INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Zakładu przedstawione we wniosku z dnia 25.07.2008 r. (data wpływu 31.07.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zależności pomiędzy zwolnieniem przedmiotowym od tego podatku a sposobem przekazywania środków na Fundusz Aktywności – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31.07.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zależności pomiędzy zwolnieniem przedmiotowym od tego podatku a sposobem przekazywania środków na Fundusz Aktywności.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - Powiatowy Zakład Aktywności Zawodowej (zwany dalej Zakładem), którego organizatorem jest Powiat w Ł funkcjonuje jako zakład budżetowy, prowadzący działalność gospodarczą w celu rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych ze znacznym stopniem niepełnosprawności.

Działalność Zakładu finansowana jest ze środków PFRON, organizatora i z własnej działalności.

Przepisy art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w traktują o zwolnieniu od podatku dochodowego dochodów podatników, których celem statutowym jest rehabilitacja zawodowa i społeczna inwalidów.

Natomiast w art. 31 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej (...) jest mowa o zwolnieniu, z zastrzeżeniem, z podatków.

W oparciu o przytoczone przepisy prawne zaistniał problem odnośnie przekazywania przez Zakład środków z tytułu zwolnień z podatków na utworzony Fundusz Aktywności.

W przypadku podatku dochodowego od osób prawnych Zakład ma wątpliwość czy na Fundusz Aktywności winien być przekazywany naliczony podatek, czy też dochód uzyskany z działalności (przychody pomniejszone o koszty uzyskania tych przychodów).

Art. 21 ust. 1 pkt 27a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych traktuje o zwolnieniu od podatku świadczeń otrzymanych, zgodnie z odrębnymi przepisami, na rehabilitację zawodową i społeczną osób niepełnosprawnych ze środków PFRON.

Skoro Zakład otrzymuje dofinansowanie z PFRON i Powiatu w Ł oraz uzyskuje dochody z prowadzonej działalności, której celem statutowym jest rehabilitacja społeczna i zawodowa osób niepełnosprawnych - cały podatek dochodowy od osób fizycznych pobrany od podatników powinien być przekazany na Fundusz Aktywności.

Analizując natomiast art. 38 ust. 2 pkt 1 i 2 ww. ustawy zaistniał problem odnośnie przekazywania środków z podatku na Fundusz Aktywności i na PFRON, ponieważ artykuł ten na równi traktuje zakłady aktywności zawodowej i zakłady pracy chronionej.

Art. 31 pkt 4 ustawy o rehabilitacji (...) dotyczy tylko zakładów aktywności zawodowej, a pkt 3 tego artykułu zakładów pracy chronionej.

Poza tym art. 21 pkt 2e ustawy o rehabilitacji (...) traktuje o całkowitym zwolnieniu publicznych i niepublicznych jednostek organizacyjnych, których wyłącznym celem jest (między innymi) rehabilitacja społeczna osób niepełnosprawnych, z miesięcznych wpłat na PFRON.

Art. 2 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych wyłącza nieruchomości zajęte na potrzeby starostw powiatowych. W związku z tym Zakład, zajmując takie nieruchomości, nie podlega podatkowi od nieruchomości, przy czym art. 7 ust 2 pkt 4 nie ma tu zastosowania. Interpretacje urzędów zawierają różne stanowiska:

• obowiązek składania rocznej deklaracji DN-1 i zwolnienie z art. 7 ust. 2 pkt 4 lub

• naliczenie według deklaracji DN-1 podatku i w ratach miesięcznych przekazywanie środków na Fundusz.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. W jakiej wysokości Zakład powinien przekazywać środki na Fundusz Aktywności: czy w wysokości podatku dochodowego od osób prawnych a zysk netto winien zwiększać kapitał własny, czy w wysokości dochodu z działalności (przychody pomniejszone o koszty tej działalności)...
2. W jakiej wysokości Zakład powinien przekazywać środki z podatku od osób fizycznych na Fundusz Aktywności: czy w całości, czy 90% na Fundusz Aktywności a 10% na PFRON i czy art. 21 pkt 2e ustawy o rehabilitacji ma zastosowanie do Zakładu...
3. Czy Zakład ma obowiązek składania deklaracji DN-1, naliczania podatku od nieruchomości i przekazywania miesięcznie środków na Fundusz Aktywności oraz czy umorzenie podatku od środków transportowych jest tożsame ze zwolnieniem i środki powinny być przekazane na Fundusz Aktywności, czy zmniejszyć zobowiązanie płacone ze środków PFRON...

Odpowiedź na pytanie 1) stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej.

Wniosek w zakresie:

• pytania 2) zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną,

• pytania 3) zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1) Zakład powinien przekazywać na Fundusz Aktywności naliczony podatek dochodowy od osób prawnych, ponieważ Fundusz Aktywności tworzony jest ze środków uzyskanych z tytułu zwolnień podatkowych i z wpływów z dochodu związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej (art. 31 ust. 4 ustawy o rehabilitacji...).

