim zasad potrącania kosztów w czasie, ale tez innych kwestii.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w szczególności w związku ze wskazanym wyżej charakterem przedmiotowej spółki, wszelkie koszty uzyskania przychodu poniesione przez tę spółkę, zarówno w 2006 r. jak i w latach następnych, a wymienione w podanym powyżej stanie faktycznym, mogą zostać potrącone dopiero w roku podatkowym, w którym uzyskany zostanie przychód, tj. w 2008 r....
2. Z jakim momentem jako akcjonariusz spółki komandytowo-akcyjnej wnioskodawca zobowiązany jest odprowadzać podatek (zaliczki na podatek) dochodowy od osób fizycznych w związku z dochodami uzyskiwanymi z udziału w spółce komandytowo-akcyjnej prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą...
   
   

W szczególności czy:

1. zaliczki na podatek mają być uiszczane każdorazowo za dany okres rozliczeniowy (miesiąc lub kwartał), jeżeli tylko z ksiąg rachunkowych wynikał będzie dochód albo
2. czy zaliczka na podatek ma być uiszczona dopiero w chwili wypłaty dywidendy lub zaliczki na poczet dywidendy...
3. czy - w sytuacji, gdy zaliczki na podatek dochodowy mają być uiszczane zgodnie z treścią pytania a) - zaliczka taka może zostać zapłacona w imieniu Wspólnika ze środków finansowych spółki komandytowo-akcyjnej pomimo braku podstaw prawnych na gruncie Kodeksu spółek handlowych do wypłaty dywidendy lub zaliczki na poczet dywidendy...
   
   

Odpowiedź na pytanie pierwsze stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. Wniosek Pana z zakresu pytania drugiego zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją.

Zdaniem Wnioskodawcy

Wszystkie wymienione w opisie stanu faktycznego koszty uzyskania przychodu poniesione w 2006 r. oraz w latach następnych podlegać będą potrąceniu (rozliczeniu) dopiero w roku, w którym uzyskany (osiągnięty) zostanie przychód ze sprzedaży lokali i tylko proporcjonalnie do wartości osiągniętego przychodu (tj. w danej chwili koszty uzyskania przychodu podlegają potrąceniu tylko w części – proporcjonalnie odpowiadającej wartości przychodu uzyskanego ze sprzedaży danego lokalu).

Spółka komandytowo-akcyjna jest spółką nie będącą osobą prawną, o której mowa w art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z ust. 2 pkt 1 ww. artykułu: „Zasady wyrażone w ust 1 (tego artykułu) stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów (..)”. Przedmiotowy ustęp 1, przewiduje jedynie zasadę dotyczącą podziału kosztów pomiędzy wspólników, proporcjonalnie do udziałów. Przepisy te nie rozstrzygają zatem jakie wydatki i kiedy mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, a jedynie jak je dzielić pomiędzy wspólników.

Jedynym przepisem rozstrzygającym kwestię potrącania kosztów w czasie (w sytuacji prowadzenia ksiąg rachunkowych) był do końca 2006 r. art. 22 ust. 5 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem: „U podatników prowadzących księgi rachunkowe (handlowe) koszty uzyskania przychodów objętych tymi księgami są potrącane tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącane także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że zarachowanie ich nie było możliwe; w tym wypadku są one potrącane w roku, w którym zostały poniesione.” Z przepisu tego wynika zasada, że koszty uzyskania przychodów są „potrącane tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą”. Zasada ta bez wątpienia dotyczyła w 2006 r. wszystkich kosztów uzyskania przychodów, gdyż przepis ten w żaden sposób ich nie różnicuje. Tylko na zasadzie wyjątku koszty mogły być potrącone „w roku, w którym zostały poniesione”. Na tle tego przepisu oznacza to, że „rok podatkowy, którego dotyczą” koszty z całą pewnością nie jest „rokiem, w którym zostały poniesione”. Zarówno w literaturze, jak i w orzecznictwie podnoszono, że „rokiem podatkowym, którego dotyczą” koszty uzyskania przychodu, jest rok jego uzyskania. Na potwierdzenie powyższego wnioskodawca przytacza fragment komentarza do art. 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U.00.14.176), A. Gomułowicz, J. Małecki, Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych. Komentarz, Dom Wydawniczy ABC, 2003, wyd. II: „Koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w roku podatkowym, którego dotyczą. Jeśli zaś chodzi o koszty poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, to są one potrącane, jeśli dotyczą przychodów tego roku podatkowego. Nie jest natomiast możliwe ich potrącenie w roku, w którym je poniesiono, jeśli rok ten nie jest jednocześnie „rokiem, którego dotyczą” (wyrok NSA z dnia 22 września 1997 r., I SA/Ka 354/96, „Temida” (CD), Wydawnictwo Prawnicze Lex, Sopot 2001, nr 30869). „Przez koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów należy rozumieć takie nakłady podatnika, które prowadzą do osiągnięcia przychodów oraz dotyczą przychodów otrzymanych lub należnych w danym roku. Zatem wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów to te, które dotyczą nakładów związanych z już istniejącymi źródłami przychodów, nie zaś z tworzeniem nowych źródeł tych przychodów. Ponieważ wydatki na budowę stacji benzynowej w 1995 roku nie generowały przychodów spółki, nie mogły być one uznane za koszty poniesione w celu uzyskania przychodu w tym roku podatkowym, a tym samym - rozliczane jako strata tego roku. Przychód związany z tymi wydatkami wystąpił w roku 1996, kiedy spółka sprzedała zbudowaną stację” (wyrok NSA z dnia 10 grudnia 1998 r., SA/Sz 257/98, „T” (CD) - Wydawnictwo Prawnicze Lex, S 2001, nr .....2).

