INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2008r. (data wpływu 16 września 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 września 2008r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 23 czerwca 2008r. pomiędzy Wnioskodawcą oraz X S. A. została zawarta umowa, której przedmiotem była sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa w skład której weszły niżej wymienione składniki:

1. aktywa trwałe w tym nieruchomości;
2. aktywa obrotowe, na które składają się:
   a) zapasy;
   b) należności krótkoterminowe;
3. zobowiązania i rezerwy na zobowiązania, na które składają się:
   a) zobowiązania bieżące;
   b) rezerwy na zobowiązania, obejmujące rezerwy na świadczenia emerytalne i podobne oraz pozostałe rezerwy.

Wymienione wyżej elementy, będące zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa zostały sprzedane za cenę netto 25.320.000 zł. oraz podatek VAT w wysokości 5.570.400 zł.

Sprzedaż została udokumentowana fakturą VAT wystawioną przez X S.A. z wykazanym podatkiem VAT w kwocie 5.570.400 zł (wg stawki 22% podatku VAT).

Spółka do dnia złożenia wniosku nie dokonała rozliczenia transakcji zakupu zorganizowanej częścią przedsiębiorstwa w księgach (ani też nie dokonała odliczenia podatku naliczonego z tytułu przedmiotowej transakcji) i z tego względu, zdarzenie o które pyta, oznaczyła jako zdarzenie przyszłe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle art. 86 ustawy o VAT Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu przedmiotowej transakcji zakupu zorganizowanej części przedsiębiorstwa, wykazanego na fakturze VAT dokumentującej tę transakcję... Czy w przypadku tej transakcji nie zachodzą przesłanki wyłączające prawo do odliczenia podatku naliczonego określone w art. 88 ustawy o VAT, a w szczególności w ust. 3a pkt 2 ww. artykułu...

Stosownie do przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym nowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy o VAT. Zgodnie natomiast z regulacją art. 86 ust. 2 pkt 1. lit. a) ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem przypadków ujętych w ust. 3-7 art. 86 ustawy o VAT suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z brzmienia przywołanych przepisów wynika, iż podatnik na prawo do odliczenia podatku naliczonego z otrzymywanych faktur VAT stwierdzających nabycie towarów i usług w zakresie, w jakim służą one do wykonywania czynności opodatkowanych. Związek ten jest podstawowym, lecz nie jedynym kryterium, dla oceny możliwości odliczenia podatku naliczonego.

Przepis art. 88 ustawy o VAT zawiera katalog wyłączeń, tj. określenie przypadków, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Zatem ocena, czy Spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, wykazany w fakturze otrzymanej od kontrahenta z tytułu dokonanej transakcji, uzależniona jest od zaistnienia przesłanek pozytywnych określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz braku przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy o VAT.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ww. ustawy nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu, jest zwolniona od podatku.

Zatem nie jest możliwe obniżenie podatku należnego oraz zwrot różnicy podatku lub zwrot podatku naliczonego na podstawie otrzymanej faktury, w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku (niezależnie od faktu uregulowania kwoty wykazanej na fakturze). Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze, jednak transakcja nie podlega opodatkowaniu.

W przedmiotowej sprawie stan taki nie zaistniał. Wprawdzie przepisy VI Dyrektywy oraz zastępującej ją Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE L. z dnia 11 grudnia 2006r.) pozwalają państwom członkowskim na wyłączenie spod pojęcia dostawy towarów transakcji polegających na przeniesieniu całości lub części majątku przedsiębiorstwa, to jednak przepisy polskiej ustawy o VAT ściśle określają zakres tego wyłączenia.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans. Zatem wyłączeniu spod działania ustawy o VAT i usług podlega wyłącznie zbycie przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału przedsiębiorstwa) samodzielnie sporządzającego bilans. Konsekwentnie w każdym innym przypadku, gdy nie mamy do czynienia ze zbyciem całości przedsiębiorstwa lub samodzielnego zakładu (oddziału) nadającego się do prowadzenia z jego wykorzystaniem działalności gospodarczej, zbycie (sprzedaż) części przedsiębiorstwa (w tym zorganizowanej części przedsiębiorstwa) podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych.

W praktyce przyjmuje się, że skoro ustawa o VAT nie określa w treści swych postanowień definicji pojęcia przedsiębiorstwa, to należy je rozumieć zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego. Zgodnie zaś z art. 55¹ k.c. przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej i obejmuje ono w szczególności wymienione w tym przepisie składniki. Zgodnie z przepisem art. 55² k.c. czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Uwzględniając przywołany stan faktyczny w kontekście istoty przedsiębiorstwa i jego definicji z punktu widzenia niezbędnych składników stwierdzić należy, iż nie nastąpiło przejście przedsiębiorstwa na Spółkę.

W wyroku z dnia 17 października 2000r. (sygn. akt I CKN 850/98) Sąd Najwyższy uznał, że „na podstawie art. 55¹ k.c. strony czynności prawnej, której przedmiotem jest przedsiębiorstwo, mają pozostawioną swobodę co do tego, jakie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, z tym że swoboda w wyłączeniu poszczególnych składników nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa. Wyłączenie bowiem określonych elementów dyskwalifikuje całą transakcję jako obejmującą w swym przedmiocie przedsiębiorstwo”.