Zakład uważa, że skoro dochód powstaje z przychodów pomniejszonych o koszty uzyskania tych przychodów - to tylko naliczony podatek dochodowy może być tym wpływem z dochodu zwiększającym Fundusz Aktywności.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na zatrudnianiu osób niepełnosprawnych może być realizowane przez zakład aktywności zawodowej. Zakład taki tworzy się w celu zatrudnienia osób niepełnosprawnych zaliczanych do znacznego stopnia niepełnosprawności, a także w celu rehabilitacji zawodowej i społecznej tych osób oraz przygotowania ich do aktywnego życia w otwartym środowisku na miarę ich indywidualnych możliwości.

Podstawy prawne dla działalności zakładów aktywności zawodowej stworzyła ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 ze zm.).

Zgodnie z art. 29 ust. 1 tej ustawy - przy spełnieniu określonych przepisami warunków - gmina, powiat oraz fundacja, stowarzyszenie lub inna organizacja społeczna, której statutowym zadaniem jest rehabilitacja zawodowa i społeczna osób niepełnosprawnych, może utworzyć wyodrębnioną organizacyjnie i finansowo jednostkę i uzyskać dla tej jednostki status zakładu aktywności zawodowej.

Zakład aktywności zawodowej nie może prowadzić działalności gospodarczej polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu paliwowego, tytoniowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5% oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali. Zabronione jest również prowadzenie działalności w zakresie handlu ww. wyrobami.

Powyższe wynika z art. 29 ust. 2 cytowanej ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej (...).

Stosownie do § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 14 grudnia 2007 r. w sprawie zakładów aktywności zawodowej, zakładowy fundusz aktywności tworzy się ze środków, o których mowa w art. 31 ust. 4 ww. ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej (…) oraz art. 38 ust. 2 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, ze zm.).

W myśl art. 15 ust. ww. rozporządzenia ze środków zakładowego funduszu aktywności mogą być finansowane wydatki związane z:

1. usprawnianiem i dodatkowym oprzyrządowaniem stanowisk pracy, wspomagającym samodzielne funkcjonowanie osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności w zakładzie;
2. poprawą warunków pracy osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności;
3. zakupem sprzętu i wyposażenia pomagającego osobie niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności w samodzielnym życiu i uczestnictwie w życiu społecznym w lokalnym środowisku;
4. pomocą w przygotowaniu osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności do pracy poza zakładem i wyrównaniem ich szans w nowym miejscu pracy;
5. dokształcaniem, przekwalifikowaniem i szkoleniem osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności;
6. pomocą w przygotowaniu, budowie, remoncie i wyposażeniu indywidualnych i zbiorowych form mieszkalnictwa chronionego dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, które nie znajdują oparcia we własnej rodzinie lub usamodzielniających się;
7. rekreacją i uczestnictwem osób niepełnosprawnych w życiu kulturalnym;
8. pomocą w zaspokajaniu innych potrzeb socjalnych i związanych z rehabilitacją społeczną zatrudnionych osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.

Art. 31 ust. 1 pkt 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej (…) stanowi że, prowadzący zakład pracy chronionej lub zakład aktywności zawodowej w stosunku do tego zakładu jest zwolniony z:

1. podatków, z zastrzeżeniem ust. 2, z tym że:
   a.z podatków od nieruchomości, rolnego i leśnego – na zasadach określonych w przepisach odrębnych,
   b.z podatku od czynności cywilnoprawnych - jeżeli czynność przez niego dokonana pozostaje w bezpośrednim związku z prowadzeniem zakładu;
   
2. opłat, z wyjątkiem opłaty skarbowej i opłat o charakterze sankcyjnym.

W tym samym artykule w ust. 2 wskazano natomiast jakich tytułów zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 nie dotyczy. Zostały tam wymienione, między innymi w punkcie 4 - podatki dochodowe.

Jednocześnie w tym samym artykule w ust. 4 wskazano, że prowadzący zakład aktywności zawodowej przekazuje środki uzyskane z tytułu zwolnień, o których mowa w ust. 1, oraz wpływy z dochodu związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej na zakładowy fundusz aktywności.

A zatem sferze prowadzonej gospodarki finansowej zakład aktywności zawodowej powinien przeznaczać środki z tytułu zwolnień podatkowych oraz wpływy z dochodu uzyskanego w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą na tzw. zakładowy fundusz aktywności oraz na inne określone przepisami prawa cele.