Od 1 stycznia 2007 r. doszło do zmiany przepisów dotyczących potrącania kosztów w czasie. Wprowadzono podział kosztów na „bezpośrednio związane z przychodami” i „,inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami”. Jednak ustawodawca nie zdefiniował tych pojęć. W publikacji z cyklu „Podatkowe Komentarze Tematyczne” pt. „Koszty uzyskania przychodów” W. P i M. R stwierdzają że „Wydaje się jednak, że przez koszty bezpośrednie należy uznać te koszty, które w sposób mniej lub bardziej jednoznaczny można powiązać z konkretnym przychodem (...), zaś koszty pośrednie to koszty, które są bezpośrednio związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, jednak ich przyporządkowanie do konkretnego przychodu nie jest możliwe.” W spółce opisanej w stanie faktycznym trudno jest z jednej strony wskazać koszt, którego nie dało by się przypisać konkretnemu przychodowi. Wszystkie koszty dotyczą bowiem przychodów ze sprzedaży lokali. Z drugiej jednak strony należy pamiętać, że „konkretnym” przychodem jest tu sprzedaż danego lokalu, a co za tym takie samo powiązanie z tym przychodem ma zakup materiałów budowlanych, usług budowlanych czy też gruntu dla realizacji całej inwestycji (obejmującej wiele takich lokali), jak zaciągnięcie pożyczki czy kredytu na sfinansowanie jej realizacji i spłata odsetek z nimi związania. Materiałów czy usług nie kupuje się tu dla konkretnego lokalu, ale dla całej inwestycji. Pożyczkę czy kredyt zaciąga się tu bezpośrednio dla realizacji przedmiotowej inwestycji, ale też dla całej inwestycji, a nie poszczególnych lokali. Podobnie sprawa przedstawia się z innymi kosztami, nawet takimi jak koszty zarządu i sprzedaży. Wszystkie koszty są tu bezpośrednio przyporządkowane przychodom ze sprzedaży lokali. Nawet jeżeli spółka uzyskuje takie przychody jak przychód z odsetek od lokat bankowych, to przecież żaden z tych kosztów nie jest przyporządkowany temu przychodowi, bowiem wszystkie te koszty są ponoszone w celu uzyskania przychodu ze sprzedaży lokali. Tym samym nie tylko, ale przede wszystkim, z uwagi na celowy charakter spółki, jak również z uwagi na brzmienie ww. przepisów wszelkie koszty uzyskania przychodów, ponoszone w związku z prowadzeniem wskazanej wyżej działalności gospodarczej w ramach tej spółki powinny być potrącone (ujęte w rozliczeniach podatkowych; oczywiście stosownie do udziału danego wspólnika w spółce) dopiero w chwili uzyskania przychodu (w roku jego osiągnięcia), Ponadto z uwagi na to, iż „konkretny” przychód uzyskiwany ze sprzedaży lokalu, a w zasadzie żaden z kosztów nie jest tylko i wyłącznie bezpośrednio związany tylko z tym przychodem, to wszystkie wymienione w opisie koszty będą potrącane z tym przychodem tylko proporcjonalne w części jakiej odpowiadają temu „konkretnemu” przychodowi.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

W zakresie kosztów poniesionych w roku 2006.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Art. 22 ust. 5 stanowił natomiast, że u podatników prowadzących księgi rachunkowe (handlowe) koszty uzyskania przychodów objętych tymi księgami są potrącane tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba, że zarachowanie ich nie było możliwe; w tym wypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Wymieniony wyżej art. 22 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnia możliwość zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów danego roku podatkowego od związku tych kosztów z przychodem uzyskanym w danym roku podatkowym.

