INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 08 maja 2008 r. (data wpływu 09 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia momentu ujęcia w kosztach uzyskania przychodów wstępnej opłaty leasingowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia momentu ujęcia w kosztach uzyskania przychodów wstępnej opłaty leasingowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Stan faktyczny.

Wnioskodawca wypłaca delegacje pracownikom zatrudnionym na stanowiskach kierowców oraz handlowców, specjalistów ds. handlu na podstawie art. 775 § 1 Kodeksu Pracy, uznając je równocześnie za koszty uzyskania przychodu, jak również korzysta ze zwolnienia opodatkowania tych kwot na podstawie art. 21 ust 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, iż zawarcie umowy z wpisem „miejsce świadczenia pracy - teren całego kraju” nie jest uznawane przez Państwową Inspekcję Pracy, gdyż takie wskazanie w istocie nie precyzuje tego miejsca, pozostawiając je nieokreślonym - w umowach z naszymi kierowcami oprócz - teren całego kraju - mamy podany również adres siedziby.

Kodeks pracy precyzuje iż pracownikowi wykonującemu na polecenie służbowe pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem wykonywania pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową. Z przepisu tego wynika „że pracownik wtedy jest w podróży służbowej, kiedy na polecenie pracodawcy odbywa ją i wykonuje w jej ramach zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy”.

Zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zawarł umowę o leasing operacyjny z której wynika, iż wartość pierwszej raty leasingowej wynosi 5 % wartości netto przedmiotu leasingu. Wnioskodawca chciałby zaksięgować ją w koszty bieżącego miesiąca, w którym ją uregulował.

Jednocześnie pismem (data wpływu 24 czerwca 2008 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie organu Nr IPPB1/415-546/08-2/AM z dnia 17 czerwca 2008 r., Wnioskodawca uzupełnił przestawione zdarzenie przyszłe o następujące kwestie:

• umowa leasingu została zawarta na czas oznaczony, tj. na okres 5 lat, przy stawce amortyzacyjnej 14 % zgodnie z ustawą o podatku od osób fizycznych,
• suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada wartości 350.901,49 zł tj. co najmniej wartości początkowej środków trwałych wynoszącej 296.332,01 zł.
• Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe (handlowe) i potrąca koszty uzyskania przychodów objęte tymi księgami tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, czyli są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego, oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono - jeżeli się odnoszą do przychodów danego roku podatkowego, chyba że zarachowanie ich nie było możliwe; w tym wypadku są potrącane w roku, w którym zostały poniesione.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest wypłacenie należności z tytułu podróży służbowych zatrudnionym kierowcom i uznanie ich za koszty stanowiące koszty uzyskania przychodu oraz podlegające zwolnieniu zgodnie z art. 21 ust 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ...
2. Czy można uznać za koszty uzyskania przychodu koszty związane z pierwszą ratą czynszu leasingu operacyjnego wynoszącą 5 % całości wartości przedmiotu leasingu...

Odpowiedź na pytanie drugie stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. Wniosek w zakresie pytania pierwszego zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją.

Zdaniem Wnioskodawcy w zakresie pytania drugiego podpisana przez podatnika umowa leasingu samochodu spełnia następujące warunki:

1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 2 lata (czyli 40% normatywnego okresu amortyzacji samochodu) oraz
2. suma opłat ustalonych w umowie, pomniejszona o należny VAT odpowiada co najmniej wartości początkowej tego samochodu - to opłaty ustalone w tej umowie, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania samochodu, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego (art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zaś istota metody memoriałowej od dnia 1 stycznia 2007 r. polega na rozliczaniu kosztów uzyskania przychodów w podziale m.in. na koszty bezpośrednio związane z przychodami danego roku podatkowego, zaś rata pierwsza spełnia ten wymóg.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 23a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. z 2000 r., Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej ,,finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo do używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej ,,korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Z treści art. 23b ust. 1 ww. ustawy wynika, iż opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz
2. suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 w/w ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Moment zaliczenia opłaty wstępnej i opłaty administracyjnej do kosztów uzyskania przychodów regulują znowelizowane przepisy art. 22 ust. 5 i ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które weszły w życie z dniem 1 stycznia 2007 r.

Z analizy złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą opartą na księgach rachunkowych, czego konsekwencją jest obowiązek zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 22 ust. 5 - 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 22 ust. 5 ww. ustawy, u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącane w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącane w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów stosownie do art. 22 ust. 5d, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe i ww. przepisy należy stwierdzić, że opłaty o charakterze wstępnym są kosztami pośrednimi. Opłat tych nie można bezpośrednio powiązać z konkretnymi przychodami osiąganymi przez podatnika, gdyż są one na ogół uiszczane jednorazowo, przed wydaniem przedmiotu leasingu, a ich zapłata jest warunkiem koniecznym do rozpoczęcia realizacji umowy leasingu. Opłata wstępna i opłata administracyjna, pomimo że ponoszone są jednorazowo, to dotyczą ściśle określonego czasu trwania umowy leasingowej zawartej na czas oznaczony. Tak więc zgodnie z art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca powinien podzielić koszty poniesienia opłaty wstępnej proporcjonalnie do długości okresu którego dotyczą, tj. okresu trwania umowy leasingowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.