INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2008r. (data wpływu 27 maja 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wymaganej dokumentacji uprawniającej do stosowania 0% stawki podatku VAT w eksporcie towarów do Rosji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 maja 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wymaganej dokumentacji uprawniającej do stosowania 0% stawki podatku VAT w eksporcie towarów do Rosji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jako Spółka zgłoszona do VAT UE zawarł kontrakt z kontrahentem niemieckim (klientem) na dostawę towarów do Rosji. Przedmiotem dostawy będą konstrukcje stalowe.

Transakcja bedąca przedmiotem zdarzenia przyszłego ma być przeprowadzona w następujący sposób:

Wnioskodawca otrzyma od kontrahenta niemieckiego faktury celne i wszystkie dokumenty wysyłkowe oraz będzie zgodnie z dokumentem SAD zgłaszającym-wysyłającym. Niemiecki kontrahent będzie natomiast eksporterem. Ponadto Wnioskodawca otrzyma od kontrahenta niemieckiego kopię dokumentu SAD i pisemne potwierdzenie w języku niemieckim i polskim, że towar został przez Wnioskodawcę w imieniu klienta wywieziony ze Wspólnoty Europejskiej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowy jest przedstawiony sposób postępowania dotyczący eksportu oraz czy Wnioskodawca może zastosować 0% stawkę podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy posiadane przez niego dokumenty uprawniają go do zastosowania stawki 0% dla dokonanej transakcji eksportu.

W ocenie podatnika, w myśl art. 41 ust. 11 ustawy, ma On prawo wystawić fakturę sprzedaży ze stawką 0% VAT. Ponadto zgodnie z tym przepisem Wnioskodawca po otrzymaniu, przed złożeniem deklaracji, dokumentów potwierdzających wywóz poza terytorium Wspólnoty w postaci kserokopii SAD lub kserokopii potwierdzenia elektronicznego z systemu ECS, ma prawo wykazać tą sprzedaż w deklaracji ze stawką 0% VAT.

W opinii Wnioskodawcy dokumenty sprzedaży, dokumenty dostawy, specyfikacje towarowe, mimo że na dokumentach SAD jako eksporter będzie figurował kontrahent niemiecki, są wystarczającymi dowodami do potwierdzenia tożsamości towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu poza terytorium Wspólnoty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
   
2. eksport towarów;
   
3. import towarów;
   
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
   
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ww. ustawy, przez eksport towarów rozumie się przez to potwierdzony przez urząd określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4 ustawy, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

• dostawcę lub na jego rzecz, lub
  
• nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia łodzi rekreacyjnych oraz prywatnych statków powietrznych lub innych prywatnych środków transportu, w tym środków transportu, o których mowa w art. 16 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 288 z 29.10.2005, str. 1, zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1777/2005”.
  
  

W myśl art. 41 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Zgodnie natomiast z przepisem art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się w eksporcie towarów, pod warunkiem, że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. Oznacza to, iż prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% z tytułu eksportu towarów uzależnione jest od posiadania przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty.

Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres. W razie nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju (art. 41 ust. 7 ustawy o VAT).

Przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu (ust. 8 art. 41 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 41 ust. 11 ww. ustawy o VAT przepisy art. 41 ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b), jeżeli podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. Z dokumentu tego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne, eksportem towarów jest więc potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów.

Należy podkreślić, iż tylko w szczególnych przypadkach ustawa o podatku od towarów i usług odwołuje się do przepisów innych ustaw. Przypadkiem, o którym ustawa odwołuje się do przepisów celnych jest eksport towarów. Zakres tego odwołania odnosi się w tym przypadku do dokumentów, w których urząd celny określony w przepisach celnych potwierdza wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty.

W ustawie o podatku od towarów i usług nie określona została forma dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej. Ustawodawca wskazuje jednak, iż eksportem towarów jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów, zatem ustalając zakres stosowania przepisu art. 41 ust 6, 7 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług należy odwołać się do przepisów prawa celnego. Podatnik winien więc posiadać stosowne dokumenty spełniające warunki określone w przepisach celnych, które będą jednoznacznie potwierdzać wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty Europejskiej.

Ponieważ wspólnotowe przepisy celne szczegółowo określają tryb wydawania przez urzędy celne potwierdzeń wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty, to za dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6 i ust. 11 ustawy o VAT - uprawniający do zastosowania stawki 0% - można uznać tylko taki dokument, który został wystawiony i potwierdzony zgodnie z zasadami przedstawionymi w prawie celnym, nie zaś każdy dokument, z którego w jakiś sposób wynika, iż towary opuściły terytorium Wspólnoty. Obecnie takimi dokumentami, co do zasady, są karta 3 SAD lub komunikat IE-599 w przypadku obsługi zgłoszenia wywozowego w systemie ECS.

