Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/443-154/12-2/TW
z 9 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 sierpnia 2012 r. (data wpływu 17 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wyrobów tytoniowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wyrobów tytoniowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza sprzedawać liść tytoniu bez łodyg, suszony, nieprzetworzony (działalność PKWiU 01.15.10.0). Wyroby te sklasyfikowane są w CN 2401 10 35 oraz 2401 10 70). Stanowisko w ww. sprawie jest Zainteresowanemu znane.

Jego wniosek dotyczy dzierżawy maszyny do cięcia liści tytoniu. Firma zamierza oddawać tę maszynę w dzierżawę swoim klientom, którzy w zamian za określoną opłatę (czynsz dzierżawny) będą mogli samodzielnie przy pomocy wydzierżawionej maszyny, na terenie sklepu wrzucić do niej liście i w efekcie jej pracy uzyskać pocięty tytoń.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy z tytułu wydzierżawienia maszyny do cięcia tytoniu - liścia, firma stanie się płatnikiem podatku akcyzowego?
2. Czy wytworzony przez klientów (dzierżawiących maszynę) tytoń do własnych potrzeb, będzie stanowić wyrób akcyzowy, od którego Zainteresowany będzie zobowiązany odprowadzić podatek akcyzowy?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, na zadane pytania należy odpowiedzieć negatywnie.

Zgodnie z art. 8 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, przedmiotem opodatkowania jest produkcja - delicja produkcji (art. 99 ust. 1 ustawy).

W stanie faktycznym Zainteresowany nie będzie podejmował żadnych czynności w zakresie wytwarzania, przetwarzania czy pakowania wyrobów akcyzowych (tytoniu).

Przedmiotem świadczenia ze strony firmy będzie odpłatne udostępnianie zainteresowanemu klientowi maszyny do pocięcia liści tytoniu.

Podstawa prawna oddania maszyny klientowi – art. 693 § 1 Kodeksu cywilnego. Samo pocięcie będzie nalazło do klienta.

Ustawodawca objął akcyzą produkcję rozumianą jako wytwarzanie, przetwarzanie oraz pakowanie dlatego firma nie może zostać uznana za podatnika podatku akcyzowego z tytułu podejmowania opisanych we wniosku czynności. Jednocześnie nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego od wytworzonych przez „klienta-dzierżawcę” tytoniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca zamierza oddawać w dzierżawę maszynę do cięcia liści tytoniu swoim klientom, którym sprzedaje liść tytoniu bez łodyg, suszony, nieprzetworzony. W zamian za określoną opłatę (czynsz dzierżawny) będą mogli samodzielnie przy pomocy wydzierżawionej maszyny, na terenie sklepu wrzucić do niej liście i w efekcie jej pracy uzyskać pocięty tytoń.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą m.in. instytucji płatnika podatku akcyzowego.

Przepisy dotyczące obrotu wyrobami tytoniowymi nie regulują instytucji płatnika akcyzy. Instytucja ta – odmiennie niż instytucja podatnika akcyzy – nie znajduje zastosowania na gruncie przedstawionej sprawy.

Natomiast w kwestii drugiego zagadnienia wyjaśnić należy, iż do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy zalicza się – w myśl art. 98 ust. 1 ustawy – bez względu na kod CN:

1. papierosy;
2. tytoń do palenia;
3. cygara i cygaretki.

Na potrzeby niniejszej interpretacji zauważyć należy, iż przepisy art. 98 ust. 2 oraz ust. 4 ustawy, wskazują co uznaje się odpowiednio za papierosy i cygara lub cygaretki.

Natomiast – co istotne w niniejszej sprawie – przepis art. 98 ust. 5 ustawy definiuje, iż za tytoń do palenia uznaje się:

1. tytoń, który został pocięty lub inaczej podzielony, skręcony lub sprasowany w postaci bloków oraz nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego;
2. odpady tytoniowe będące pozostałościami liści tytoniu i produktami ubocznymi uzyskanymi podczas przetwarzania tytoniu lub produkcji wyrobów tytoniowych, oddane do sprzedaży detalicznej, niebędące papierosami, cygarami lub cygaretkami, a nadające się do palenia.

