INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Instytutu, przedstawione we wniosku z dnia 14.05.2008 r. (data wpływu 23.05.2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie towarów i usług wykorzystywanych przy realizacji projektu badawczego a finansowanych ze środków Komisji Europejskiej i środków z Ministerstwa Nauki – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 maja 2008 r. został złożony w/w wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie towarów i usług wykorzystywanych przy realizacji projektu badawczego a finansowanych ze środków Komisji Europejskiej i środków z Ministerstwa Nauki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujące zdarzenie przyszłe.

Instytut jest państwową osobą prawną, działającą na podstawie ustawy o jednostkach badawczo-rozwojowych. Przedmiotem działalności Instytutu jest prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie nauk technicznych. Instytut, na podstawie złożonego wniosku i decyzji Komisji Europejskiej, podpisał umowę o realizację w ramach 7 Programu Ramowego Badań grantu pod nazwą „Samoorganizujące …” akronim E, jako koordynator i jedyny beneficjent z Polski. Instytut nie otrzymał jeszcze podpisanego przez Komisję Europejską egzemplarza umowy. Przewidywany termin rozpoczęcia umowy był 01.05.2008 r. Środki finansowe z Komisji Europejskiej dla wszystkich uczestników projektu będą przesyłane na wydzielony rachunek bankowy Instytutu w ciągu 4 lat. Zgodnie z zatwierdzonym przez komisję Europejską kosztorysem Instytut będzie dysponował kwotą 3 899 550 EUR z czego 1 058 974 EUR na koszty Instytutu związane z realizacją projektu, pozostałe środki w wysokości 2 840 576 EUR przekaże pozostałym sześciu beneficjentom. Kosztami tego projektu w Instytucie będą wynagrodzenia pracowników z narzutami, zakupy materiałów, usług i aparatury naukowo-badawczej oraz koszty pośrednie takie jak: amortyzacja, energia elektryczna, cieplna, woda ziębnicza, gazy techniczne. W związku z tym, że Komisja Europejska nie finansuje w 100% kosztów projektu, Instytut występuje do Ministra Nauki o dofinansowanie realizacji projektu europejskiego ze środków przewidzianych w budżecie państwa na finansowanie nauki. Finansowanie krajowe ma dotyczyć jedynie wydatków Instytutu. W uzupełnieniu do wniosku Instytut podał dodatkowo, iż:

1. Zgodnie z załącznikiem 11 do umowy w sprawie przyznania grantu prawo własności wyników badań ma beneficjent prowadzący te badania. Jeśli kilku beneficjentów wspólnie wytworzy nową wiedzę i udział każdego z nich będzie niemożliwy do określenia, to nowa wiedza będzie własnością ich wszystkich, a podział i warunki korzystania z prawa współwłasności będą określone w dodatkowej umowie.
2. Środki przekazywane w ramach 7 Ramowego Programu Badań przez Komisję Europejską nie stanowią pomocy na podstawie umów zawartych z Rządem Rzeczypospolitej Polskiej. Programy Ramowe ustanawiane są na podstawie tytułu XIX „Badania i rozwój technologiczny oraz przestrzeń kosmiczna” Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, gdzie jest określony cel - wzmacnianie bazy naukowej i technologicznej Unii przez utworzenie europejskiej przestrzeni badawczej, a więc dotyczy całości Unii Europejskiej a nie poszczególnych krajów Wspólnoty. Kwota udziału finansowego Wspólnoty Europejskiej w 7 PR podzielona jest pomiędzy obszary działalności (Współpraca, Pomysły, Ludzie, Możliwości, Działania Wspólnego Centrum Badawczego), a nie pomiędzy kraje członkowskie Wspólnoty. Finansowanie dotyczy konkretnego programu. realizowanego przez kilku beneficjentów - instytucje naukowe - z różnych państw Unii. Tytuł XVIII „Spójność gospodarcza, społeczna i terytorialna” Traktatu mówi o zmniejszaniu dysproporcji w poziomach rozwoju różnych regionów, poprzez działania finansowane za pośrednictwem funduszy strukturalnych (Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej, Europejskiego Funduszu Społecznego, Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego) i Funduszu Spójności. Rozporządzenia i decyzje dotyczące tych funduszy określają cele i zasady pomocy oraz zasady alokacji środków oraz podział pomiędzy poszczególne kraje Wspólnoty. Dofinansowanie Komisja przekazuje nie bezpośrednim beneficjentom, ale Instytucjom Zarządzającym w danym kraju, które to instytucje dokonują podziału środków na poszczególne programy krajowe. Zdaniem Instytutu finansowanie w ramach funduszy strukturalnych jest pomocą, natomiast w ramach 7 Programu Ramowego – nie.
3. Instytut wykonuje nie tylko czynności opodatkowane, ale również niepodlegające podatkowi.
4. Instytut dokonywane zakupy przyporządkowuje do poszczególnych projektów, poprzez system zamówień i rozliczeń wewnętrznych, z księgowaniami na odpowiednich kontach kosztowych. Dotyczy to kosztów bezpośrednich. Koszty pośrednie rozliczane są wskaźnikiem.
   
   

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Instytut ma prawo do pełnego odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług przy zakupach finansowanych ze środków Komisji Europejskiej i środków z Ministerstwa Nauki...

Stanowisko Instytutu jest następujące: Instytut ma prawo do pełnego odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług przy zakupach finansowanych ze środków Komisji Europejskiej i środków z Ministerstwa Nauki, gdyż wydatki te nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, co pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem z podatku dochodowego od osób prawnych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., Nr 54, poz. 535 ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do przepisu art. 88 ust. 1 pkt 2 w/w ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Zgodnie z podanym stanem faktycznym w przypadku Instytutu brak możliwości zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Jednakże nie przesądza to o prawie Instytutu do odliczenia podatku naliczonego.

Przepis art. 5 ust. 1 pkt 1 w/w ustawy stanowi, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Definicja świadczenia usług jest zawarta w przepisie art. 8 ust. 1 w/w ustawy, który brzmi: „Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.”
   
   

Przepis ten zakłada istnienie podmiotu będącego odbiorcą świadczenia. Gdy podmiot taki nie występuje w sprawie, to nie dochodzi do świadczenia usług, a zatem nie dochodzi do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z podanym stanem faktycznym prawo własności wyników badań ma podmiot je prowadzący – prawo do wyników badań przeprowadzonych przez Instytut będzie przysługiwało właśnie Instytutowi. Zatem wykonywanie przedmiotowych badań nie będzie świadczeniem usług, o którym mowa w art. 8 w/w ustawy i nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym towary i usługi zakupione w celu przeprowadzania badań będą towarami i usługami wykorzystywanymi do wykonywania czynności nie podlegających opodatkowaniu.

Biorąc pod uwagę powyższe należy uznać, iż warunek, określony w przepisie art. 86 ust. 1 w/w ustawy, dotyczący wykorzystywania zakupionych towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych, nie będzie w przedmiotowej sprawie spełniony. Zatem Instytutowi nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupach finansowanych ze środków Komisji Europejskiej i środków z Ministerstwa Nauki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 w/w ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 w/w ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 w/w ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.