INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 07.07.2008 r. (data wpływu 15.07.2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT przy imporcie usług transportu międzynarodowego, świadczonych za pomocą środków transportu innych niż środki transportu morskiego lub lotniczego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lipca 2008 r. został złożony w/w wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT przy imporcie usługi transportu międzynarodowego, świadczonej za pomocą środków transportu innych niż środki transportu morskiego lub lotniczego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka świadczy usługi spedytorskie związane z importem towarów. Transport towarów odbywa się na trasie pomiędzy terytorium kraju trzeciego a terytorium Polski. Spółka jako spedytor zleca realizację usługi transportowej niezależnym firmom transportowym. Usługa transportowa realizowana jest w ten sposób, że całość trasy transportowej towarów podzielona została na odcinki, na których usługę transportową na zlecenie Spółki realizują niezależni przewoźnicy. W konsekwencji usługę transportu międzynarodowego realizuje na rzecz Spółki kilka firm transportowych. Spółka dysponuje kopią dokumentu SAD, z którego wynika, że wartość usługi transportowej podwyższa podstawę opodatkowania importu towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku zakupu usług transportu międzynarodowego od niezależnych firm transportowych realizowanego na trasie z terytorium kraju trzeciego na terytorium Polski, z uwzględnieniem odcinków na których usługa jest realizowana przez niezależne podmioty, Spółka winna rozpoznać import usług opodatkowany stawką 0% VAT w odniesieniu do całej wartości usługi realizowanej na terytorium Polski jak i poza terytorium Polski...

Zdaniem Spółki stawka 0% VAT winna być stosowana w odniesieniu do całej wartości usługi transportu międzynarodowego, która została zrealizowana na terytorium Polski. Natomiast pozostała część wartości usługi transportu międzynarodowego zrealizowana poza terytorium Polski niezależnie od tego, przez którego przewoźnika została zrealizowana i na jakim odcinku, nie podlega opodatkowaniu w Polsce, a Spółka nie rozpoznaje w takim przypadku importu usług. W myśl art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy o VAT stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego w rozumieniu art. 83 ust. 3 ustawy VAT. Transportem międzynarodowym towarów jest m.in. przewóz towarów:

1. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty,
2. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,
3. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),
4. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju,
5. usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami, o których mowa w pkt 1 i 2.

Przy czym Spółka nabywając usługi transportu międzynarodowego w rozumieniu wskazanym wyżej obowiązana jest posiadać w swej ewidencji dokumenty potwierdzające fakt wykonania usługi. Dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług międzynarodowego transportu towarów, wymienionymi w art. 83 ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy o VAT, w przypadku transportu towarów importowanych przez przewoźnika lub spedytora mogą być: list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora), a ponadto dokument potwierdzony przez urząd celny (SAD), z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów. Jeżeli zatem Spółka nabywać będzie usługi transportowe oraz będzie posiadać łącznie dokument transportowy oraz dokument SAD potwierdzający fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów, to Spółka będzie miała prawo do zastosowania 0% stawki VAT. Stawka ta będzie miała zastosowanie w odniesieniu do odcinka transportu, przebiegającego na terytorium Polski, jeżeli będzie to transport inny niż lotniczy lub morski. Ustawodawca definiuje import usług jako świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca usług, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT (art. 2 pkt 9 ustawy o VAT). Jednakże istotną cechą podatku od towarów i usług jest jego terytorialny charakter, co oznacza, że zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, import towarów oraz wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju. W świetle powyższego należy stwierdzić, że kryterium decydującym o tym, czy w danym przypadku ma miejsce import usług, będzie miejsce świadczenia usługi, czyli innymi słowy ustalenie terytorium państwa członkowskiego właściwego dla opodatkowania tej usługi. Zgodnie z dyspozycją art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług transportowych jest miejsce gdzie odbywa się transport z uwzględnieniem pokonanych odległości, z zastrzeżeniem art. 28 ustawy o VAT (zastrzeżenie dotyczy usług transportu wewnątrzwspólnotowego i nie ma w przedmiotowej sprawie zastosowania). Powyższy przepis jest kluczowym przepisem dla wskazania, czy – w przypadku transportu międzynarodowego lub spedycji międzynarodowej, wykonywanej na rzecz Spółki przez podmioty zagraniczne – Spółka winna rozpoznawać import usług. W świetle powyższego Spółka winna rozpoznać import usług tylko w odniesieniu do części usług transportowych świadczonych na odcinku przebiegającym przez terytorium Polski. Natomiast pozostała cześć usług transportowych wykonana na odcinkach przebiegających poza terytorium Polski przez pozostałych przewoźników nie podlega opodatkowaniu w Polsce a Spółka nie rozpoznaje w ich przypadku importu usług. O tym czy i jak Spółka winna rozliczyć podatek VAT na tych pozostałych odcinkach nie podlegających opodatkowaniu w Polsce decydować będą przepisy podatkowe państw przez terytorium których te odcinki przebiegają. Powyższe wnioski znajdują potwierdzenie w postanowieniu Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z dnia 17.02.2006 r., znak PP/443-129/05, w którym stwierdził, iż: „(...) Mając na uwadze przywołany przepis art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy należy stwierdzić, iż usługi transportu będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w części świadczonej na terytorium Polski. Jednakże nie oznacza to, iż automatycznie podatnik jest zwolniony z rozliczania podatku od wartości dodanej w państwie (państwach), na terytorium których zgodnie z w/w przepisami powstanie obowiązek podatkowy z tego tytułu. O tym decydują wewnętrzne przepisy podatkowe tych państw. Odnosząc się do zapytania Podatnika należy stwierdzić, że:

