INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2012 r. (data wpływu 24 września 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 grudnia 2012 r. (data wpływu 17 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT oraz braku obowiązku dokumentowania fakturą VAT opłaty pocztowej w przypadku posiadania stosownego pełnomocnictwa od nabywcy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT oraz braku obowiązku dokumentowania fakturą VAT opłaty pocztowej w przypadku posiadania stosownego pełnomocnictwa od nabywcy. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 11 grudnia 2012 r. (data wpływu 17 grudnia 2012 r.) w zakresie doprecyzowania stanu faktycznego, przeformułowania pytania, przedstawienia własnego stanowiska oraz uiszczenia dodatkowej opłaty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny. (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawczyni od dnia 4 maja 2009 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Forma opodatkowania to ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Od 9 listopada 2010 Wnioskodawczyni jest również czynnym płatnikiem podatku VAT.

W ramach działalności prowadzi sprzedaż wysyłkową odzieży i dodatków przez internet, w sklepie internetowym oraz za pośrednictwem portali aukcyjnych, krajowych i zagranicznych. Zakupione u Wnioskodawczyni towary wysyłane są kupującym za pośrednictwem dostawcy. Sprzedając towar w internecie, po dokonanym zakupie, klient uiszcza na konto bankowe Wnioskodawczyni kwotę za towar powiększoną o koszt przesyłki dostawcy.

W regulaminie sklepu Wnioskodawczyni zawarła następujące zapisy: „Zakup na mojej aukcji (w sklepie) oznacza pełną akceptację regulaminu. (...) Kupując na mojej aukcji udzielasz mi jednorazowego pełnomocnictwa na zawarcie umowy o świadczenie usług w Twoim imieniu i na Twój rachunek z dostawcą - w celu przesłania za jej pośrednictwem zakupionego towaru. Przekazane na ten cel środki pieniężne nie stanowią dodatkowego dochodu sprzedającego. Pełnomocnictwo w żaden sposób nie obciąża dodatkowo kupującego”.

Zgodnie z zapisem, kupujący (oprócz kwoty za zakupiony przedmiot), przekazuje Wnioskodawczyni pieniądze na pokrycie kosztów, związanych z wysyłką przedmiotu, aby Wnioskodawczyni w jego imieniu, na jego rachunek mogła skutecznie zawrzeć umowę z dostawcą i opłacić należność względem niego. Odbiorca - kupujący, przelewa na rachunek bankowy Wnioskodawczyni pieniądze, którymi zapłaci - w jego imieniu i na jego rachunek jako jego pełnomocnik - dostawca za zakupioną przez tegoż odbiorcę usługę. Kwota przeznaczona na ten cel doliczana jest przez kupującego do ceny zakupionego towaru i wpłacana na konto bankowe jednym przelewem.

Wnioskodawczyni przed złożeniem tegoż wniosku zasięgnęła opinii pracowników Krajowej Informacji Podatkowej. Ponieważ nie może z KIP otrzymać oficjalnej informacji pisemnej, stąd wystąpiła z wnioskiem o interpretację indywidualną.

Według prawników KIP, jeżeli w regulaminie sklepu/aukcji znajduje się zapis o udzieleniu przez klienta pełnomocnictwa na zawarcie umowy z dostawcą, to pieniądze, które przesyła klient na konto firmowe, jako zapłata za przesyłkę traktowane są jako zwrot kosztów i nie muszą być ujmowane na dowodzie zakupu, w związku z tym nie ma także konieczności księgowania tych kwot w ewidencji sprzedaży, a tym samym koszty wysyłek nie stanowią przychodów dla Wnioskodawczyni, podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (co za tym idzie nie podlegają również opodatkowaniu podatkiem VAT). Według osoby z KIP, jeżeli kwota jaka wpływa na konto od danego klienta za wysyłkę, jest tylko zwrotem kosztów, nie musi być ona traktowana i księgowana jako przychód. Należy posiadać dowody nadania, w celu udokumentowania poniesionych kosztów wysyłki. Kwota jaka wpływa na konto Wnioskodawczyni (od konkretnego klienta), będzie większa o udokumentowane koszty wysyłki, w porównaniu do wartości towaru na dowodzie sprzedaży.

