INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Starostwa, przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2008 r. (data wpływu 4 lipca 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 lipca oraz z dnia 2 września 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia kwoty brutto i stawki podatku z tytułu przekazania wybudowanej kanalizacji sanitarnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 21 lipca oraz z dnia 2 września 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia kwoty brutto i stawki podatku z tytułu przekazania wybudowanej kanalizacji sanitarnej

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujące zdarzenie przyszłe.

Starostwo, tj. urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, który wykonuje zadania publiczne o charakterze ponadgminnym m.in. w zakresie pomocy społecznej (art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie (Dz. U. z 2001 r. Nr 142 poz. 1592 ze zm.) zakończyło w 2007 r. realizację zadania inwestycyjnego polegającego na budowie budynku (dwukondygnacyjnego) Domu Pomocy Społecznej. Budowa nowego obiektu miała na celu spełnienie do końca 2007 r. standardów narzuconych rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 października 2005 r. w sprawie domów pomocy społecznej (Dz. U. Nr 217, poz. 1837). Warunkiem oddania budynku do użytkowania było podłączenie go do miejskiej sieci kanalizacji sanitarnej, co należy do zadań własnych gminy realizowanych przez przedsiębiorstwo, które zobowiązane jest zapewnić realizację budowy i rozbudowy urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych ustalonych przez gminę w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego oraz w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego w zakresie uzgodnionym w wieloletnim planie rozwoju i modernizacji. Burmistrz nie wyraził zgody na budowę kanalizacji sanitarnej ze względu na brak środków. Starostwo, kierując się potrzebą pilnego uruchomienia działalności DPS w nowym obiekcie, sfinansowało ze środków własnych budowę kanalizacji, którą w następnym roku budżetowym „P” sp. z o.o. miało odpłatnie przejąć. Przedmiotowa inwestycja (zakończona 25 października 2007 r.) wykonywana była na gruncie Miasta i nie wchodziła w zakres zadań własnych Starostwa. Za wykonanie sieci kanalizacji sanitarnej Starostwo zostało obciążone w 2007 r. fakturą VAT w kwocie brutto 56.710 zł, a sieć została włączona do ewidencji środków trwałych w wysokości brutto poniesionych nakładów. Starostwo nie wykorzystywało sieci do działalności gospodarczej i nie świadczyło usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, a wiec nie dokonywało obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W 2008 r. Zarząd zawarł umowę (o charakterze cywilnoprawnym) z „P” sp. z o.o., które jest spółką ze 100% udziałem Burmistrza, w sprawie przekazania kanalizacji sanitarnej. W paragrafie 3 umowy zawarto następujący zapis „Przejmujący dokona zwrotu nakładów poniesionych przez przekazującego na budowę urządzeń kanalizacyjnych (…)”. Na podstawie zawartej umowy Starostwo wystawiło notę obciążeniową w kwocie stanowiącej całkowity koszt realizowanej inwestycji, a „P” sp. z o.o. odmówiło przyjęcia noty i zażądało od Starostwa wystawienia faktury VAT na ww. kwotę ze względu na możliwość odliczenia podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym Starostwo zadało następujące pytanie:

Czy w przypadku faktury VAT kwota stanowiąca całkowity koszt realizacji inwestycji, należy potraktować jako kwotę netto czy brutto i jaką zastosować stawkę podatku od towarów i usług...

Zdaniem Starostwa, w przypadku obowiązku wystawienia faktury VAT kwota 56.710 zł stanowiąc całkowity koszt realizacji inwestycji jest kwotą netto i należy zastosować 22% stawkę podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W myśl art. 2 pkt 22 sprzedażą jest m.in. odpłatna dostawa towarów i świadczenie usług na terytorium kraju. Zatem w zestawieniu z zapisem art. 29 ust. 1, obrotem jest kwota należna m.in. z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Z treści wniosku wynika, że kwotą należną z tytułu przekazania kanalizacji sanitarnej „P” sp. z o.o. będzie koszt poniesionych nakładów inwestycyjnych, a więc kwota 56.710 zł. Wobec wyżej powołanych przepisów kwota 56.710 zł będzie kwotą brutto, w której będzie zawarty podatek należny.

Przepis art. 41 ust. 1 stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, obniżone do wysokości 7%, 3% i 0%.

Zgodnie z ust. 12 powołanego artykułu, 7% stawkę podatku od towarów i usług stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W myśl art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Ponadto zgodnie z § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r., stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Zatem czynność przekazania wybudowanej kanalizacji sanitarnej nie została objęta przez ustawodawcę preferencyjną stawką podatku w wysokości 7%.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że przekazanie przez Starostwo kanalizacji sanitarnej będzie podlegać opodatkowaniu 22% stawką podatku od towarów i usług. Podstawą opodatkowania będzie wartość całkowitego kosztu realizacji inwestycji pomniejszonej o należny podatek od towarów usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.