INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2008 r. (data wpływu 14 lipca 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 sierpnia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 26 sierpnia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku oraz piśmie stanowiącym jego uzupełnienie przedstawiono następujący stan faktyczny.

W związku z prowadzoną apteką Wnioskodawca otrzymuje refundację do ceny sprzedawanych leków. Prawo do refundacji nabywa z chwilą złożenia zbiorczego zestawienia recept w oddziale NFZ – zgodnie z art. 63 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135 ze zm.). Data potwierdzająca złożenie wniosku, jest datą, od której Wnioskodawca uzyskuje prawo do refundacji. Zwrot refundacji następuje w ciągu 15 dni od daty złożenia zestawień – na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, iż stosownie do art. 509 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), wierzytelności z tytułu należnej refundacji podlegają przeniesieniu w drodze umowy przelewu wierzytelności na rzecz firm farmaceutycznych. Wierzytelności te zaliczane są na poczet należnych od Wnioskodawcy kwot tytułem dostaw leków. Oznacza to, że refundacje wpływają na rachunek bankowy nabywców wierzytelności, czyli firm farmaceutycznych. Umowy przelewu wierzytelności zawierane są po uprzednim potwierdzeniu złożenia zbiorczych zestawień przez Narodowy Fundusz Zdrowia, czyli z datą potwierdzenia lub późniejszą. W umowach określona jest kwota refundacji, których dotyczy cesja oraz termin wymagalności do zapłaty przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Na podstawie powyższych umów firmy farmaceutyczne dokonują kompensaty należnych kwot od Wnioskodawcy z tytułu dostawy leków (Wnioskodawca kupując leki od firm farmaceutycznych, ma wobec nich zobowiązania z tego tytułu). Kompensata dokonywana jest bezgotówkowo. Wnioskodawca otrzymuje pisemne informacje o kompensacie wzajemnych wierzytelności lub pisemne zestawienia zapłaconych przez Narodowy Fundusz Zdrowia refundacji, w których firmy farmaceutyczne podają: numer refundacji, kwotę, oddział oraz datę wpływu środków z Narodowego Funduszu Zdrowia. Wnioskodawca wskazuje, iż zgodnie z § 4 pkt 3 umowy o przelew wierzytelności zawartej z "F" S.A. zostaje zwolniony z długu z dniem złożenia przez Niego zbiorczego zestawienia recept do wysokości dokonanego każdorazowo przelewu wierzytelności określonej w pkt 2 § 4 umowy, pomniejszonej o 0,03% wartości tej wierzytelności za każdy dzień od dnia złożenia tego zestawienia we właściwym oddziale Narodowego Funduszu Zdrowia. Na skutek ww. przelewu zostaną zaspokojone należności firmy "F" do wysokości przelanej wierzytelności z tytułu refundacji, pod warunkiem, że przelane wierzytelności są wymagalne, bezsporne, wolne od wad prawnych i zostaną zapłacone przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Natomiast zgodnie z § 4 pkt 2 umowy przelewu wierzytelności zawartej z „T” S.A., kwota wynikająca z refundacji leków należnych Wnioskodawcy, a przekazanych do firmy „T” zostanie zaliczona według stanu na dzień przyjęcia przez Narodowy Fundusz Zdrowia zbiorczego zestawienia recept z zastosowaniem dyskonta polegającego na obciążeniu Wnioskodawcy kosztami związanymi z zaliczeniem wierzytelności przed datą wymagalności zestawień w wysokości 0,03% kwoty wierzytelności za każdy dzień, licząc od dnia przyjęcia zbiorczego zestawienia recept przez Narodowy Fundusz Zdrowia do dnia wpływu środków na rachunek bankowy firmy „T”. Data wpływu refundacji na rachunek bankowy firm farmaceutycznych, zawarta w pisemnych informacjach uzyskanych od nich, przyjmowana jest przez Wnioskodawcę jako moment powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług i podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W którym momencie powstaje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu refundacji objętej umowami przelewu wierzytelności:

• z chwilą wpływy refundacji na rachunek bankowy firm farmaceutycznych, które nabyły wierzytelności z tego tytułu na podstawie otrzymanych od nich pisemnych informacji,
• z chwilą złożenia przez Wnioskodawcę w NFZ zbiorczych zestawień recept do wysokości dokonanego każdorazowo przelewu wierzytelności – na podstawie § 4 ust. 3 umowy z "F" S.A. (następuje zwolnienie z długu),
• z datą terminu wymagalności refundacji – na podstawie paragrafu 4 ust. 2 umowy z "F" S.A.,
• z datą podpisania umowy o przelew wierzytelności...

Zdaniem Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu refundacji objętej umowami przelewu wierzytelności powstaje z chwilą wpływu refundacji na rachunek bankowy firm farmaceutycznych, które nabyły wierzytelności z tego tytułu – na podstawie otrzymanych od nich pisemnych informacji. Wnioskodawca wskazuje, iż powyższe wynika z przepisów art. 19 ust. 21 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Odstępstwem od zasady ogólnej zawartej w art. 19 ust. 1 cyt. ustawy są szczególne momenty powstania obowiązku podatkowego, które mają zastosowanie w przypadku spełnienia szczególnych warunków określonych ustawą.

I tak, zgodnie z art. 19 ust. 21 ww. ustawy, obowiązek podatkowy z tytułu należnych na podstawie odrębnych przepisów dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze powstaje z chwilą uznania rachunku bankowego podatnika. W przypadku uznania rachunku bankowego podatnika zaliczką z tytułu dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze obowiązek podatkowy powstaje w tej części.

Podstawą opodatkowania zgodnie z przepisem art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Do dopłat, o których mowa w przytoczonym przepisie, stanowiących obrót będący podstawą opodatkowania, zaliczyć należy również refundację za leki otrzymaną przez aptekę z Narodowego Funduszu Zdrowia.

Z regulacji powyższej wynika, iż w sytuacji, gdy podatnik w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług otrzymuje jakiekolwiek dofinansowanie (dotację, subwencję, refundację) stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, np. jako pokrycie części ceny leku, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok należności od nabywcy, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia usługi w dacie jej otrzymania.

Mając na uwadze zapis art. 29 ww. ustawy, w przypadku wydania leku nabywcy, obrotem podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest zarówno należna kwota otrzymana od klienta za dany towar, jak i dopłata do tego towaru realizowana przez Narodowy Fundusz Zdrowia.

Obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług przy sprzedaży leków refundowanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia powstaje zatem:

• w części zapłaconej przez klienta – z chwilą wydania towaru, zgodnie z art. 19 ust. 1 cyt. ustawy, natomiast
• w części wynikającej z otrzymanej refundacji, z chwilą uznania rachunku bankowego podatnika ww. kwotą, zgodnie z art. 19 ust. 21 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższych uregulowań stwierdzić należy, iż w przypadku, gdy dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze nie są przekazywane bezpośrednio na rachunek bankowy podatnika, nie ma zastosowania szczególny moment powstania obowiązku podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wierzytelność z tytułu należnej refundacji od Narodowego Funduszu Zdrowia, Wnioskodawca zbywa w drodze przelewu wierzytelności na rzecz firm farmaceutycznych. Cesja własnej wierzytelności w zamian za towar jest więc formą płatności. W sytuacji tej nie dochodzi zatem do uznania rachunku bankowego Wnioskodawcy, tak więc nie powstaje szczególny moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu należnej dopłaty do ceny leku, o którym mowa w cyt. art. 19 ust. 21 ustawy o podatku od towarów i usług. W świetle powyższego, w takim przypadku obowiązek podatkowy powstaje na zasadach ogólnych, tj. z chwilą wydania towaru (leku) nabywcy, od całości należności (zapłaty od klienta i refundacji).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej -powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.