INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 15 lutego 2008 r.) uzupełnionym w dniu 07 kwietnia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości stosowania dotychczasowej metody amortyzacji po zwiększeniu wartości środka trwałego o poniesione nakłady – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2008 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości stosowania dotychczasowej metody amortyzacji po zwiększeniu wartości środka trwałego o poniesione nakłady.Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z dnia 21 marca 2008 r. wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełniony wniosek wpłynął do tut. BKIP w dniu 07 kwietnia 2008 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest właścicielem budynków, które użytkuje na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej od 2001 r. W roku 2005 rozpoczęła inwestycję, mającą na celu dostosowanie budynku produkcyjnego do zwiększających się potrzeb spółki oraz zmieniających się przepisów związanych z np. wejściem do UE. Prace prowadzone były na podstawie wykonanego przez uprawnionego projektanta projektu oraz otrzymanego zezwolenia na budowę. W zakres prowadzonych prac wchodziło rozbudowanie części magazynowej (surowców i wyrobów gotowych), dobudowanie pomieszczeń chłodni, przebudowa hal produkcyjnych, dobudowanie części przeznaczonej dla administracji oraz przebudowa ciągów komunikacyjnych.Trzonem powstałego wskutek tych prac budynku jest dawny budynek produkcyjny. Na załączonym do wnioski planie działki kolorem czerwonym oznaczony jest obrys budynku przed przebudową, a kolorem zielonym aktualny obrys budynku. W miesiącu styczniu 2008 r. został przeprowadzony odbiór zakończonych prac i decyzją WIB 4001-1/08 z dnia 21 stycznia 2008 r. uzyskano zezwolenie na użytkowanie "inwestycji polegającej na przebudowie i rozbudowie budynku produkcyjnego wraz z towarzyszącą infrastrukturą oraz budową wewnętrznej instalacji gazu w budynku produkcyjnym”. Wartość początkowa z dnia 17 grudnia 2001 r. remontowanego budynku produkcyjnego wynosiła 233 844.00 zł.Ponieważ był to budynek wcześniej użytkowany przez okres dłuższy niż 5 lat, spółka ustaliła okres jego amortyzacji na 10 lat. (w załączeniu tabela amortyzacyjna budynku).Koszt przedmiotowej przebudowy zamknął się kwotą 2 800 175,15 zł (wg. stanu na 31 grudnia 2007 r.)

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka słusznie uważa, iż obowiązuje ją dotychczasowa metoda amortyzacji, po zwiększeniu wartości środka trwałego o poniesione nakłady...

Zdaniem Spółki, prawidłowo obowiązywać będzie ją dotychczasowa metoda amortyzacji, po zwiększeniu wartości środka trwałego o poniesione nakłady. O tą też kwotę (2 800 175,15 zł ) spółka zamierza powiększyć wartość budynku produkcyjnego, utrzymując dotychczasową metodę amortyzacji. Spowoduje to wzrost od miesiąca lutego 2008 r. kwoty raty amortyzacyjnej z 2 208,61 zł do kwoty 25 543,40 zł miesięcznie (w załączeniu symulacja tabeli amortyzacyjnej budynku).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 16g ust. 13 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zmianami) określanej w dalszej części „ustawa o pdop”, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.
Przyjętym w doktrynie poglądem jest, że z ulepszeniem środków trwałych mamy do czynienia gdy następuje ich:

1. przebudowa, czyli zmiana (poprawienie) istniejącego stanu środków trwałych na inny,
2. rozbudowa, tj. powiększenie (rozszerzenie) składników majątkowych, w szczególności budynków i budowli, linii technologicznych itp.,
3. adaptacja, tj. przystosowanie (przerobienie) składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż ten, do którego był pierwotnie przeznaczony albo nadania mu nowych cech użytkowych,
4. rekonstrukcja, tj. odtworzenie (odbudowanie) zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych,
5. modernizacja, tj. unowocześnienie środka trwałego.
   
   

Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 tej ustawy o pdop odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Tak więc nakłady na ulepszenie środka trwałego zwiększają wartość początkową środka trwałego, a tym samym podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych od miesiąca następującego po miesiącu wprowadzenia zwiększenia do ewidencji (art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).Ponadto należy zaznaczyć, iż w wyniku dokonanego ulepszenia środków trwałych podatnik nie może zmienić wybranej pierwotnie metody amortyzacji, bowiem - zgodnie z art. 16h ust. 2 ww. ustawy o pdop – podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l i 16ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i-16k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Od zwiększonej wartości początkowej omawianego środka trwałego Spółka powinna kontynuować dokonywanie odpisów amortyzacyjnych według wybranej wcześniej metody - stosownie do postanowień art. 16h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o pdop - do końca miesiąca, w którym nastąpi zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z jego (nową – podwyższoną) wartością początkową (jeśli oczywiście wcześniej nie wystąpią inne okoliczności określone w tym przepisie). Biorąc pod uwagę powyższe przepisy podatkowe stanowisko Spółki w zakresie stosowania dotychczasowej amortyzacji po zwiększeniu wartości środka trwałego należy uznać za prawidłowe.

Do wniosku Spółka dołączyła tabele amortyzacji, zaświadczenie i decyzję. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego (np. dokonania szczegółowej analizy zapisów zawartych w dokumentach) w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem podanym we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.