INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2008 r. (data wpływu 2 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowych zabudowanych budynkami oraz niezabudowanych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia przy dostawie nieruchomości gruntowych zabudowanych budynkami oraz niezabudowanych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Województwo jest właścicielem zabudowanej nieruchomości położonej w R., składającej się z 3 działek oznaczonych numerami geodezyjnymi: 1494 o pow. 0,9091 ha, 1378 o pow. 0,108 ha i 1353/1 o pow. 3,3163 ha, dla której w Sądzie w G. Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzona jest księga wieczysta. Działki stały się własnością Województwa na podstawie decyzji Wojewody z dnia 31 stycznia 2000 r. Dla przedmiotowego terenu brak jest obowiązującego planu miejscowego zagospodarowania przestrzennego. Obszar ten nie jest również objęty obowiązkiem sporządzenia planu miejscowego zagospodarowania przestrzennego. Natomiast z wypisu z rejestru gruntów wynika, że poniżej wymienione działki położone w obrębie R. w operacie ewidencji gruntów miasta R. oznaczone są następująco:

1. działka nr 1494 o pow. 0,9091ha – LsVI (0,4667 ha) i Bi (0,4424 ha) tj. „lasy i grunty leśne” oraz ”inne tereny zabudowane”,
2. działka nr 1378 o pow. 0,1808 ha – RVI (0,1535 ha) i LsVI (0,0273 ha), tj. „grunty orne, lasy i grunty leśne”
3. działka 1353/1 o pow. 3,3163 ha –LsVI (1,0908ha) i Bi (2,2255 ha), tj. „lasy i grunty leśne” oraz „inne tereny zabudowane”.

Przedmiotowe działki są łącznie zagospodarowane i użytkowane jako zorganizowany ośrodek wypoczynkowy z dostępem do jeziora.

1. Działka nr 1494 zabudowana jest budowlami nietrwale związanymi z gruntem, tj. domkami letniskowymi, kempingowymi zrealizowanymi w latach 1979-1993 r.
2. Działka nr 1353/1 oprócz domków kempingowych zrealizowanych w latach 1979-1993 r. zabudowana jest budynkami: recepcji z 1997 r., sanitariatu z hydrofornią z 1963 r., pawilonu (kuchni, stołówki i kawiarni) z 1962 r., wiaty magazynowej z 1962r. i piwnicą gospodarczą z 1962 r.
3. Działka nr 1378 jest niezabudowana.

Województwo, zostało poinformowane przez poprzedniego użytkownika, że w stosunku do budynków i budowli posadowionych na tej nieruchomości, przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie ich użytkowania, wydatki poniesione na ich ulepszenie, w znaczeniu przepisów o podatku dochodowym, nie stanowiły 30% wartości początkowej, a podatnik nie dokonywał obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zbycie w trybie przetargu ustnego nieograniczonego nieruchomości, stanowiącej własność Województwa, w skład której wchodzą trzy działki o numerach geodezyjnych 13553/1, 1378, 1494 w całości lub w części korzystać będzie ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż tej nieruchomości w całości lub części podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości w części dotyczącej działki nr 1353/1 zwolniona jest od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), ponieważ zabudowana jest budynkami trwale związanymi z gruntem, które traktowane są jako towary używane, a Województwu jako podatnikowi VAT w stosunku do tych towarów nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, a ponadto zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu na którym się znajdują. Natomiast w części dotyczącej działki nr 1378 jej sprzedaż korzysta ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ są to grunty inne niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę, co wynika z braku planu zagospodarowania przestrzennego, z dotychczasowego sposobu ich użytkowania, są to bowiem grunty oznaczone użytkiem „grunty orne, lasy i grunty leśne”. Z kolei w części dotyczącej działki nr 1494 sprzedaż również korzysta ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług bowiem stanowi ona grunty inne niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę, co wynika, przy braku planu zagospodarowania przestrzennego, z dotychczasowego sposobu ich użytkowania, są to bowiem grunty oznaczone użytkiem „lasy i grunty leśne” oraz inne tereny zabudowane”, na których posadowione zostały obiekty budowlane nietrwale związane z gruntem, a które to stanowią towar używany od którego Województwu będącemu podatnikiem VAT nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług określa m. in. przepis art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; eksport towarów; import towarów; wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl unormowania zawartego w art. 7 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, przy czym zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Co do zasady stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 cyt. ustawy – wynosi 22%, jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

I tak, w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem powołanego powyżej pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Przez towary używane, na podstawie art. 43 ust. 2 cyt. ustawy, rozumie się:

1. budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat,
2. pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

W myśl art. 43 ust. 6 powołanej ustawy zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik: 1) miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków, 2) użytkował te towary w zakresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 powołanej ustawy, zwolniona od podatku jest dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. W przepisach podatkowych brak jest jednak definicji gruntu przeznaczonego pod zabudowę oraz wytycznych, jakimi należy się kierować przy ocenie danego gruntu. W związku z powyższym charakter gruntu należy ustalić w oparciu o przepisy prawa miejscowego, tj. lokalne przepisy zagospodarowania przestrzennego. Są to zapisy w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu, charakter gruntu ustala się na podstawie decyzji o warunkach zabudowy danej nieruchomości lub aktualnego studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku wskazanej dokumentacji – przeznaczenie terenu może wynikać z ewidencji gruntów i budynków.

Natomiast na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków i budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Na mocy § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 roku w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97 poz. 970 z późn. zm.) zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%.

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, iż przedmiotem planowanej sprzedaży będzie nieruchomość gruntowa, w skład której wchodzą trzy działki o nr ewidencyjnych 1353/1, 1378, 1494.

Działka o nr ewidencyjnym 1353/1 spełnia definicję towaru używanego, o którym mowa w art. 43 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawcy nie służyło prawo do obniżenia podatku należnego, a także nie wystąpią przesłanki wynikające z treści art. 43 ust. 6 ustawy. Zatem dostawa ta będzie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy w związku z art. 29 ust. 5 powołanej ustawy oraz przepisem § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów.

Sprzedaż działki nr 1378 niezabudowanej, oznaczonej w rejestrze gruntów jako grunty orne, lasy i grunty leśne, będzie korzystała ze zwolnienia na mocy powołanego art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem, że dla tej nieruchomości nie istnieje studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, określające przeznaczenie wskazanej działki jako terenu budowlanego lub przeznaczonego pod zabudowę.

W odniesieniu zaś do działki o nr ewidencyjnym 1494 stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe. Działka ta bowiem – jak wskazuje Wnioskodawca - zabudowana jest w części budowlami nietrwale związanymi z gruntem (domkami letniskowymi, kempingowymi), a co za tym idzie przepis art. 29 ust. 5 ustawy nie znajdzie zastosowania, w części zaś oznaczona jest jako grunty leśne. W przedmiotowej sprawie będziemy mieli do czynienia z dostawą terenów niezabudowanych, a zatem jej sprzedaż w części stanowiącej teren leśny korzystać będzie ze zwolnienia od podatku o towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, natomiast w pozostałej części oznaczonej w rejestrze gruntów jako inne tereny zabudowane, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu według stawki 22%. Przeznaczenie ww. działki przyjęto zgodnie z określonym przez Wnioskodawcę charakterem gruntów dokonanym na podstawie ewidencji gruntów, przy założeniu, że nie istnieje studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, określające przeznaczenie całości działki pod zabudowę.

Jednocześnie nadmienia się, iż interpretacja nie wywrze skutków prawnych w przypadku ustalenia w ewentualnym postępowaniu podatkowym odmiennego od przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.