Wnioskodawczyni posiada książkę nadawczą, w której zawarte są następujące informacje:

• imię i nazwisko odbiorcy przesyłki oraz dopisek ,,Nadano w imieniu i na rzecz odbiorcy, na podstawie udzielonego pełnomocnictwa”;

• dane Wnioskodawczyni (pełnomocnika);

• waga i koszt usługi;

• numer przesyłki i data nadania;

• stempel.
  
  

Opisany stan faktyczny ma miejsce od dnia 1 sierpnia 2012 roku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie. (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy otrzymana przez Wnioskodawczynię kwota na poczet zawarcia umowy o świadczenie usług pocztowych na rzecz i w imieniu Kupującego będzie stanowiła dla Wnioskodawczyni kwotę obrotu i w związku z tym, czy Wnioskodawczyni ma obowiązek dokumentowania tej pobranej kwoty fakturą VAT...

Zdaniem Wnioskodawczyni, (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku) otrzymana przez Wnioskodawczynię kwota na poczet zawarcia w imieniu i na rzecz kupującego umowy o świadczenie usług pocztowych nie będzie stanowiła obrotu i Wnioskodawczyni nie ma obowiązku dokumentowania jej fakturą VAT. Kwota uiszczona przez kupującego na konto Zainteresowanej na poczet wysyłki zakupionych towarów stanowi wyłącznie zwrot kosztów poniesionych przez Wnioskodawczynię na zawarcie umowy z dostawcą na wysyłkę zakupionych towarów w imieniu i na rzecz kupującego.

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane przez: Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej o sygnaturze: IPPP3/443-486/10-4/IB; Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej o sygnaturze: IPPP2/443-766/11-2/JO; Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej o sygnaturze: IPPP2/443-1301/11-2/AO; Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej o sygnaturze: IBPPl/443-167/10/AL

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z przepisu art 8 ust. 2a ustawy wynika, że w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 79 pkt c) Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 ze zm.), podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy o VAT, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., zwalnia się od podatku usługi pocztowe oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną realizowane przez operatora obowiązanego do świadczenia powszechnych usług pocztowych.

Jednocześnie, w myśl art. 132 ust. 1 lit. a ww. Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r., zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlegają świadczenie usług przez pocztę państwową i dostawa towarów z tymi usługami związana, z wyjątkiem przewozu osób i usług telekomunikacyjnych.

Powyższe zwolnienie ma charakter przedmiotowo-podmiotowy co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie do usług pocztowych świadczonych przez powołaną do tego instytucję (operatora obowiązanego do świadczenia powszechnych usług pocztowych).

Natomiast brak jest w przepisach podatkowych podstawy do stosowania wymienionego zwolnienia w dalszych fazach obrotu usługami (dokonywanego na zasadzie „refaktury”). Zgodnie z podstawową zasadą, podatnik występujący w charakterze sprzedawcy, który wysyła zamówiony przez nabywcę towar i korzysta przy tym z usług operatora obowiązanego do świadczenia powszechnych usług pocztowych, świadczy usługę pocztową na rzecz nabywcy towaru. Usługa ta nie jest jednak, ze względu na świadczący ją podmiot, usługą wymienioną w art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy o VAT, co oznacza, iż nie jest objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

Kwestia natomiast pełnomocnictwa została uregulowana w przepisach art. 98 – art. 109 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zmianami), a kwestia przedstawicielstwa w art. 95 § 1 i § 2 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 95 § 1 i § 2 ustawy Kodeks cywilny, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego. Zatem przedstawicielstwo polega na dokonywaniu czynności prawnej przez osobę fizyczną lub prawną (przedstawiciela) w imieniu innej osoby fizycznej lub prawnej (reprezentowanego) ze skutkiem prawnym dla tej innej osoby, o ile przedstawiciel działa w granicach umocowania, rozumianego jako uprawnienie do dokonania czynności prawnych, z bezpośrednim skutkiem dla reprezentowanego.

