INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 08.05.2008r. (data wpływu 14 maja 2008r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 maja 2008r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przestawiony następujący stan faktyczny:

Spółka ponosi koszty, które są kosztami innymi niż koszty bezpośrednio związane z przychodami - tzw. koszty pośrednie. Koszty te to między innymi koszty wynajmowania biura a także koszty związane z usługami telekomunikacyjnymi. Koszty te jako koszty pośrednie stanowią koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia. W momencie gdy koszty te nie są jeszcze udokumentowane otrzymaną fakturą Spółka księguje odpowiednią kwotę wynikającą z umowy (w przypadku kosztów wynajmu biura) lub kwotę wynikającą z innych informacji (w przypadku usług telekomunikacyjnych) dotyczących kosztów na koncie RMK lub tworzy rezerwę. W momencie otrzymania faktury podatnik nie księguje już ponownie kosztów. W zaistniałym stanie faktycznym Podatnik zaksięgował w grudniu 2007 fakturę za najem a także fakturę za usługi telekomunikacyjne wystawioną w grudniu 2007, która następnie została otrzymana przez podatnika w styczniu 2008. W grudniu 2007 Podatnik zaksięgował ten koszt na koncie RMK.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy koszt wynikający z zakupu usług najmu zaksięgowany na koncie RMK w grudniu 2007 w kwocie wynikającej z umowy najmu w sytuacji kiedy faktura dotycząca tego kosztu została otrzymana w styczniu 2008 jest kosztem uzyskania przychodu w grudniu 2007...
2. Czy koszt związany z usługami telekomunikacji zaksięgowany w grudniu 2007 na koncie RMK w kwocie skalkulowanej na podstawie otrzymanych informacji (wykonanie usługi wynika z umowy ale kwota wynagrodzenia za usługę nie została określona w umowie) w sytuacji kiedy faktura dotycząca tego kosztu została otrzymana w styczniu 2008 jest kosztem uzyskania przychodu w grudniu 2007...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich cześć dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. W związku z definicją określoną w art. 15 ust. 4e. ww. ustawy za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Zasadniczo, zdaniem Spółki, nie można obecnie mówić o poniesieniu kosztu, jeśli nie został on ujęty w księgach rachunkowych. Zapisy księgowe stały się w tym zakresie decydujące dla oceny skutków podatkowych. Oznacza to również, że momentem poniesienia kosztu jest dzień na który koszt został ujęty w księgach rachunkowych a nie dzień przeprowadzenia operacji gospodarczej, na przykład dzień wystawienia czy otrzymania faktury. Przepis art. 15 ust. 4e ww. ustawy nie określa także innego dnia poniesienia kosztu w przypadku ujęcia jako kosztów rezerwy albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Także w tych przypadkach jeżeli koszty te zgodnie z ustawa o rachunkowości zostały zaksięgowane na kontach rezerw czy RMK za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodu uważa się dzień zaksięgowania. Tym samym w przedstawionym stanie faktycznym koszty zaksięgowane na kontach RMK czy rezerw w grudniu 2007 co do których faktury zostały otrzymane w styczniu 2008 są kosztami uzyskania przychodów w poniesionymi w grudniu 2007 niezależnie od faktu czy wysokość kosztu została zaksięgowana na podstawie umowy czy innych informacji wskazujących na przeprowadzenie operacji gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Stosownie do art. 15 ust. 4d ww. ustawy koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczające rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Zgodnie zaś z art. 15 ust. 4e ww. ustawy za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Z przepisu tego wynika, iż dla celów podatkowych koszt ten należy rozpoznać w oparciu o uregulowania wynikające z rachunkowości.

Zgodnie z art. 26 ust.1 pkt 4 i 6 ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2002r., Nr 76 poz. 694 ze zm.) podstawą zapisu w księgach rachunkowych jest dowód księgowy, który powinien zawierać m.in. datę dokonania operacji oraz stwierdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych przez wskazanie miesiąca oraz sposobu ujęcia dowodu w księgach rachunkowych (dekretacja). A zapis księgowy powinien zawierać m.in. datę dokonania operacji gospodarczej, określenie rodzaju i numer identyfikacyjny dowodu księgowego stanowiący podstawę zapisu oraz jego datę, jeżeli różni się od daty dokonania operacji, kwotę i datę zapisu (art. 23 ust. 2 ustawy o rachunkowości). Zatem o zadekretowaniu dokumentu do danego miesiąca decyduje data dokonania operacji gospodarczej. Dekret na fakturze powinien wskazywać jako datę ujęcia w kosztach właśnie ten miesiąc, na który przypada data dokonania operacji. Data zapisu księgowego jest tylko datą techniczną wprowadzenia informacji do systemu.

W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku Spółka zaksięgowała na koncie RMK i rezerw w grudniu 2007r. koszty związane z wynajmem na podstawie umowy najmu i koszty związane z usługami telekomunikacyjnymi na podstawie otrzymanych informacji wskazujących na przeprowadzenie tych operacji gospodarczych. Za powyższe usługi Spółka otrzymała faktury w styczniu 2008r. Mając na uwadze powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, iż księgowanie wydatków na koncie rezerw RMK powoduje, że wydatki te nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Dopiero rozwiązanie rezerw i zaksięgowanie kosztów rzeczywiście poniesionych może stanowić koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 4e ww. ustawy. Należy podkreślić, iż wydatki te mogłyby zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w grudniu 2007r., jeżeli byłyby zaksięgowane do grudnia 2007r. ale nie jako RMK czy rezerwy.

W związku z powyższym stanowisko Spółki dotyczące momentu poniesienia kosztów uzyskania przychodów, jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego stanu faktycznego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10,09-402 Płock.