Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/443-150/12-3/TW
z 7 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko z dnia 6 sierpnia 2012 r. (data wpływu 10 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wyrobów węglowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wyrobów węglowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W lutym 2012 r. Wnioskodawca (dalej również Spółka) zakupił 168 ton węgla kamiennego. Przy zakupie Spółka złożyła oświadczenie, że jest podmiotem uprawnionym do zwolnienia od podatku akcyzowego, określając się jako zakład energochłonny zużywający węgiel do celów opałowych. Zainteresowany zakupił węgiel bez akcyzy.

W sierpniu 2012 r. w wyniku przeprowadzonej samokontroli w zakresie obrotu miałem węglowym Spółka zidentyfikowała, że błędnie określiła siebie jako zakład energochłonny zużywający węgiel na cele opałowe. Chcąc skorygować powstały błąd zwróciła się do Sprzedawcy węgla o dokonanie korekty faktury, która uwzględni akcyzę i stosowny podatek od towarów i usług. Sprzedający oświadczył, że skoro sprzedaż bez akcyzy była wynikiem złożenia przez Wnioskodawcę błędnego oświadczenia to wpłaty akcyzy musi dokonać sam Wnioskodawca. Sprzedający uważa, że korekta zaistniałej sytuacji powinna dokonać się bez jego udziału.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podstawą korekty zakupu węgla kamiennego kupionego bez akcyzy (z winy kupującego) powinna być korekta faktury zakupu wystawiona przez Sprzedającego, która uwzględniałaby podatek akcyzowy oraz podatek od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawą skorygowania zaistniałego błędu powinna być korekta faktury zakupu wystawiona przez Sprzedającego, która uwzględniałaby podatek akcyzowy wraz z naliczonym podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby węglowe - wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

Podmiot zużywający to w myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż nabywając wyroby węglowe Spółka złożyła oświadczenie, że jest podmiotem uprawnionym do zwolnienia od podatku akcyzowego, określając się jako zakład energochłonny zużywający węgiel do celów opałowych. Zainteresowany zakupił węgiel bez akcyzy.

W sierpniu 2012 r. Spółka stwierdziła, iż błędnie określiła siebie jako zakład energochłonny.

Wątpliwości Wnioskodawcy związane są de facto z osobą podatnika i wynikającym z tego obowiązkiem zapłaty akcyzy.

Wyjaśnić zatem należy, co do zasady obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy).

Prawodawca przewidział jednak szereg wyjątków od tej reguły uregulowanych w art. 31a ustawy. Przepis ten wymienia na jakie cele (w tym przypadku uprzywilejowane zwolnieniem) mogą zostać przeznaczone wyroby węglowe.

Z przepisu art. 31a ust 1 pkt 1 ustawy wynika przy tym, iż zwalnia się od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

W tym przypadku Wnioskodawca – jako podmiot korzystający ze zwolnienia – nabył wyroby węglowe deklarując, iż spełnia przesłankę podmiotową uprawniającą do zużycia wyrobów węglowych ze zwolnieniem od akcyzy.

Art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy stanowi bowiem, iż zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez zakłady energochłonne do celów opałowych.

Na gruncie niniejszej sprawy nie wymaga pogłębionej analizy stwierdzenie, iż przeznaczenia są istotną częścią zasad rządzących opodatkowaniem wyrobów akcyzowych. Te, które prawodawca uznaje za uprzywilejowane, uprawniają do zastosowania zwolnienia od podatku.

Spółce przysługiwało zwolnienie wyrobów węglowych, w przypadku ich zużycia przez zakład energochłonny. Zainteresowany zużywając wyroby węglowe w innym celu nie dochował ww. warunku – zmienił przeznaczenie wyrobów węglowych i zużył je w prowadzonej działalności gospodarczej.

Zwrócić bowiem należy uwagę na przepis art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy, w myśl którego w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych.

Zatem użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2 ustawy podlega opodatkowaniu akcyzą. Za takie użycie uważa się m.in. naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż – w rozumieniu art. 9a ust. 2 ustawy – zamiast użycia go do celów zwolnionych.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka zużyła wyroby węglowe w innym celu niż uprzywilejowanym zwolnieniem. Tym samym wykonała ww. czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą.

Wyjaśnić przy tym należy, iż na gruncie podatku akcyzowego podstawową zasadą jest uznanie za podatnika osobę wykonującą czynność objętą zakresem przedmiotowym opodatkowania tym podatkiem. Zgodnie bowiem z przepisem art. 13 ust. 1 ustawy, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, (…).

Zatem, to Zainteresowany jako podatnik podatku akcyzowego – w związku z wykonaniem czynności, o której mowa w art. 9a usta. 1 pkt 6 ustawy – jest podatnikiem akcyzy od zużytych niezgodnie z przeznaczeniem nabytych wyrobów węglowych.

Sprzedawca – jak należy domniemać – jako podmiot zwolniony od podatku dochował wszystkich warunków przewidzianych prawem dla zwolnienia sprzedawanych wyrobów węglowych (w dokumencie dostawy Spółka zadeklarowała, iż zużyje wyroby węglowe jako zakład energochłonny).

Dodatkowo przytoczyć należy przepis art. 21a ust. 1 ustawy w myśl którego, w przypadku wyrobów węglowych podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

1. składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru,
2. obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej

– za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia przypadającego w drugim miesiącu od miesiąca, w którym powstał obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 78 ust. 1 pkt 3.

Reasumując, na gruncie powyższych przepisów Wnioskodawca zobowiązany jest jako podatnik akcyzy do złożenia deklaracji podatkowej i zapłaty akcyzy od zużytego węgla kamiennego kupionego bez akcyzy.

Ponadto informuje się, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wyrobów węglowych. Natomiast kwestie dotyczące podatku akcyzowego w zakresie stanowiska Sprzedającego o sposobie korekty oraz podatku od towarów i usług w zakresie naliczenia podatku należnego VAT od wartości podatku akcyzowego zostały rozstrzygnięte w odrębnym piśmie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.