Natomiast art. 96 ww. ustawy Kodeks cywilny stanowi, iż umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo). Pełnomocnictwo udzielone do określonego rodzaju czynności będzie pełnomocnictwem rodzajowym, charakteryzującym się tym, iż w jego treści określony jest rodzaj i przedmiot czynności, do których umocowany został pełnomocnik. Jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, forma pełnomocnictwa może być dowolna. Pełnomocnictwo to nie może być jednak domniemane.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni od dnia 4 maja 2009 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. W ramach działalności prowadzi sprzedaż wysyłkową odzieży i dodatków przez internet, w sklepie internetowym oraz za pośrednictwem portali aukcyjnych, krajowych i zagranicznych. Zakupione u Wnioskodawczyni towary wysyłane są kupującym za pośrednictwem dostawcy. Po dokonanym zakupie, klient uiszcza na konto bankowe Wnioskodawczyni kwotę za towar powiększoną o koszt przesyłki dostawcy. Zgodnie z zapisem, kupujący (oprócz kwoty za zakupiony przedmiot), przekazuje Wnioskodawczyni pieniądze na pokrycie kosztów, związanych z wysyłką przedmiotu, aby Wnioskodawczyni w jego imieniu, na jego rachunek mogła skutecznie zawrzeć umowę z dostawcą i opłacić należność względem niego. Odbiorca - kupujący, przelewa na rachunek bankowy Wnioskodawczyni pieniądze, którymi zapłaci - w jego imieniu i na jego rachunek jako jego pełnomocnik - dostawcy za zakupioną przez tegoż odbiorcę usługę. Kwota przeznaczona na ten cel doliczana jest przez kupującego do ceny zakupionego towaru i wpłacana na konto bankowe jednym przelewem.

Odnosząc przedstawioną treść wniosku do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, iż w przypadku, kiedy sprzedawca posiada upoważnienie (pełnomocnictwo) do zawarcia umowy o usługi pocztowe w imieniu i na rachunek kupującego – mamy do czynienia ze zwrotem kosztów i kwota ta nie wchodzi do podstawy opodatkowania, gdyż nie będzie stanowiła dla Wnioskodawczyni obrotu, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT. W takim wypadku Wnioskodawczyni nie świadczy usługi pocztowej, a nabywa ją od dostawcy bezpośrednio kupujący. W przedmiotowym przypadku następuje jedynie zwrot kosztów, który nie podlega opodatkowaniu VAT, gdyż podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub klienta jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rachunek tego nabywcy lub klienta. Z tytułu zwrotu tych kosztów, Wnioskodawczyni nie będzie obowiązana wystawić faktury VAT.

Zaznaczyć jednak należy, iż w opisanej sytuacji nie będzie podlegać opodatkowaniu jedynie kwota stanowiąca zwrot kosztów przesyłki, natomiast opodatkowaniu podlegać będzie ewentualne dodatkowe wynagrodzenie Wnioskodawczyni za zawarcie w ramach pełnomocnictwa umowy z pocztą.

Reasumując, w opisanej sytuacji przekazane Wnioskodawczyni środki pieniężne na pokrycie zobowiązań kupującego nie będą stanowić dla Wnioskodawczyni podstawy opodatkowania i w konsekwencji nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a tym samym nie będą musiały być dokumentowane fakturą VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy jednocześnie podkreślić, iż w przedmiotowej interpretacji tut. Organ przyjął – jako element stanu faktycznego przedstawionego we wniosku - że Wnioskodawczyni posiada skuteczne pełnomocnictwo, zawarte zgodnie z odrębnymi przepisami do występowania w imieniu i na rzecz Kupującego w celu wysłania przesyłki (zawarcia umowy z pocztą). Przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest natomiast kwestia, czy umieszczenie w regulaminie zapisu o udzieleniu przez klienta pełnomocnictwa wystarczy, aby takie pełnomocnictwo było zawarte. Analiza sposobu zawierania umów cywilnoprawnych czy też forma udzielenia pełnomocnictwa nie mieści się w ramach interpretacji przepisów prawa podatkowego, o której mowa w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Tym samym przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest kwestia sposobu udzielenia pełnomocnictwa ani kwestia udokumentowania udzielenia tego pełnomocnictwa.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.