Potwierdza to również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z dnia 28 maja 2008r. (sygn. akt. I SA/Bd 135/08), który ponadto twierdzi, iż wyłączeniu spod działania ustawy o VAT podlega wyłącznie przedsiębiorstwo w takiej formie, w jakiej występuje po stronie zbywcy - „Ustalenie w omawianym przepisie wyłączenia z opodatkowania VAT przedsiębiorstwa istniejącego u zbywcy, potwierdza końcowa część art. 6 pkt 1 ustawy VAT, która odnosi się do zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans. Gdyby bowiem uznać, że w ramach tego przepisu pod pojęciem przedsiębiorstwa mieści się przedsiębiorstwo u nabywcy, to zbędne byłoby uregulowanie w postaci wyłączenia spod opodatkowania VAT zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans, gdyż zakład lub oddział u nabywcy może stanowić samodzielne przedsiębiorstwo. Niedopuszczalna jest taka wykładnia przepisów prawa, która prowadziłaby do pominięcia, choćby w części, przepisu obowiązującego w systemie prawa. W orzecznictwie Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Administracyjnego przyjęła się teza, wynikająca z zasad wykładni przepisów prawa, iż nie jest dopuszczalne interpretowanie przepisu w taki sposób, który pozbawiałby część tego przepisu znaczenia prawnego, zgodnie z łacińską sentencją per non est (nie wolno jest interpretować przepisów prawnych tak, by pewne ich fragmenty okazały się zbędne). Dlatego też podczas interpretacji art. 6 ust. 1 ustawy VAT, nie można pomijać treści, która odnosi się do zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans”.

Zatem, aby można było mówić o sprzedaży przedsiębiorstwa, niezbędnym jest sprzedaż jego wszystkich składników w rozumieniu art. 55¹ kc., natomiast nie jest zbyciem przedsiębiorstwa sprzedaż tylko jego pewnych składników majątkowych, nawet jeśli stanowiły one zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Powyższe twierdzenie znajduje uzasadnienie w świetle wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 11 grudnia 2007r. (sygn. akt. III SA/GL 1041/07), w którym Sąd orzekł, że „(...) czynnością zbycia przedsiębiorstwa nie jest sprzedaż pewnych jego składników majątkowych, nawet jeśli stanowiły one znaczącą część wartości przedsiębiorstwa. W tym przypadku bowiem zbywca nie pozbywa się przedsiębiorstwa, lecz części swojego majątku - stanowiącego towar - który wchodzi w skład przedsiębiorstwa. Zachowuje więc aktualność wyrok NSA z dnia 06 października 1995r. (SA/Gd 1959/94), w którym stwierdzono: „Sprzedaż poszczególnych elementów przedsiębiorstwa, choćby nawet przedstawiały one znaczną wartość w porównaniu z wartością całego przedsiębiorstwa, nie stanowi podstawy do

uznania, iż faktycznie nastąpiła jego sprzedaż”. W dalszej części wyroku Sąd wskazał ponadto na to, że „(...) w przypadku gdy przedmiotem transakcji zbycia jest zakład (oddział) przedsiębiorstwa samodzielnie sporządzający bilans, to wówczas czynność taka również nie jest objęta przepisami ustawy VAT. Możliwość samodzielnego sporządzania bilansu przez oddziały (zakłady) przedsiębiorstwa wynika z przepisów ustawy o rachunkowości. Na tle obecnie obowiązujących przepisów nie ma podstaw, aby wyłączać zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa spod zakresu ustawy VAT.

Obowiązek opodatkowania sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa potwierdził również Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w interpretacji z dnia 28 grudnia 2005r. (znak:1471/NUR2/443-515/05/AK), przyjmując, że „Trudno jest więc jednoznacznie określić sprzedaż przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) jako dostawę towarów lub świadczenie usług. Jednak bez względu na to sprzedaż ta nie jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług i powinna być potwierdzona fakturą. W obowiązującym stanie prawnym nie ma przepisu, zgodnie z którym faktura dokumentująca jedną transakcją powinna zawierać odrębne pozycje na każdy ze składników przedsiębiorstwa lub części transakcji spełniającą definicję dostawy towarów oraz część transakcji spełniającą definicję świadczenia usług. Zdaniem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w opisanej sytuacji Strona może wystawić fakturę zawierającą jedną pozycję „zorganizowaną część przedsiębiorstwa” i opodatkować stawką VAT 22%.

Identyczne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji nr ILPP1/443-386/07-4/MK z dnia 08 lutego 2008r.