1.w przypadku transportu towarów z Niemiec do Szwajcarii usługa ta nie podłoga opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bez względu na to, kto świadczy daną usługę (podatnik, czy też przewoźnik, któremu zlecono wykonanie usługi) i na czyją rzecz jest świadczona.

Stosownie do treści 27 ust. 1 i 2 rozporządzenia Min. Fin. z dnia 25 maja 2005 roku w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.), w sytuacji dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego – podatku o podobnym charakterze, czynności te powinny być udokumentowane fakturą wystawioną zgodnie z przepisami § 9, 11-23 i 26 rozporządzenia, z tym, że faktura powinna zawierać dane określone w § 9, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem. Zatem stanowisko Podatnika, w przypadku wyżej opisanej usługi jest nieprawidłowe w części, w jakiej uznaje, że przewoźnik polski (zleceniobiorca) powinien opodatkować usługi stawką 22%, w pozostałej zaś części – prawidłowe.

2.Usługi wykonane na trasie Polska – Szwajcaria odpowiadają pojęciu transportu międzynarodowego w rozumieniu art. 83 ust. 3 pkt 1 lit. a. Zastosowanie do świadczonej usługi obniżonej stawki podatku VA T w wysokości 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy będzie możliwe pod warunkiem posiadania stosownej dokumentacji. Dokumentem stanowiącym dowód świadczenia usług transportu międzynarodowego jest list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora). Zatem jeżeli Podatnik oraz przewoźnik (zleceniobiorca) posiadają stosowne dokumenty, usługa transportu podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawki 0% w części wykonanej na terytorium kraju, w pozostałej części nie jest objęta podatkiem od towarów i usług. W fakturze powinny być odrębnie ujęte odcinki trasy na terytorium kraju i odcinki poza terytorium RP. Sposób opodatkowania oraz dokumentowania powyższej usługi będzie taki sam w przypadku Podatnika, jaki i przewoźnika polskiego (zleceniobiorcy) (...).”

Powyższe wnioski znajdują również potwierdzenie w stanowisku prezentowanym w postanowieniu Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z dnia 17.02.2006 roku, znak PP/443-129/05. Wobec powyższego Spółka wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska, iż stawka 0% VAT winna być stosowana w odniesieniu do tej wartości usługi transportu międzynarodowego, która została zrealizowana na terytorium Polski. Natomiast pozostała część wartości usługi transportu międzynarodowego zrealizowana poza terytorium Polski niezależnie od tego, przez którego przewoźnika została zrealizowana i na jakim odcinku, nie podlega opodatkowaniu w Polsce, a Spółka nie rozpoznaje w takim przypadku importu usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 w/w ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 w/w ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 w/w ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.