Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-1275/12/AD
z 4 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2012 r. (data wpływu 29 listopada 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 stycznia 2013 r. (data wpływu 17 stycznia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu obciążenia kontrahenta kosztami diet – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu obciążenia kontrahenta kosztami diet.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z powyższym, pismem z dnia 8 stycznia 2013 r. znak ITPB1/415-1275/12-2/AD wezwano Pana do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 15 stycznia 2013 r. (data wpływu 17 stycznia 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność usługową w zakresie naprawy i konserwacji statków i konstrukcji pływających opodatkowaną podatkiem zryczałtowanym według stawki 8,5%. W 2010 r. wykonywał Pan usługi poza granicami Polski na rzecz firmy zagranicznej, dla której wystawił dwie faktury VAT, tj. za wykonane usługi oraz na diety. Obie faktury zaliczył Pan do przychodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy faktura VAT na dietę – za wyżywienie poza granicami kraju winna być zaliczona do przychodów ewidencjonowanych i opodatkowana zryczałtowanym podatkiem?

Zdaniem Wnioskodawcy, wystawiona faktura VAT za diety nie powinna być zaliczona do przychodów do opodatkowania. Wykonując usługę poza granicami Polski musiał Pan najpierw z własnych pieniędzy opłacać wszelkie koszty związane z tym pobytem. W związku z powyższym uważa Pan, iż wystawiając fakturę pokrył tylko poniesione koszty. Tym samym nie może być mowy o dodatkowym przychodzie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. nr 144, poz. 930 ze zm.), opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychodem z działalności gospodarczej na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymywane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a- 22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w 2010 r. wystawił Pan fakturę za wykonaną usługę na rzecz firmy zagranicznej, do której dołączył kolejną fakturę na diety.

Mając powyższe na względzie oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż ww. dodatkowa należność będąca jak wskazano we wniosku zwrotem poniesionych przez Pana kosztów związanych z pobytem za granicą, stanowi w istocie część składową kwoty należnej z tytułu świadczonej przez Pana na rzecz firmy zagranicznej usługi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Koszty przyjęte do wyliczenia należności stanowią bowiem jeden z elementów kalkulacyjnych otrzymanego wynagrodzenia, tj. część odpłatności za usługę. Są elementem rachunku kosztów zmierzających do ustalenia kwoty odpłatności za wykonaną usługę. Zatem otrzymanej należności nie można traktować w oderwaniu od świadczonej usługi. Jest ona wynagrodzeniem za usługę, w związku z czym stanowi przychód z działalności gospodarczej. W konsekwencji wskazana we wniosku należność w całości podlega opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych według stawki właściwej do opodatkowania przychodu uzyskanego ze świadczonej usługi.

Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę uznać należy za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.