W myśl art. 17 ust.1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) wolne pod podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest:

• działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów,
• kulturalna,
• w zakresie kultury fizycznej i sportu,
• ochrony środowiska,
• wspierania inicjatyw społecznych oraz na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzeniu wsi w wodę,
• dobroczynności,
• ochrony zdrowia i pomocy społecznej,
• rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów,
• kultu religijnego.
  
  

Ze zwolnienia nie mogą korzystać, bez względu na cele ich działalności, podatnicy wymienieni art. 17 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

1. przedsiębiorstwa państwowe, spółdzielnie i spółki,
2. przedsiębiorstwa komunalne mające osobowość prawną, dla których funkcję organu założycielskiego pełnią jednostki samorządu terytorialnego lub ich jednostki pomocnicze,
3. zakłady budżetowe i inne jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, będące podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych - jeżeli przedmiotem ich działalności jest zaspokajanie potrzeb publicznych pośrednio związanych z ochroną środowiska w zakresie: wodociągów i kanalizacji, ścieków komunalnych, wysypisk i utylizacji odpadów komunalnych oraz transportu zbiorowego.

Wśród wyżej wymienionych podmiotów brak jest zakładów aktywności zawodowej, w związku z powyższym ustawodawca nie wyłączył tych zakładów z możliwości skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podkreślenia wymaga, iż zwolnienie przewidziane w ww. art. 17 ust. 1 pkt 4 dotyczy tylko tej części uzyskanych dochodów, która jest przeznaczona na cele wymienione w tym przepisie.

Zgodnie bowiem z art. 17 ust. 1a pkt 2 tejże ustawy zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.

Z kolei na podstawie art. 17 ust. 1b ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów.

Ponadto, stosownie do art. 17 ust. 1a ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy:

1.dochodów uzyskanych z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu poniżej 1,5% oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali lub dochodów uzyskanych z handlu tymi wyrobami; zwolnieniem objęte są jednak dochody jednostek badawczo-rozwojowych, w rozumieniu odrębnych przepisów, uzyskane z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego,

1a) dochodów uzyskanych z działalności polegającej na oddaniu środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych do odpłatnego używania na warunkach określonych w art. 17a-17k,

2.dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.

A zatem omawiane zwolnienie jest zwolnieniem warunkowym. Aby skorzystać z tego zwolnienia konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

1. podatnik korzystający ze zwolnienia musi prowadzić działalność statutową (niekoniecznie wyłącznie) określoną w art. 17 ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy;
2. dochody muszą być przeznaczone na cele działalności statutowej wymienione w tym przepisie;
3. dochody muszą być - bez względu na termin – wydatkowane na te cele, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodu.

Przeznaczenie i wydatkowanie dochodu powinna charakteryzować tożsamość celu, na który podatnik najpierw dochód przeznaczył, a następnie wydatkował.

Należy wskazać, iż zwolnienie to nie jest uzależnione od rodzaju uzyskiwanego dochodu, oprócz dochodów wymienionych w art. 17 ust. 1a. Ważny jest bowiem cel na jaki jest ten dochód przeznaczony, a nie źródło jego pochodzenia.

W rozpatrywanej sprawie bezsprzecznym jest, że Zakład – Wnioskodawca zajmuje się działalnością preferowaną przez ustawodawcę do zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. zajmuje się działalnością mającą na celu rehabilitację zawodową i społeczną osób niepełnosprawnych ze znacznym stopniem niepełnosprawności, co zresztą wynika z istoty funkcjonowania tego rodzaju zakładów.

Podsumowując stwierdzić więc należy, że jeśli Zakład uzyskiwane dochody przeznaczy i wydatkuje na wyżej określone cele związane z rehabilitacją zawodową i społeczną osób niepełnosprawnych (służy temu utworzony Fundusz Aktywności) - jest zwolniony od podatku dochodowego od osób prawnych na mocy art. 17 ust. 1 pkt 4 cytowanej ustawy podatkowej.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, iż przepisy zawarte w ustawie podatkowej odnośnie możliwości skorzystania z ww. zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych są regulacjami zupełnie odrębnymi, niezależnymi od regulacji zwartych w art. 31 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych w zakresie zwolnień podatkowych.

Wobec powyższego, stanowisko Zakładu przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej stanowi, iż ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego - rozumie się przez to przepisy, m.in. ustaw podatkowych oraz przepisy wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych.

Natomiast poprzez ustawy podatkowe, zgodnie z art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Stosownie do tej definicji, ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych nie stanowi przepisów prawa podatkowego, a więc działający w imieniu Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie jest upoważniony do interpretowania tej ustawy w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej.

A zatem tut. organ nie jest uprawniony do interpretacji pytania Zakładu w kontekście stosowania zapisów art. 31 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych, tj. co do sposobu przekazywania środków na Fundusz Aktywności. Jak wspomniano wyżej, regulacje tego artykułu nie mają przełożenia na przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i należy traktować je odrębnie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.