INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 02 lipca 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania wartości świadczeń przyznanych przez pracodawcę w związku z kursem na członka rady nadzorczej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 lipca 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania wartości świadczeń przyznanych przez pracodawcę w związku z kursem na członka rady nadzorczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest Spółką powstałą w wyniku dokonanej aktem notarialnym komercjalizacji przedsiębiorstwa państwowego. Wszystkie akcje w Spółce należą do Skarbu Państwa.
W ww. akcie, wśród innych organów Spółki uregulowano zasady funkcjonowania rady nadzorczej. Zgodnie z § 35 Statutu Spółki Rada Nadzorcza składa się z 3 do 5 członków, powołanych przez Walne Zgromadzenie, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji. Dwie piąte składu Rady Nadzorczej powoływane jest spośród osób wybranych przez pracowników Spółki. Zgodnie z § 35 pkt 4 Statutu Spółki członkowie Rady Nadzorczej powinni spełniać wymogi wskazane w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 września 2004r. w sprawie szkoleń i egzaminów dla kandydatów na członków rad nadzorczych spółek, w których Skarb Państwa jest jedynym akcjonariuszem (Dz. U. Nr 198, poz. 2038 ze zm.). Zgodnie z § 36 statutu dwie piąte składu Rady Nadzorczej powoływane jest spośród osób wybranych przez pracowników Spółki.
W Spółce zostały przeprowadzone wybory i wyłoniono 2 kandydatów (spośród pracowników) na członków Rady Nadzorczej pierwszej kadencji. Żaden z wybranych kandydatów nie posiada uprawnień do zasiadania w Radzie Nadzorczej.
Zgodnie z § 2 ust. 1 i 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 września 2004r. w sprawie szkoleń i egzaminów dla kandydatów na członków rad nadzorczych spółek, w których Skarb Państwa jest jedynym akcjonariuszem (Dz. U. z 2004r. Nr 198, poz. 2038 ze zm.) wybrani przez pracowników kandydaci na członków rad nadzorczych pierwszej kadencji, ponieważ nie spełnili wymogu określonego w art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996r. o komercjalizacji i prywatyzacji, zostali skierowani przez Spółkę na szkolenie i egzamin.Spółka w chwili obecnej zgłosiła pracowników na kurs i dokonała zapłaty wyłącznie za kurs. Pracownicy otrzymali od Spółki skierowania na podnoszenie kwalifikacji i kształcenia ogólnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy odpłatność za kurs tj. koszty szkolenia i jednokrotnego egzaminu oraz koszty dojazdu, zakwaterowania i wyżywienia należy potraktować jako przychód ze stosunku pracy zwolniony z podatku w myśl art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika...

Zdaniem wnioskodawcy, wskazać należy na jedną z naczelnych zasad prawa pracy wysłowioną w przepisie art. 17 Kodeksu pracy, zgodnie z którą to pracodawca jest obowiązany ułatwić pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych – korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych. Powołując się na stanowisko zajmowane przez Urzędy Skarbowe wnioskodawca uważa, że zwolnieniem objęto świadczenia przyznawane na podstawie:

• rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 03 lutego 2006r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. z 2006r. Nr 31, poz. 216 ze zm.),
• rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. z 1993r. Nr 103, poz. 472 ze zm.).
  
  

Szkolenie pracowników oraz podnoszenie ich kwalifikacji zawodowych jest obowiązkiem pracodawcy, o czym stanowi art. 94 pkt 6 Kodeksu pracy. Na podstawie tej normy prawnej pracodawca obowiązany jest w szczególności ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych. Stanowi o tym art. 103 Kodeksu pracy wskazując jednocześnie, że zakres i warunki, w jakich pracodawca ułatwia podnoszenie kwalifikacji zawodowych pracowników ustalane są w drodze rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki. Ponadto wnioskodawca wskazuje, iż przedmiotowy kurs dla kandydatów na członków rady nadzorczej stanowi jedną ze wskazanych w przepisach rozporządzenia z 03 lutego 2006r. formę kształcenia pozaszkolnego (§2).