Co do zasady więc, podatnik może odliczyć od przychodów koszty ich uzyskania w roku podatkowym, którego te koszty dotyczą, tj. w roku podatkowym, w którym w efekcie poniesienia tych kosztów uzyskał przychód do opodatkowania. W razie braku możliwości zarachowania tych kosztów potrąca się je w roku, w którym faktycznie zostały poniesione.

Wydatków związanych z zarządzaniem spółką (m.in. kosztów biurowych, kosztów podróży służbowych pracowników zarządu, kosztów wynajmu lokali biurowych, kosztów usług księgowych, prawnych, notarialnych, kosztów szkoleń pracowników zarządu, opłat za usługi i świadczenia związane z administrowaniem spółką i kosztów odsetek) nie można bezpośrednio powiązać z konkretnymi przychodami osiąganymi przez podatnika przy sprzedaży poszczególnych lokali w budowanym kompleksie mieszkalno-apartamentowym. Również zdaniem wnioskodawcy „konkretny przychód uzyskiwany ze sprzedaży lokalu, a w zasadzie żaden z kosztów nie jest tylko i wyłącznie bezpośrednio związany tylko z tym przychodem”, Koszty te mają charakter kosztów pośrednich. Zatem powinny być one potrącone w dacie poniesienia wydatków.

W zakresie kosztów ponoszonych w latach 2007 i 2008.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2007 r. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 22 ust. 4 koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

Od 1 stycznia 2007 r. ustawodawca wprowadził podziałał kosztów na bezpośrednio i pośrednio związane z przychodem.

W myśl art. 22 ust. 5 ww. ustawy u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Zgodnie z art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w myśl art. 22 ust. 5d ww. ustawy uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Wobec powyższego w przedstawionym stanie faktycznym wydatki poniesione na realizację samej inwestycji, a więc zakup gruntu pod budowę oraz zakup materiałów i usług budowlanych - tzw. koszty bezpośrednie – stosownie do cyt. powyżej art. 22 ust. 5 ww. ustawy stają się kosztem uzyskania przychodów z chwilą osiągnięcia przychodu związanego z ich poniesieniem, tj. sprzedaży lokali mieszkalnych. Natomiast wydatki związane z zarządzaniem spółką (m.in. płace, koszty biurowe, koszty podróży służbowych pracowników, koszty wynajmu lokali biurowych, koszty usług księgowych, prawnych, notarialnych, koszty szkoleń pracowników, opłaty za usługi i świadczenia związane z administrowaniem spółką, podatki kosztowe, koszty sprzedaży), koszty reklamy, udziału w targach, a zatem koszty pośrednie - są potrącane w dacie poniesienia kosztu.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 55 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18, a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy.

Z powyższego przepisu wynika, że zarówno płace jak i należności z tytułu podróży służbowych stanowią koszty podatkowe w momencie ich zapłacenia.

W związku z ujęciem przez podatnika wśród wydatków wymienionych we wniosku – kosztów na reprezentację, na podkreślenie zasługuje, że zgodnie z art.. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Z kosztów podatkowych zostały wyłączone koszty reprezentacji.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 32 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Nie ulega wątpliwości, że zaciągnięcie kredytu na nabycie gruntu, na którym ma zostać wybudowany przeznaczony na sprzedaż budynek związane jest z działalnością podatnika, a wydatki ponoszone w związku z takim kredytem ponoszone są w celu uzyskania przychodów.

Możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych zapłaconych odsetek od kredytów i pożyczek zaciągniętych w celu sfinansowania przedmiotowej inwestycji wynika z art. 23 ust. 1 pkt 32 ww. ustawy. Natomiast przepisy art. 22 ust. 5c oraz art. 22 ust. 5d tej ustawy przesądzają o dacie, w której wydatki pośrednio związane z przychodami, a do takich należy zaliczyć wydatki na spłatę odsetek od kredytu, mogą być zaliczone do kosztów podatkowych w dniu ujęcia wydatku z tego tytułu w księgach rachunkowych na podstawie dowodu księgowego.

Na podstawie analizowanych przepisów (zarówno w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. jak od 01 stycznia 2007 r.) koszty bezpośrednie (wydatki na zakup gruntu, materiałów i usług budowlanych) poniesione w latach 2006-2008 powinny być potrącone w dacie osiągnięcia przychodu ze sprzedaży lokali mieszkalnych, natomiast koszty pośrednie - począwszy od 2006 r. wraz z kosztami z tytułu zapłaconych odsetek od kredytów i pożyczek powinny być potrącone w dacie ich poniesienia. Wydatki na wynagrodzenia (ze wszystkimi składnikami tego wynagrodzenia) pracowników winny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich wypłacenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.