INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 09 lipca 2008 r. (data wpływu 10 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania przychodu z najmu lokali w okresie pomiędzy datą otwarcia spadku, a datą uprawomocnienia się postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania przychodu z najmu lokali w okresie pomiędzy datą otwarcia spadku, a datą uprawomocnienia się postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku. W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, pismem z dnia 18 września 2008 r. nr ILPB2/436-69/08-2/MK, ILPB1/415-495/08-2/RP Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia opisanego we wniosku stanu faktycznego, oraz do uiszczenia dodatkowej opłaty w kwocie 75 zł lub wskazania, którego stanu faktycznego dotyczy wpłacona już kwota. Powyższe zostało uzupełnione w dniu 23 września 2008 r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie 24 września 2008 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca nabył w drodze dziedziczenia po Swoim Ojcu udział 1/3 własności kamienicy. Pomiędzy śmiercią spadkodawcy, a stwierdzeniem nabycia spadku po nim minęło ok. 8 miesięcy. W tym czasie kamienica przynosiła dochód (dochód przed opodatkowaniem plus VAT), który w części przypadającej spadkodawcy (1/3) został odkładany przez pozostałych współwłaścicieli i przekazany Wnioskodawcy w całości po uprawomocnieniu się postanowienia o nabyciu spadku.

W odpowiedzi na ww. wezwanie Zainteresowany wskazał, że data śmierci Jego ojca to 02 lipca 2007 r. Natomiast nabycie spadku nastąpiło w momencie uprawomocnienia się w dniu 28 marca 2008 r. postanowienia sądu z dnia 06 marca 2008 r. stwierdzającego nabycie spadku. Z tą datą Wnioskodawca wszedł formalnie w prawa i obowiązki spadkodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od ww. kwot za opisany powyżej okres...
2. Czy też podatek ten zastępuje podatek od spadków i darowizn, z którego po dopełnieniu formalności Zainteresowany został zwolniony...

Tutejszy organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na drugie pytanie przedstawione we wniosku, natomiast w zakresie odpowiedzi na pierwsze pytanie wydano interpretację indywidualną nr ILPB1/415-495/08-4/RP z dnia 10 października 2008 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, pożytki z rzeczy (czynsz najmu z wynajmowanych lokali) w okresie pomiędzy otwarciem spadku (śmiercią spadkodawcy) a nabyciem spadku (stwierdzeniem nabycia spadku prawomocnym postanowieniem sądu) dla spadkobiercy nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wchodzą natomiast do wartości masy spadkowej i podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem dziedziczenia.

Art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi, iż obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze dziedziczenia – z chwilą przyjęcia spadku. W art. 6 ust. 4 zd. 1 ww. ustawy postanowiono jednak, że jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji pojęcia „spadek”, dlatego należy w tym zakresie odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.). W myśl przepisu art. 922 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Na spadek składa się ogół praw i obowiązków należących do zmarłego w chwili jego śmierci, które ze swej istoty mogą przejść na jego następców prawnych. Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami. Kwestię daty nabycia spadku regulują z kolei przepisy art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego w świetle których spadkobierca nabywa spadek z chwilą śmierci spadkodawcy.

Konsekwencją powyższego jest przyjęcie przez ustawodawcę w art. 7 ust. 1 zd. 1 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn, że podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego.

Reasumując, stwierdzić należy, iż skład masy spadkowej określa się wg stanu na dzień nabycia, tj. daty śmierci spadkodawcy. Zatem nie jest możliwe włączenie do masy spadkowej wspomnianych przez Wnioskodawcę pożytków z rzeczy powstałych po dacie otwarcia spadku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. Organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.