INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 26.05.2008r. (data wpływu 29.05.2008r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2008r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przestawiony następujący stan faktyczny:

W związku z nieterminową realizacją zamówień w 2007r. Spółka została przez dwóch kontrahentów obciążona karami za nieterminowe dostawy. Jednym z tych kontrahentów jest niemiecka firma P H AG. Spółka nie posiada stałej umowy handlowej z tym klientem. Klient złożył zamówienie drogą elektroniczną, tą samą drogą Spółka przyjęła zamówienie i potwierdziła termin realizacji. Spółka nieterminowo zrealizowała zamówienie. W wyniku nieterminowej dostawy towarów Spółka P H poniosła straty, w związku z tym zwróciła się do Spółki o rekompensatę, stanowiącą zwrot poniesionej szkody. Spółka chcąc utrzymać kontakty handlowe z wyżej wymienioną firmą oraz zachować możliwość dalszej sprzedaży na rzecz tego klienta, przystała na warunki przedstawione przez kontrahenta i na podstawie noty wypłaciła odszkodowanie.

Drugim podmiotem, który obciążył Spółkę karą umowną/odszkodowaniem jest xx Polska Sp. z o.o.. W tym przypadku strony wiąże umowa ramowa, jednakże zapłacona kwota, ustalona w drodze wzajemnych negocjacji, przekroczyła wysokość kary wynikającej z tej umowy, w związku z faktem, że opóźnienie realizacji kontraktu było znaczne. Spółka wypłaciła ustaloną wartość odszkodowania. Zamówienia realizowane na rzecz wskazanych powyżej kontrahentów stanowią istotne źródło przychodów Spółki. Z punktu widzenia interesów Spółki odmowa zapłaty przedmiotowych kar/odszkodowań oznaczałaby utratę kontraktów na rzecz tych klientów w przyszłości, a więc utratę źródła przychodów. Zapłata odszkodowania na rzecz xxx Polska Sp. o. o. umożliwi Spółce realizację zamówienia na jej produkty do kolejnych pięciu obiektów w 2008r.

Zdaniem Podatnika zapłacone przez Spółkę kary/odszkodowania były związane tylko z nieterminowością realizacji zamówienia, nie zaś z wadami albo niską jakością usług lub dostarczonych towarów. Noty obciążeniowe dotyczące przedmiotowych kar Spółka otrzymała w lutym 2008r. i jako koszty pośrednie zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia kosztów, tj. 29 lutego 2008r., gdyż pod tą datą Spółka zaksięgowała otrzymane noty. W grudniu 2007 roku Spółka utworzyła na powyższe przewidywane koszty rezerwę bilansową, która nie została potraktowana jako koszt podatkowy. Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości przyjętego rozwiązania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy momentem zaliczenia kar do kosztów uzyskania przychodów jest, zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest dzień poniesienia kosztu, tj. 29 luty 2008r. (dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych)...

Zdaniem wnioskodawcy odnosząc się do opisanego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż poniesione przez Spółkę wydatki stanowić będą koszty pośrednie, a momentem zaliczenia analizowanych wydatków do kosztów uzyskania przychodów będzie moment ich poniesienia, tj. ujęcia w księgach rachunkowych w miesiącu otrzymania not (luty 2008r.). Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Koszty uzyskania przychodów dzielą się na koszty bezpośrednio związane z uzyskanym przychodem oraz na koszty pośrednio związane z przychodami. Bezpośredni związek zachodzi wówczas, gdy poniesiony koszt można bezpośrednio przyporządkować konkretnemu przychodowi, np. materiał, który następnie posłuży do wytworzenia gotowego produktu, w innym przypadku będzie to koszt pośredni, tj. nie mający bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje uzyskanie przychodów. Powyższe potwierdza- zdaniem Spółki- Minister Finansów, stwierdzając w interpretacji indywidualnej z dnia 14 lutego 2008r. (znak: ILPB3/423-240/07-2/HS), że „Jeżeli danych kosztów nie można w sposób niewątpliwy powiązać z przychodami konkretnego roku podatkowego, nie można określić z jaką częścią przychodów związane są te koszty, wtedy wydatki takie stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów”. Z kolei w interpretacji z dnia 08 stycznia 2008r. (znak: ILPB3/423-158/07-2/HS) Minister Finansów stwierdził, że „Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Przykładowo kosztami. takimi są koszty zakupu towarów lub usług, które to towary lub usługi następnie zbyto, uzyskując określony przychód”. Jak wynika z powołanego powyżej art. 15 ust. 1 ww. ustawy, aby wydatek mógł być uznany za koszt podatkowy, to pomiędzy nim a osiągniętym przychodem musi zachodzić związek przyczynowo - skutkowy. Z kolei o związku takim można mówić, gdy wydatek bezpośrednio wpływa na osiągnięcie konkretnego przychodu. Nie zawsze jednak poniesiony wydatek, choć pozostaje on niewątpliwie w związku z prowadzoną działalnością, można powiązać z konkretnym przychodem. W analizowanej sytuacji istnienie związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy zapłatą przedmiotowych kar/odszkodowań a zachowaniem źródła przychodu nie ulega wątpliwości, gdyż wynika wprost z faktu, iż niezapłacenie kar oznaczałoby zerwanie stosunków handlowych i zniwelowanie szans na uzyskanie kolejnych zamówień w przyszłych okresach, a więc utratę źródła przychodów. Zdaniem Spółki należy zauważyć, że przytoczoną argumentację podzielają organy podatkowe w wydawanych interpretacjach, m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w piśmie z dnia 22.01.2008r. nr ITPB3/423-1/63/07/AM, gdzie czytamy: „zapłacone przez Spółkę kary umowne z tytułu niewykonania zobowiązań umownych, wypełniają dyspozycję ustawową „kosztów poniesionych w celu zachowania przychodów” i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów, gdyż brak zapłaty przedmiotowych kar skutkowałby utratą źródła przychodów.” Ponadto jak zostało podkreślone w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w dniu 31.01.2008r., Nr ITPB3/423-248/07/MT „zapłata odszkodowania nie przekłada się w sposób bezpośredni na przychody podatkowe. Może ona stanowić jedynie pośredni koszt uzyskania przychodów, jeżeli jest racjonalnie i ekonomicznie uzasadniona jako zmierzająca do osiągnięcia przychodów, bądź zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów”. W związku z powyższymi ustaleniami stwierdzić należy, iż zapłacone przez Spółkę kary zostały poniesione w celu zachowania źródła przychodów, a zatem stanowią pośredni koszt uzyskania przychodów. Oznacza to, że zgodnie z art. 15 ust 4d i 4e ww. ustawy, koszty te są potrącalne w dacie ich poniesienia, przy czym, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Z uwagi na fakt, że noty obciążeniowe dotyczące odszkodowania Spółka otrzymała w lutym, a wynikające z nich koszty nie są bezpośrednio związane z przychodami 2007r., Spółka ujęła koszt w księgach rachunkowych w miesiącu otrzymania not, tj. w lutym 2008r., Ponadto utworzone na potrzeby prawa bilansowego w roku 2007 rezerwy na odszkodowania, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w roku ich utworzenia, w związku z tym poniesione przez Spółkę w 2008r. wydatki z tytułu odszkodowania mogą stanowić koszty uzyskania przychodów i zgodnie z powyższymi przepisami powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy przedstawionego stanu faktycznego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10,09-402 Płock.