INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Fundacji przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2008r. (data wpływu 4 września 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy nieodpłatne przekazanie jednostkom publicznej służby zdrowia darowizn w formie pieniężnej lub w postaci zakupionego przez Fundację sprzętu medycznego podlega opodatkowaniu podatkiem VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 września 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie czy nieodpłatne przekazanie jednostkom publicznej służby zdrowia darowizn w formie pieniężnej lub w postaci zakupionego przez Fundację sprzętu medycznego podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Fundacja powstała w 1997r. Fundację ustanowiły: Skarb Państwa oraz Stowarzyszenie. Fundatorzy przyjęli, iż głównymi celami Fundacji będzie: utworzenie i prowadzenie ośrodka diagnostycznego i przychodni specjalistycznej a w dalszej kolejności szpitala specjalistycznego. Pierwszy z tych celów tj. wybudowanie i prowadzenie ośrodka, udało się osiągnąć natomiast nie zrealizowano drugiego celu jakim było uruchomienie szpitala. Dnia 26 stycznia 2005r. Fundatorzy podjęli decyzję o postawieniu Fundacji w stan likwidacji. Likwidacja polega na dokonaniu wyprzedaży majątku Fundacji celem zaspokojenia wszystkich wierzycieli oraz na zagospodarowaniu mienia polikwidacyjnego zgodnie ze statutem Fundacji tj. przekazaniu majątku na cele służące publicznej opiece zdrowotnej. W chwili obecnej Fundacja znajduje się w końcowym stadium likwidacji. Fundacja zaprzestała działalności gospodarczej (prowadzenie ośrodka zdrowia) a po sprzedaży prawie całego majątku trwałego oraz uregulowaniu zobowiązań wobec wszystkich wierzycieli, pozostała na koncie bankowym pewna kwota środków finansowych. Środki uzyskane z likwidacji zostaną przekazane jednostkom publicznej służby zdrowia w formie pieniężnej bądź w postaci zakupionego przez Fundację sprzętu medycznego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne przekazanie jednostkom publicznej służby zdrowia darowizn w formie pieniężnej lub w postaci zakupionego przez Fundację sprzętu medycznego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, pieniądz jako środek płatniczy nie jest towarem w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy VAT tym samym darowizna pieniężna nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.Przekazanie w formie darowizny zakupionego w tym celu sprzętu medycznego nie podlega podatkowi od towarów i usług. Zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy VAT przez dostawę towarów (opodatkowaną podatkiem VAT) rozumie się między innymi darowizny jeśli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony od tej czynności.W przypadku likwidowanej Fundacji takie prawo nie przysługuje. W myśl art. 88 ust. 1 pkt 2 obniżenia kwoty lub zwrot podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług jeśli wydatki na ich nabycie nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Art. 15 ust. 1 ustawy pdop określa koszty uzyskania przychodów jako koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Fundacja postawiona w stan likwidacji, nieprowadząca działalności medycznej, kupująca sprzęt medyczny (np. respiratory czy inkubatory dla niemowląt) celem nieodpłatnego przekazania potrzebującym szpitalom nie może zatem wartości tych zakupów traktować jako koszty uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (DZ. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą VAT, wymienione zostały czynności opodatkowane tym podatkiem, tj.:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 7 ust. 2 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż każde przekazanie należących do przedsiębiorstwa podatnika towarów bez wynagrodzenia (w szczególności darowizny), niezależnie od tego, czy następują one na cele prowadzonej działalności gospodarczej czy też nie, uznać należy za opodatkowaną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania). Zgodnie z art. 86 ust. 1 ww. ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Z powyższego wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego związanego z dokonywanymi zakupami, uzależnione jest od powiązania tych zakupów z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest przejawem neutralności podatku od towarów i usług. Wszelkie ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego wpływają na zachwianie zasady neutralności podatku i dlatego mogą wynikać jedynie z wyraźnej regulacji ustawowej. W art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca wprowadził ograniczenia podstawowego prawa podatnika, jakim jest prawo do odliczenia podatku. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Wskazać tu należy brzmienie art. 88 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego, oraz brzmienie art. 88 ust. 3 pkt 3 ustawy, zgodnie z którym cytowany wyżej ust. 1 pkt 2 nie dotyczy wydatków związanych z dostawą towarów oraz świadczeniem usług w przypadkach określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, jeżeli czynności te zostały opodatkowane. Powyższe oznacza, że w przypadku gdy podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabycia towarów przeznaczonych do nieodpłatnego przekazania, to przekazanie tych towarów nie stanowi dostawy towarów i nie ma obowiązku opodatkowania tych czynności.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Fundacja utworzyła i prowadziła ośrodek diagnostyczny i przychodnię specjalistyczną. Dnia 26 stycznia 2005r. Fundatorzy podjęli decyzję o postawieniu Fundacji w stan likwidacji. Likwidacja polega na dokonaniu wyprzedaży majątku Fundacji celem zaspokojenia wszystkich wierzycieli oraz na zagospodarowaniu mienia polikwidacyjnego zgodnie ze statutem Fundacji tj. przekazaniu majątku na cele służące publicznej opiece zdrowotnej. W chwili obecnej Fundacja znajduje się w końcowym stadium likwidacji. Fundacja zaprzestała działalności gospodarczej (prowadzenie ośrodka zdrowiała) a po sprzedaży prawie całego majątku trwałego oraz uregulowaniu zobowiązań wobec wszystkich wierzycieli, pozostała na koncie bankowym pewna kwota środków finansowych. Środki uzyskane z likwidacji zostaną przekazane jednostkom publicznej służby zdrowia w formie pieniężnej bądź w postaci zakupionego przez Fundację sprzętu medycznego. Zdaniem Wnioskodawcy Fundacja postawiona w stan likwidacji, nieprowadząca działalności medycznej, kupująca sprzęt medyczny celem nieodpłatnego przekazania potrzebującym szpitalom nie może wartości tych zakupów traktować jako koszty uzyskania przychodów. Zatem Wnioskodawca uznał, że w przypadku likwidacji nie przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony od zakupionego sprzętu medycznego.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego oraz powołane wyżej przepisy należy uznać, iż w przypadku, gdy Wnioskodawcy w momencie nabycia nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabycia przekazywanych nieodpłatnie towarów (sprzętu medycznego), to przekazanie tych towarów nie stanowi dostawy towarów w myśl art. 7 ust. 2 i nie ma obowiązku opodatkowania tej czynności. Odnosząc się natomiast do problemu opodatkowania czynności przekazania jednostkom publicznej służby zdrowia darowizn w formie środków pieniężnych należy zauważyć, iż zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszelkie transakcje wykonywane w ramach działalności gospodarczej chyba, że wyjątkowo ze względu na specyfikę danej czynności nie można jej określić jako dostawy towarów lub też świadczenia usług. Pieniądz jako środek płatniczy, nie jest towarem w rozumieniu ustawy. Odnosząc powyższe do treści zapytania stwierdzić należy, iż przekazanie środków pieniężnych uzyskanych z likwidacji ośrodka diagnostycznego i przychodni specjalistycznej nie stanowi dostawy towarów, ani też czynności zrównanych z dostawą towarów (art. 7 ustawy). Ze względu na specyfikę tej czynności nie stanowi ono również świadczenia usług (art. 8 ust. 1 ustawy). W konsekwencji przekazywanie środków pieniężnych przez Wnioskodawcę na rzecz publicznych jednostek zdrowia nie jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.