INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 06.03.2008 r. (data wpływu 10.03.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego z umorzenia odsetek od kredytu bankowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.03.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego z umorzenia odsetek od kredytu bankowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 05.03.2008 r. Wnioskodawczyni otrzymała od Banku PIT-8C za 2007 r. W informacji tej bank wykazał przychód w kwocie 78 778,05 zł z tytułu redukcji odsetek. PIT-8C otrzymał również małżonek Wnioskodawczyni, w którym również została wykazana kwota 78 778,04 zł. W dniu 2 lutego 1996 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem podpisała umowę z Bankiem o przejęciu długu kredytowego w wysokości 35 400,00 zł, zaciągniętego przez Państwa X. Na dług kredytowy składał się kredyt hipoteczny w wysokości 26 200 zł i kredyt uzupełniający mieszkaniowy w kwocie 9 200,00 zł. Dług ten małżonkowie przejęli przy zakupie własnościowego prawa do lokalu w Spółdzielni Mieszkaniowej „” w Ł. Zabezpieczeniem ww. kredytów był lokal mieszkalny przy ul. . W 2001 r. bank wypowiedział umowę kredytową i skierował egzekucję komorniczą do lokalu mieszkalnego. Wnioskodawczyni znajdowała się wówczas w bardzo trudnej sytuacji materialnej. Ma Ona na utrzymaniu troje dzieci, które wówczas miały 11, 9 i 4 lata. Wnioskodawczyni nie miała pracy. Małżonek Wnioskodawczyni prowadził działalność gospodarczą. Nie osiągał wtedy zysku, a wręcz przeciwnie stratę. W listopadzie 2001 r. wraz z dziećmi Wnioskodawczyni wyprowadziła się z tegoż lokalu, mając nadzieję, że bank wedle umowy kredytowej przejmie mieszkanie za dług kredytowy. Jednakże egzekucja okazała się bezskuteczna, a bank zawiesił postępowanie egzekucyjne. Wnioskodawczyni zamieszkała wraz z trójką dzieci u swoich rodziców w R. Przez rok czasu była z dziećmi na ich utrzymaniu. Później, gdy Wnioskodawczyni znalazła pracę, jej zarobki były tak niskie, że nie posiadała zdolności kredytowej. Tym samym nie była w stanie spłacać kredytu. W lutym 2007 r. Bank ponownie skierował egzekucję do lokalu mieszkalnego i do wynagrodzenia Wnioskodawczyni za pracę. W dniu 23 maja 2007 r. Wnioskodawczyni otrzymała pismo z Banku , w którym to poinformowano, że przygotowany został specjalny program pod nazwą „” przewidujący szczególne warunki restrukturyzacji wybranych wierzytelności trudnych zarządzanych przez Oddział – centrum Restrukturyzacji i Windykacji W banku poinformowano Wnioskodawczynię, że jest to jedyna droga oddłużenia się oraz że kwota uzyskana ze sprzedaży mieszkania w drodze licytacji nie wystarczy na pokrycie kredytu i skapitalizowanych odsetek. Dodatkowo poinformowano, że jeśli Wnioskodawczyni przystąpi do programu Bank będzie mógł odstąpić od egzekucji z wynagrodzenia za pracę. Wnioskodawczyni zostanie udzielona ulga. Program ten dawał Wnioskodawczyni jako dłużniczce szansę na rozwiązanie części zadłużenia względem Banku poprzez zawarcie porozumienia, według którego Bank zredukuje (umorzy) całość kwoty odsetek pod warunkiem jednorazowej spłaty całości kapitału i kosztów w terminie 30 dni od daty zawarcia porozumienia. Porozumienie miało dotyczyć tylko spłaty kredytu mieszkaniowego uzupełniającego. W dniu 30.05.2007 r. Wnioskodawczyni i jej małżonek podpisali „oświadczenie o przyjęciu warunków spłaty zadłużenia, na które składał się kapitał w wysokości 9 200,00 zł i odsetki w wysokości 157 566,09 zł, według którego zobowiązali się go spłacić jednorazową wpłatą kwoty w wysokości 9 200,00 zł w terminie 30 dni od dnia podpisania porozumienia. Zobowiązanie zostało uregulowane. Bank tak jak obiecał odstąpił od zajęcia Wnioskodawczyni wynagrodzenia za pracę i przyznał jej ulgę w spłacie zadłużenia. Miesięcznie Wnioskodawczyni wpłaca kwotę 700,00 zł z tytułu spłaty kredytu mieszkaniowego. Mieszkanie, na które zaciągnięty został kredyt zostało sprzedane w drodze licytacji, która odbyła się w Sądzie Rejonowym w Ł w dniu 7 listopada 2007 r. Pieniądze ze sprzedaży mieszkania w kwocie 145 267,50 zł znajdują się w depozycie sądowym. Z pisma Banku z dnia 17.01.2008 r. wynika, że Wnioskodawczyni pozostało do spłaty z tytułu kredytu mieszkaniowego kwota w wysokości 131 598,11 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionej powyżej sytuacji zredukowane odsetki stanowią przychód do opodatkowania... Czy w takim ujęciu umorzone odsetki od części kredytu stanowią realne przysporzenie majątkowe... Czy zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są to dochody z innych źródeł, które Wnioskodawczyni powinna rozliczyć w rozliczeniu rocznym...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Bank nigdy nie wypłacił i nie wypłaci Wnioskodawczyni z tytułu umorzenia odsetek, żadnych należności, ani świadczeń. Zredukowanie przez Bank odsetek od kredytu mieszkaniowego w wyniku zawarcia ugody (porozumienia) z Bankiem powinno stanowić tylko zamianę warunków umowy o kredyt. Zawarcie porozumienia, w wyniku którego dochodzi do umorzenia odsetek nie powinno generować przychodu do opodatkowania u Wnioskodawczyni jako podatniczki, która nadal spłaca kredyt, a w dodatku nie posiada już mieszkania, na które ów kredyt został udzielony. W wypadku opodatkowania wartości zredukowanych odsetek zdaniem Wnioskodawczyni płaciłaby ona wraz z małżonkiem podatek od „zera” pobranych należności. Umorzenie odsetek nie zlikwidowało całości długu. Złagodziło jedynie część zobowiązań wobec kredytodawcy. W zaistniałej sytuacji nie sposób jest doszukać się przysporzenia majątkowego.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenie prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy źródłami przychodów są: inne źródła. W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

