INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Teatru X, przedstawione we wniosku z dnia 21.02.2008r. (data wpływu 10.03.2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu biletów na przedstawienie teatralne - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.03.2008r. wpłynął w/w wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu biletów na przedstawienie teatralne.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniach 25, 26, 27 stycznia 2008r. z powodu choroby aktora teatr odwołał spektakl „Y”. Biorąc pod uwagę powyższe teatr odwołał spektakl w sytuacji od niego niezależnej i niezawinionej. W związku z zaistniałą sytuacją teatr był zmuszony zwrócić widzom pieniądze za zakupione bilety. Teatr X jako samorządowa instytucja kultury posiadająca osobowość prawną, i podobnie jak inne podmioty gospodarcze, jest zobowiązany przepisami prawa podatkowego (Dz. U. z 2004r. Nr 54, poz. 535, art. 111.1) do odprowadzania 7% podatku VAT od każdego sprzedanego biletu. Teatr odmawia zwrotu pieniędzy za zakupiony bilet w sytuacji, gdy nabywca nie przedstawi dowodu zakupu biletu. W sytuacjach wątpliwych (zagubiony paragon, bilety sprezentowane osobom trzecim itp.) teatr stara się w ramach możliwości zaproponować widzom satysfakcjonujące ich rozwiązania (inne przedstawienie, inny termin). Komunikat informujący widzów o konieczności posiadania dowodu zakupu przy zwrocie biletu umieszczony jest na odwrocie każdego biletu, na tablicy informacyjnej dla widzów przy kasie, na stronie internetowej teatru oraz przekazywany przy zakupie przez kasjerkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy słusznym jest postępowanie Teatru polegające na odmowie zwrotu należności za bilet bez oryginału paragonu dokumentującego jego zakup...

Zdaniem wnioskodawcy zwrot biletu bez paragonu uniemożliwia Teatrowi zrobienie korekty należnego Urzędowi Skarbowemu podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zasady prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy pomocy kas rejestrujących określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 108, poz. 948 z późn. zm.)

Zgodnie z § 5 ust. 1 w/w rozporządzenia podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani do dokonywania rejestracji każdej sprzedaży przy zastosowaniu kasy i dokonywania wydruku z każdej sprzedaży paragonu fiskalnego lub faktury VAT oraz do wydawania oryginału wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Kasa rejestrująca (jej pamięć fiskalna) została skonstruowana w sposób uniemożliwiający jakąkolwiek ingerencję podatnika, bowiem zgodnie z §1 ust. 1 pkt 9 w/w rozporządzenia, pamięć fiskalna kasy rejestrującej stanowi urządzenie umożliwiające trwały jednokrotny zapis danych dopuszczonych programem pracy kasy bez możliwości ich likwidacji oraz wielokrotny odczyt tych danych, które są nieusuwalne bez zniszczenia samego urządzenia. Oznacza to, że dane raz wprowadzone do kasy (transakcja zakończona wydrukiem paragonu) nie podlegają modyfikacji.

Przepisy prawa nie przewidują możliwości skorygowania sprzedaży i podatku należnego zaewidencjonowanego za pomocą kasy rejestrującej. Ewidencja obrotu i kwot podatku należnego prowadzona z zastosowaniem kas rejestrujących stanowi dowód co do wysokości obrotu oraz kwot podatku należnego do dokonanych przez podatnika transakcji sprzedaży. Zakaz ingerencji w pamięć fiskalną kasy poprzez korektę sprzedaży nie oznacza jednak zakazu korekty samej transakcji.

Należy mieć na uwadze unormowania zawarte w art. 109 ust. 3 ustawy, zgodnie z którym podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzania deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 – dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej. Przytoczona regulacja wskazuje zatem na konieczność prowadzenia ewidencji, służącej prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej.

Należy zauważyć, że oryginał paragonu nie jest jedynym dokumentem przesądzającym o stanie faktycznym, który znajduje odzwierciedlenie w rzeczywistości. Uprawnienie do skorygowania obrotu i kwot podatku należnego zaewidencjonowanego przy zastosowaniu kas rejestrujących musi wynikać ze zgromadzonych przez podatnika dowodów i może zostać zrealizowane przy pomocy innego urządzenia księgowego np. ewidencji korekt kasowych zawierających co najmniej: nazwę podatnika, jego adres, numer identyfikacji podatkowej, adres punktu sprzedaży, logo i numer kasy fiskalnej, numer paragonu fiskalnego, który podlega korekcie, oryginały biletów, nazwę towaru (przedmiot usługi), datę dokonania korekty z podaniem przyczyn jej dokonania, wartość sprzedaży, stawki i kwoty podatku podlegające korekcie, aktualną skorygowaną wartość sprzedaży, stawkę i kwotę podatku. Ewidencja taka nie ma określonego wzoru, ale musi zawierać dane niezbędne do ustalenia przyczyn zaistniałej korekty. W sytuacji opisanej przez wnioskodawcę dotyczącej odwołania spektaklu – czyli sytuacji wyjątkowej – podatnik powinien opisać zaistniałą sytuację, a opis dołączyć do ewidencji korekt, z której musi dokładnie wynikać kwota zawyżonego podatku przypisana do konkretnego paragonu. Ponadto, jako że niemożliwe jest w tym wypadku posłużenie się oryginałami wyemitowanych paragonów fiskalnych – należy posłużyć się ich kopiami.

W związku z powyższym, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy odnośnie niemożności dokonania korekty podatku należnego w związku z brakiem oryginałów paragonów fiskalnych jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.