INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 11 sierpnia 2008 r. (data wpływu 14 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przekazania wozu paszowego do testowania na podstawie umowy użyczenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony w dniu 27 października 2008 r. (data wpływu) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przekazania wozu paszowego do testowania na podstawie umowy użyczenia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży dóbr inwestycyjnych dla producentów rolnych, urządzeń dla przemysłu spożywczego oraz produkcji proszku serwatkowego. Spółka prowadzi sprzedaż, m.in. wozów paszowych. Producentem wozów paszowych jest R Sp. z o.o., od której Spółka kupuje wozy paszowe, a następnie sprzedaje producentom rolnym specjalizującym się w produkcji mleka i hodowli bydła. Jednostkowa cena wozu paszowego wynosi od 35.000 zł do 83.000 zł (netto) w zależności od pojemności wozu i wyposażenia. Dla pozyskania odbiorców wozów paszowych Spółka przekazuje potencjalnemu nabywcy wóz paszowy na okres dwóch tygodni na podstawie umowy użyczenia do wypróbowania jego działania, przetestowania oraz zapoznania się z parametrami technicznymi wozu. Ewentualne bieżące koszty związane z eksploatacją wozu paszowego ponosi biorący w używanie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy wydanie wozu paszowego w ramach umowy użyczenia w opisanym wyżej stanie faktycznym, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, wydanie wozu paszowego w ramach umowy użyczenia nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Użyczenie wozu paszowego celem przetestowania jego działania ma doprowadzić do sprzedaży wozu paszowego, co jest przedmiotem działania Spółki, a więc jest niewątpliwie związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Ustawa o podatku od osób prawnych w art. 12 ust. 1 pkt 2 określa, że przychodem jest także wartość otrzymanych nieodpłatnie rzeczy, praw, świadczeń. Przepis ten nie ma zastosowania do Spółki w przedstawionej sytuacji użyczenia wozu paszowego, ponieważ Spółka jest stroną dającą, a nie otrzymującą świadczenia.

Po stronie Spółki nie powstają również skutki podatkowe w oparciu o art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c ww. ustawy, na podstawie którego nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oddanych do nieodpłatnego użytkowania. Wóz paszowy oddany do bezpłatnego testowania na podstawie umowy użyczenia nie jest przez Spółkę zaliczany do środków trwałych, nie podlega więc amortyzacji. Wozy paszowe są dla Spółki towarem, a przekazanie wozu do testowania na podstawie umowy użyczenia ma doprowadzić do zawarcia umowy sprzedaży towaru.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasadniczą kwestią do rozstrzygnięcia jest określenie czy przekazane potencjalnemu nabywcy do testowania wozy paszowe powinny być traktowane jako towary handlowe.

Stosownie do art. 16a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) za środki trwałe uznaje się m.in. stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania maszyny, urządzenia i środki transportu, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Wówczas wydatki te nie stanowią kosztu uzyskania przychodu (art. 16 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy), jednak kosztem uzyskania przychodów będą odpisy amortyzacyjne z tyt. zużycia środków trwałych, dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16 tej ustawy (art. 15 ust. 6 ww. ustawy).

Art. 16e ww. ustawy daje również możliwość na zaliczenie wydatku za zakup składników majątkowych, o których mowa m.in. w art. 16a, bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w odniesieniu do środków trwałych, których wartość przewyższa 3.500 zł ze względu na przewidywany przez podatnika okres używania równy lub krótszy niż rok. Gdyby jednak faktyczny okres używania takiego środka trwałego przekroczył 12 m-cy podatnik jest zobowiązany do zaliczenia tych składników do środków trwałych, przyjęcia ich do ewidencji w cenie nabycia, zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o różnicę między ceną nabycia a kwotą odpisów amortyzacyjnych przypadającą na okres ich dotychczasowego używania, stosowania stawki amortyzacji z Wykazu stawek przez cały okres amortyzacji, wpłacenia do 20 dnia tego miesiąca do urzędu skarbowego kwoty odsetek w wysokości 0,1% za każdy dzień.

Wóz paszowy zakupiony celem odsprzedaży jest składnikiem majątkowym w rozumieniu art. 4a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowiąc aktywa podatnika w rozumieniu przepisów o rachunkowości.

Stosownie bowiem do treści art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) przez rzeczowe aktywa obrotowe rozumie się materiały nabyte w celu zużycia na własne potrzeby, wytworzone lub przetworzone przez jednostkę produkty gotowe (wyroby i usługi) zdatne do sprzedaży lub w toku produkcji, półprodukty oraz towary nabyte w celu odsprzedaży w stanie nieprzetworzonym.

W myśl powołanego przepisu pojęciu towaru przeznaczonego do odsprzedaży w stanie nieprzetworzonym odpowiadają w pełni wozy paszowe. W celu zachęcenia klientów do nabycia tego właśnie rodzaju towaru, mogą być przekazywane na podstawie umowy użyczenia do przetestowania.

Jeżeli podatnik oddaje do nieodpłatnego używania środki trwałe, od których są naliczane odpisy amortyzacyjne, należy wziąć pod uwagę art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c ww. ustawy, który stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oddanych do nieodpłatnego używania, z wyjątkiem nieruchomości - za miesiące, w których składniki te były oddane do nieodpłatnego używania.

Nieodpłatnym jest świadczenie, którego spełnienie nie powoduje, po stronie otrzymującego, obowiązku wzajemnego świadczenia na rzecz dającego.

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychodem jest wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Powyższe oznacza, iż ww. przepis odnosi się do podmiotu otrzymującego świadczenie, w związku z powyższym, nie dotyczy Wnioskodawcy.

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że udostępnienie potencjonalnemu nabywcy wozu paszowego na określony czas następuje na podstawie umowy użyczenia celem oceny jego działania, przetestowania oraz zapoznania się z parametrami technicznymi, przez to przyczynia się do pozyskania nowych odbiorców. Powyższe działanie nie ma charakteru nieodpłatnego świadczenia powodującego u Wnioskodawcy powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu.

W świetle powyższego, udostępnienie klientom wozów paszowych, stanowiących towar handlowy Spółki, nie stanowi także czynności, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Brak zatem, podstaw do zastosowania normy wyrażonej w tym przepisie jak również uznania wydanego wozu paszowego do przetestowania jako czynności będącej nieodpłatnym świadczeniem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie dodaje się, że w zakresie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego dotyczącego podatku od towarów i usług, została wydana odrębna interpretacja w dniu 12 listopada 2008 r., nr ILPP2/443-743/08-4/MR.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.