W świetle powyższego, zdaniem Spółki należy przyjąć, że w stanie faktycznym w jakim Spółka występuję z niniejszym wnioskiem nie dochodzi do sprzedaży przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ k.c., czy też oddziału samodzielnie sporządzającego bilans (co powodowałoby, że sprzedaż byłaby wyłączona spod opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT). Przedmiotem sprzedaży jest natomiast część przedsiębiorstwa, w skład której wchodzą szczegółowo wymienione składniki, której sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych. Konsekwentnie nie zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, wyłączające prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej sprzedaż nie podlegającą opodatkowaniu bądź zwolnioną z podatku. Będąca przedmiotem zawartej umowy transakcja zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, co wyłącza możliwość zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

Dodatkowe wskazać należy, iż w przedstawionym stanie faktycznym nie zaistniała żadna inna przesłanka określona w art. 88 ustawy o VAT, skutkująca wyłączeniem prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu dokonanej transakcji.

W ocenie Spółki, w przedmiotowym stanie faktycznym jedynym elementem warunkującym prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z przedmiotowej transakcji będzie związek dokonanego zakupu z wykonywaniem czynności opodatkowanych, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Odmienne stwierdzenie, naruszałoby zasadę neutralności VAT, bowiem byłoby sprzeczne z systemem rozliczania podatku naliczonego, który zgodnie z ugruntowaną linią orzeczniczą ETS ma na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorców od ciężaru podatku VAT. Istotę neutralności podatku VAT i jej znaczenie w obrocie gospodarczym wielokrotnie potwierdzał Europejski Trybunał Sprawiedliwości w wydanych wyrokach, stwierdzając m.in., że każda działalność gospodarcza, bez względu na jej cel i efekt, jeżeli sama podlega opodatkowaniu VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny (wyrok ETS z dnia 15 stycznia 1998r., sygn. C-37/95). W innym wyroku ETS stwierdził, że wspólny system odliczeń ma na celu całkowite uwolnienie podmiotu gospodarczego od obciążeń z tytułu podatku VAT przypadającego do zapłaty lub zapłaconego w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej. Wspólny system podatku VAT gwarantuje w ten sposób, iż wszelka działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu lub rezultatu, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny pod warunkiem, że działalność ta podlega temu podatkowi (wyrok ETS z dnia 14 lutego 1985r., sygn. C - 268/83). Zatem prawo do odliczenia podatku naliczonego jest elementem pozwalającym spełnić jedną z podstawowych zasad konstrukcji podatku VAT - zasady neutralności.

Podkreślić należy również, że orzecznictwo ETS wskazuje jako zasadę, że odliczenie podatku jest fundamentalnym prawem podatnika, wynikającym z zasady neutralności VAT i każdy przypadek jego ograniczenia musi wynikać wprost z przepisów prawa. Zatem ograniczenia zasady neutralności wynikać mogą jedynie w przypadkach ściśle określonych w ustawie, a ponadto muszą wynikać z Dyrektywy. Takie ograniczenie ma w analizowanym przypadku miejsce wyłącznie w przypadku zaistnienia jednej z przesłanek określonych w art. 88 ustawy o VAT. Jak wykazano powyżej dokonana przez strony na podstawie zawartej umowy transakcja stanowi dostawę podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, zatem, w naszej ocenie Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa (w którego skład wchodzą opisane w stanie faktycznym składniki), z zachowaniem warunków wynikających art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług. W przedmiotowej sprawie natomiast nie będzie miało zastosowania wyłączenie z prawa do odliczenia podatku naliczonego określone w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast według art. 8 ust. 1 pkt 1 - przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy - przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia wynika, iż nabył on zorganizowaną część przedsiębiorstwa w postaci składników wymienionych we wniosku ( aktywa trwałe, aktywa obrotowe, zobowiązania i rezerwy na zobowiązania).

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zgodnie z zapisem art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) zorganizowana część przedsiębiorstwa to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Mając powyższe na uwadze, w przypadku uznania, że przedmiotem transakcji jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie ma tutaj zastosowania wyłączenie wynikające z ww. art. 6 pkt 1 ustawy i transakcja ta będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym nowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy o VAT. Aby możliwa była realizacja prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, nabywane przez podatnika towary lub usługi muszą służyć do wykonywania przez niego czynności podlegających opodatkowaniu. Jednocześnie realizacja tego prawa została obostrzona wieloma ograniczeniami ustawowymi określonymi w art. 88 i 90 ustawy oraz obowiązkami dokonywania korekt podatku naliczonego określonymi w art. 91. W sytuacji braku związku nabywanych towarów i usług ze sprzedażą opodatkowaną, podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego.

W związku z powyższym, jeżeli nabycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa będzie miało związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych, Spółka będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony w fakturze dokumentującej przedmiotową transakcję (pod warunkiem oczywiście niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT). W opinii Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w analizowanym zdarzeniu nie występuje wyłączenie przewidziane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Jednocześnie tutejszy organ podatkowy zauważa, iż na podstawie opisu zdarzenia przedstawionego przez Wnioskodawcę, nie jest w stanie stwierdzić czy w przedmiotowej sprawie nie zachodzą pozostałe przesłanki negatywne wyłączające prawo do odliczenia podatku naliczonego określone w art. 88 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10,09-402 Płock.