W tym miejscu należy się odwołać do przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 ze zm.). W myśl art. 69 ust. 1 tejże ustawy przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji udzielonego kredytu.

Przy czym samo otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej jest obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawiają się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu lub jego części, wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód).

Umorzenie kwot niezapłaconych odsetek od kredytu zaciągniętego przez osobę fizyczna nie prowadzącą działalności gospodarczej, których termin płatności upłynął – jest przysporzeniem, skutkującym powstaniem dochodu podlegającego opodatkowaniu. Dotyczy to zarówno odsetek skapitalizowanych (które de facto po skapitalizowaniu stają się kwotą długu), jak i odsetek wymagalnych, czyli takich, których w myśl postanowień umowy kredytowej termin płatności upłynął.

Z analizy przedstawionego we wniosku przez Wnioskodawczynię stanu faktycznego wynika, że w ramach ugody (porozumienia zawartego w ramach programu „”) Bank umorzył całość kwoty odsetek w wysokości 78, 778,04 zł od przejętego w 1996 r. długu kredytowego pod warunkiem jednorazowej spłaty kredytu mieszkaniowego uzupełniającego w terminie 30 dni od dnia podpisania porozumienia. Oznacza to, że uprzednio Bank skorzystał z przysługującego mu prawa i naliczył na podstawie umowy odsetki od kredytu. Odsetki te były zatem wymagalne. Brak tym samym podstaw żeby traktować umorzenie przez Bank tychże odsetek jako zmianę umowy kredytu. Zatem wartość umorzonych odsetek od przejętego kredytu stanowi źródło przychodu z „innych źródeł”, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Biorąc zatem powyższe pod uwagę umorzone odsetki od kredytu stanowią przychód z innych źródeł i podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym w myśl art. 45 ww. ustawy o podatku dochodowym Wnioskodawczyni ma obowiązek złożyć do urzędu skarbowego zeznanie, według ustalonego wzoru, w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym w którym nastąpiło umorzenie odsetek. W zeznaniu tym ma obowiązek wykazać wszystkie uzyskane i podlegające opodatkowaniu w roku podatkowym dochody, również te, które są zawarte w informacji PIT-8C i łącznie je opodatkować.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jej indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym w celu uzyskania pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dla męża Wnioskodawczyni, w imieniu którego Wnioskodawczyni zadała pytanie, winien on złożyć odrębny wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy przedstawionego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.