Dla podatku od towarów i usług w przedmiotowej sytuacji ma przede wszystkim znaczenie czy wywóz nastąpił poza terytorium Wspólnoty i czy został dokonany przez podatnika lub nabywcę towaru nieposiadającego siedziby na terytorium kraju oraz czy wywóz ten został potwierdzony w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości przez urząd celny.

Z przedstawionej wyżej definicji eksportu wynika, że ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz oraz gdy jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz.

Sytuacja kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów z Polski poza terytorium Wspólnoty, i na niego wystawione są dokumenty eksportowe jako zgłaszającego towar do odprawy celnej – stanowi tzw. eksport bezpośredni.

Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów z terytorium Polski poza terytorium Wspólnoty, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz. W tym przypadku polski eksporter sprzedaje towar podmiotowi zagranicznemu, który wywozi je lub zleca ich wywóz poza granice Wspólnoty i dokonuje odprawy celnej we własnym imieniu.

Zdefiniowanie eksportu towarów bezpośredniego i pośredniego ma znaczenie z punktu widzenia rozróżnienia warunków zastosowania przez eksportera preferencyjnej stawki podatku 0%. W przypadku eksportu bezpośredniego, zastosowanie przez podatnika stawki podatku 0% uzależnione jest od spełnienia warunku otrzymania przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc, dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty (art. 41 ust. 4 i 6 ustawy o VAT). Natomiast w przypadku eksportu pośredniego, możliwość zastosowania tej stawki podatku uzależniona jest od warunku posiadania przez podatnika, przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, kopii dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty (art. 41 ust. 11 ustawy o VAT).

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę, eksporterem towarów (występującym w dokumencie SAD) jest kontrahent niemiecki, który przekaże Wnioskodawcy kopię dokumentu SAD i pisemne potwierdzenie, że towar został wywieziony z terytorium Wspólnoty. Zatem z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż w sprawie będącej przedmiotem interpretacji mamy do czynienia z eksportem pośrednim, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b ustawy o VAT.

W celu zastosowania dla tej czynności 0% stawki podatku VAT, zastosowanie znajdą przepisy art. 41 ust. 11 ww. ustawy, które jasno precyzują, iż warunkiem zastosowania 0% stawki podatku VAT jest posiadanie kopii dokumentu określonego w przepisach celnych, potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty, a ponadto z dokumentu tego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Zwrócić należy uwagę również, że dokumenty, jakimi Wnioskodawca powinien posłużyć się dla wykazania dokonania eksportu pośredniego winny tę okoliczność jednoznacznie i w sposób nie budzący wątpliwości potwierdzać.

Należy bowiem zwrócić uwagę, iż Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego wskazał, że od kontrahenta niemieckiego otrzyma kopię dokumentu SAD. Natomiast we własnym stanowisku Wnioskodawca wskazał, że będzie w posiadaniu kserokopii dokumentu SAD lub kserokopii potwierdzenia elektronicznego z systemu ECS.

Mając powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, iż kserokopia SAD lub kserokopia elektronicznego potwierdzenia wywozu z systemu ECS może stanowić kopię dokumentu o którym mowa w art. 41 ust. 11 ww. ustawy, jeżeli zostanie potwierdzona przez odpowiedni organ celny. Dowodem na udokumentowanie takiego eksportu będzie więc kserokopia karty 3 SAD z potwierdzeniem wyprowadzenie wyrobów poza terytorium Wspólnoty lub kserokopia elektronicznego potwierdzenia wywozu z systemu ECS w postaci komunikatu IE-599, o ile będą one potwierdzone za zgodność z oryginałem przez organ celny i jednocześnie potwierdzają tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Jeżeli zatem w otrzymanej od kontrahenta niemieckiego (będącego zgodnie z zapisami w dokumencie SAD eksporterem towaru) potwierdzonej przez organ celny kserokopii karty 3 SAD lub kserokopii komunikatu IE-599 dane tam przedstawione będą tożsame ze znajdującymi się w posiadaniu Wnioskodawcy danymi umieszczonymi w dokumentach sprzedaży, dokumentach dostawy oraz specyfikacjami towarowymi to dokumenty te stanowią wystarczające dowody do potwierdzenia tożsamości towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu, a tym samym uprawniają Wnioskodawcę do zastosowania stawki 0%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w kwestii postępowania celnego zawarta została w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.