W świetle powyższego, zdaniem wnioskodawcy, odpłatność za kurs tj. koszty szkolenia i jednokrotnego egzaminu oraz koszty dojazdu, zakwaterowania i wyżywienia należy potraktować jako przychód ze stosunku pracy zwolniony z podatku dochodowego w myśl przepisu art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika. Poza powyższym konieczność ukończenia takiego szkolenia (kursu) wynika z ustawy, jest on celowy i jako zgodny z przepisami rozporządzenia z 03 lutego 2006r., zdaniem wnioskodawcy, korzysta z przedmiotowego zwolnienia.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle art. 11 ust. 1 tejże ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 12 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione w art. 12 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia, a więc każda forma przysporzenia majątkowego (tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna) mająca swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy.
A zatem, wszystko co pracownik otrzymuje od swojego pracodawcy – o ile nie stanowi wymienionego w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodu zwolnionego od podatku lub dochodu, od którego został zaniechany pobór podatku w drodze rozporządzenia Ministra Finansów – podlega opodatkowaniu ze źródła przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.

Odrębnymi przepisami, o których mowa powyżej, są: ustawa z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (t. j. z 1998r. Dz. U. Nr 21, poz. 94 ze zm.) i przepisy wykonawcze do tej ustawy, którymi są rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. Nr 103 poz. 472 ze zm.) oraz z nim związane rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 03 lutego 2006r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216).

Stosownie do treści § 1 ust. 1 rozporządzenia z dnia 12 października 1993r. przepisy tego rozporządzenia stosuje się do osób podnoszących kwalifikacje zawodowe i wykształcenie ogólne, zakładów pracy oraz organizatorów oświaty dorosłych prowadzących działalność w formach szkolnych i pozaszkolnych.

Natomiast przepis § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 3 lutego 2006r. stanowi, iż uzyskiwanie i uzupełnianie przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych odbywa się w pozaszkolnych formach kształcenia, którym jest m.in. kurs.W przypadku dokształcania i doskonalenia odbywanego w formach pozaszkolnych niezbędne jest aby podnoszenie kwalifikacji zawodowych odbywało się na podstawie skierowania zakładu pracy.

W treści ww. art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest mowa między innymi o podnoszeniu kwalifikacji zawodowych.
Według Słownika Języka Polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN SA (Warszawa 1997-2008):

• zawód – to wyuczone zajęcie wykonywane w celach zarobkowych,
• kwalifikacje – to wykształcenie i uzdolnienia potrzebne do pełnienia jakiejś funkcji lub wykonywania jakiegoś zawodu.
  
  

W przypadku dokształcania i doskonalenia zawodowego pracownika wyróżnić można sytuację, gdy szkolenia są niezbędne dla wykonywania obowiązków zawodowych pracownika w firmie na danym stanowisku. Jeżeli zostanie spełniony powyższy warunek, wówczas koszty ponoszone za takie szkolenie przez pracodawcę nie stanowią przychodu pracownika i nie podlegają opodatkowaniu. Natomiast, jeśli koszt szkolenia pracownika zostanie poniesiony przez pracodawcę, ale nie wystąpi związek zdobywanej wiedzy z zakresem obowiązków pracownika, czyli nie będą to szkolenia i kursy niezbędne do wykonywania zadań powierzonych pracownikowi w ramach stosunku pracy, to wówczas koszty ponoszone przez zakład pracy na to szkolenie, stanowią przychód pracownika w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przedmiotowej sprawie, udział wymienionych we wniosku pracowników w kursie dla kandydatów do rad nadzorczych nie jest niezbędny do wykonywania przez nich zadań zawodowych, wynikających z opisu zawodu.

Wobec powyższego poniesiona przez pracodawcę odpłatność za kurs (koszty szkolenia i jednokrotnego egzaminu oraz koszty dojazdu, zakwaterowania i wyżywienia) dla kandydatów do rad nadzorczych nie jest wartością świadczenia przyznaną przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracowników, które jest zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest natomiast przychodem tych pracowników ze stosunku pracy.

Tym samym Spółka jako płatnik zobowiązana jest do pobrania i odprowadzenia od poniesionego świadczenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 32 i art. 38 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetlne powyższych przepisów prawa i zaistniałego stanu faktycznego stwierdza się, że stanowisko wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60, ze zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008r.

W związku z powyższym tut. organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.