INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Banku przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 09 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów refundowanych Spółce wydatków związanych z pracowniczym programem motywacyjnym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09 czerwca 2008 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów refundowanych Spółce wydatków związanych z pracowniczym programem motywacyjnym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na podstawie umowy zawartej z zagranicznym podmiotem powiązanym kapitałowo (dalej: Spółka) Bank uiszcza opłaty związane z pracowniczym planem motywacyjnym (dalej: Plan).Jest to tzw. pracowniczy plan motywacyjny zorganizowany przez Spółkę, którego celem jest poprawa efektywności Banku, zwiększenia jego możliwości gospodarczych oraz podwyższenia dochodów Banku poprzez zachęcenie pracowników Banku do utrzymywania ściślejszego związku z Bankiem i poczucia odpowiedzialności za działalność i rezultaty finansowe Banku.W ramach Planu pracownicy Banku otrzymują nieodpłatne opcje na akcje Spółki, nabywane przez Spółkę. Po określonym okresie od daty przyznania opcji, pracownik nabywa prawo do realizacji opcji poprzez albo nabycie akcji Spółki wg z góry ustalonej ceny albo otrzymania kwoty rozliczenia w wysokości równej różnicy pomiędzy ceną rynkową akcji w momencie realizacji opcji, a ceną zagwarantowaną w momencie objęcia opcji (ceną opcji). Bank, na podstawie zawartej umowy, zobowiązał się do refundowania Spółce tzw. kosztów administracyjnych oraz kosztów finansowania. Koszty administracyjne są to koszty poniesione w związku z prowadzeniem Planu przez Spółkę (dodatkowe wydatki i inne administracyjne wydatki związane z zarządzaniem Planem), natomiast koszty finansowania – są ustalone z uwzględnieniem obowiązującej ceny rynkowej stopy oprocentowania w celu sfinansowania całkowitego kosztu nabycia akcji przez Spółkę i stanowią koszty odsetkowe ponoszone przez Spółkę, a dotyczące finansowania zakupu akcji dla pracowników Banku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Bank ma prawo do zaliczenia do podatkowych kosztów uzyskania przychodów – w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – uiszczanych na rzecz Spółki kosztów administracyjnych oraz kosztów finansowania z tytułu pracowniczych programów motywacyjnych - Planu...

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.Powyższy przepis oznacza, iż podatnik ma prawo do zaliczenia do podatkowych kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 oraz że istnieje związek pomiędzy ich poniesieniem a możliwością uzyskania przychodu podatkowego lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.A zatem wydatki dokonane przez podatnika mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów, jeśli są nakierowane na osiągnięcie przychodów z zastrzeżeniem, że warunek celowości nie odnosi się do konieczności zaistnienia następstwa w postaci każdorazowego osiągnięcia przychodów, lecz dotyczy celowości rozumianej jako realna możliwość osiągnięcia w danych warunkach przychodu podatkowego.

Ponoszenie przez Bank kosztów związanych z pracowniczym planem motywacyjnym umotywowane jest poprawą efektywności Banku, zwiększeniem jego możliwości gospodarczych poprzez zmotywowanie pracowników Banku do utrzymywania ściślejszego związku z Bankiem i poczucia osobistej odpowiedzialności za działalność i rezultaty finansowe Banku. A zatem pracownik Banku uprawniony do partycypowania w pracowniczym planie motywacyjnym jest konkretnie – bo finansowo – zainteresowany zwiększeniem efektywności swoich działań, co prowadzi do sprawniejszej realizacji celów biznesowych banku, zwiększenia jego wyników finansowych i przychodu podatkowego.W opinii Banku ponoszone z tytułu Planu koszty administracyjne oraz koszty finansowania mieszczą się w wyżej cytowanej definicji podatkowych kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, iż przedstawiając własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego Spółka powołała art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże z analizy przepisów wynika, iż winien to być art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dlatego też uznano, iż jest to oczywista omyłka.Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm., określonej w dalszej części skrótem „ustawa o pdop”) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Gramatyczna wykładnia tego przepisu prowadzi do wniosku, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, w tym służą zachowaniu lub zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. W związku z powyższą definicją, do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wydatki zarówno bezpośrednio związane z przychodami, które podatnik ponosi jako podmiot gospodarczy, a także wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie.

Jak podkreśla Bank przyznanie pracownikom nieodpłatnie opcji na akcje Spółki (będącej zagranicznym podmiotem powiązanym kapitałowo) w ramach tzw. Planu (pracowniczy plan motywacyjny) umotywowane jest poprawą efektywności Banku, zwiększeniem jego możliwości gospodarczych poprzez zmotywowanie pracowników Banku do utrzymywania ściślejszego związku z Bankiem i poczucia osobistej odpowiedzialności za działalność i rezultaty finansowe Banku. A zatem pracownik Banku uprawniony do partycypowania w pracowniczym planie motywacyjnym jest konkretnie – bo finansowo – zainteresowany zwiększeniem efektywności swoich działań, co prowadzi do sprawniejszej realizacji celów biznesowych banku, zwiększenia jego wyników finansowych i przychodu podatkowego.

W związku z powyższym można mówić o istnieniu związku przyczynowo – skutkowego między poniesionym wydatkiem, a potencjalnym lub zwiększonym przychodem. Refundowane Spółce przez Bank koszty administracyjne (poniesione w związku z prowadzeniem Planu przez Spółkę - dodatkowe wydatki i inne administracyjne wydatki związane z zarządzaniem Planem), a także koszty finansowania (ustalone z uwzględnieniem obowiązującej ceny rynkowej stopy oprocentowania w celu sfinansowania całkowitego kosztu nabycia akcji przez Spółkę, stanowiące koszty odsetkowe ponoszone przez Spółkę, a dotyczące finansowania zakupu akcji dla pracowników Banku) mogą być zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 updop.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.