Produkty składające się w całości albo w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 2, 3 lub 5, są traktowane jako papierosy i tytoń do palenia. Jednakże nie traktuje się jako wyrobów tytoniowych produktów, które nie zawierają tytoniu i są wykorzystywane wyłącznie w celach medycznych (art. 98 ust. 8 ustawy).

Z powyższego wynika, iż tytoń spełnia kryteria wymienione w art. 98 ust. 5 ustawy, jeśli posiada ww. cechy z punktów 1 i 2 art. 98 ust. 5 ustawy i „nadaje się do palenia”.

Zatem, co do zasady sprzedaż liści tytoniu, które nie są w rozumieniu art. 98 ust. 5 ustawy tytoniem, nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Zainteresowany oprócz sprzedaży opisanego we wniosku towaru, będzie udostępniał swoim klientom maszynę do cięcia liści tytoniu.

Z uregulowań ustawy wynika, że sama czynność użyczania ww. maszyn nie podlega opodatkowaniu akcyzą, a wiec Wnioskodawca nie stanie się w związku z tą czynnością podatnikiem akcyzy - nie będzie zobowiązany zapłacić podatku akcyzowego.

Wyjaśnić jednak należy, iż w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest produkcja wyrobów akcyzowych. Z kolei zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, produkcją wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy jest ich wytwarzanie, przetwarzanie, a także pakowanie.

Zatem wytwarzanie wyrobów tytoniowych jest na gruncie ustawy definiowane jako produkcja wyrobów akcyzowych.

Przy czym czynności prowadzące do wytworzenia wyrobu akcyzowego (produkcja), co do zasady powinny być wykonywane w składzie podatkowym.

Przepis art. 47 ust. 1 pkt 5 ustawy stanowi bowiem, iż produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem produkcji wyrobów akcyzowych, od których została zapłacona przedpłata akcyzy.

Pod pozycją nr 27 załącznika nr 2 do ustawy, zamieszczone zostały papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki bez względu na kod CN.

Z kolei wytwarzać oznacza „zrobić coś, wyprodukować”, przetworzyć – „zmienić coś, przekształcić twórczo, nadać inny kształt”, z kolei pakować oznacza „układać rzeczy w paczkę, owijać w coś” (cyt. za Słownikiem Języka Polskiego PWN).

Stąd też czynności cięcia liści tytoniu uznać należy za produkcję wyrobów akcyzowych.

Zatem, o ile sprzedawane produkty nie są wyrobami tytoniowymi – mogą nie nadawać się jeszcze do palenia – to w wyniku ich przetworzenia (pocięcia w maszynie) mogą tą cechę już posiadać. Immanentną cechą tytoniu do palenia jest – jak sama nazwa wskazuje – możliwość użycia go „do palenia” (przepis art. 98 ust. 5 ustawy, wymaga aby wyrób nadawał się do palenia).

Ustawa nie definiuje pojęcia „nadawania się do palenia”. Z Małego słownika j. polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1999, str. 465 wynika, iż nadawać się – nadać się to być odpowiednim, stosowanym do czegoś lub na co. Palić – str. 593 tegoż słownika – to w szczególności używać tytoniu (opium itd.) przez wciąganie (wdychanie) dymu z żarzącego się papierosa, fajki, cygara.

Zatem, nadający się do palenia to taki wyrób, który w papierosie, fajce lub cygarze poprzez jego żarzenie się wywołuje dym nadający się do wdychania.

Konkludując, działania polegające na cięciu liści tytoniu w lokalu (w którym prowadzona jest już inna działalność – sprzedaż) muszą być prowadzone w składzie podatkowym, niezależnie od skali tej produkcji. Prowadzą bowiem do wytworzenia wyrobu akcyzowego i podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Kwestia ta wykracza jednak poza granice interpretacji indywidualnej, w której Wnioskodawcą jest inny podmiot niż producent ww. wyrobów.

Przy czym mając na uwadze przepisy z zakresu tworzenia, jak i prowadzenia składu podatkowego stwierdzić należy, iż miejsce w którym ma być prowadzony skład podatkowy nie może być de facto tym samym miejscem (pomieszczeniem), w którym Zainteresowany sprzedaje liście tytoniu oraz świadczy opisane we wniosku usługi użyczenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.