INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12.09.2008r. (data wpływu 22.09.2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie czy:

• podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych jest Zakład Główny, to jest S A z siedzibą w A, czy też jego Oddział w Polsce – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 22.09.2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy podatnikiem podatku od osób prawnych jest Zakład Główny Spółki czy tez jej Oddział w Polsce.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujący stan faktyczny.

S A Spółka Akcyjna Oddział w Polsce z siedzibą w xx (zw. dalej — „Oddziałem”) został utworzony w Polsce na podstawie art. 85 Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej i wpisany cło rejestru przedsiębiorców na podstawie Ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym. Oddział był podatnikiem podatku od towarów i usług na podstawie ustawy z dnia 08 stycznia 1923 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym do 11 maja 2004 r. (posiadał odrębny NIP), to jest do momentu wejścia w życie nowej ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Oprócz niniejszego Oddziału S A posiada w Polsce jeszcze jeden Oddział. Jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu całej działalności prowadzonej na terytorium Polski uważany był przez cały czas zagraniczny przedsiębiorca, tj. S A. Z dniem wejścia w życie nowej ustawy, na podstawie art. 157 ust.2 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług podatnikiem podatku od towarów i usług jest S A z siedzibą w Sl an d D w A, (zwany dalej - „Zakładem Głównym”). W związku z tym S A wystąpił do Urzędu Skarbowego o zarejestrowanie go jako podatnika polskiego podatku od towarów i usług i został przez Urząd Skarbowy zarejestrowany.

W związku z tym, że Oddział ma odrębny NIP, Urząd Skarbowy co roku wzywa Oddział do złożenia rocznego zeznania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych oraz deklaracji VAT- 7. Rozważane jest wystąpienie do Urzędu Skarbowego o wykreślenie odrębnego NIP dla tego Oddziału. Oddział zatrudnia pracowników, a w związku z tym, że Oddział ma odrębny NIP, pojawia się pytanie, jaki NIP podawać przy rozliczeniach zatrudnianych przez Oddział pracowników, zarówno z Urzędem Skarbowym jak i ZUS.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podatnikiem podatku od towarów i usług jest Zakład Główny, to jest S A z siedzibą w S an d D w A, czy też jego Oddział w Polsce...
2. Czy dopuszczalne jest, aby Zakład Główny i jego Oddział w Polsce mogły mieć dwa odrębne numery NIP...
3. Czy Oddział zatrudniający pracowników w Polsce powinien stosować numer NIP nadany dla Oddziału przy składaniu deklaracji płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej są zagadnienia dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych, tj. pytanie oznaczone nr 1.

W części dotyczącej podatku od towarów i usług i podatku dochodowego od osób fizycznych, zostaną wydane odrębne interpretacje indywidualne.

Stanowisko własne Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1:

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podatnikiem podatku od towarów i usług jest Zakład Główny. Stanowisko to znajduje uzasadnienie w art. 15 ust. 1 i art. 157 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tymi przepisami podatnikiem jest zagraniczny przedsiębiorca — Zakład Główny, a nie Oddział w Polsce zagranicznego przedsiębiorcy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje

Ad. 1) Zgodnie art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) określa, że podatnikiem są także spółki niemające osobowości prawnej mające siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego państwa są traktowane jako osoby prawne i podlegają opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ww. ustawy podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Polski siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Polski. Przepis ten określa, kto podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu i jaki jest zakres tego obowiązku. Ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu podlegają podatnicy, którzy nie spełniają kryteriów rezydencji, tj. nie mają siedziby, ani zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jeżeli podatnicy, którzy nie są rezydentami, osiągają dochody ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wówczas Polska jako państwo źródła tych dochodów (majątku) może opodatkować wyłącznie te dochody (majątek). Państwo źródła dochodów, czyli Polska, może opodatkować dochody uzyskane przez nierezydentów, jeżeli działalność tego nierezydenta w Polsce prowadzona jest w formie zakładu.

W art. 4a pkt 11 ww. ustawy zdefiniowano pojęcie zagranicznego zakładu, które oznacza:

1. stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,
2. plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,
3. osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje, chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Polska, stanowi inaczej.
   
   

Przepisy ustawy o swobodzie działalności gospodarczej wymagają, aby oddziały osób zagranicznych posiadały siedzibę w Polsce. Oddział do celów podatkowych nie jest traktowany jako odrębny podmiot. Zakład osoby zagranicznej także nie jest odrębnym podatnikiem podatku dochodowego. Podatnikiem jest osoba zagraniczna posiadająca w Polsce zakład. Natomiast obowiązek podatkowy tej osoby zagranicznej ograniczony jest tylko do dochodów, jakie można przypisać posiadanemu zakładowi.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych będzie Zakład Główny, to jest S A z siedzibą w A.

Jednocześnie należy zauważyć, że zgodnie z § 6 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22.08.2005r. w sprawie właściwości organów podatkowych (t.j. Dz. U. z 2005r., Nr 165, poz. 1371) jeżeli podatnik będący nierezydentem uzyskuje dochody opodatkowane podatkiem dochodowym od osób prawnych prowadząc działalność gospodarczą na terenie więcej niż jednego województwa wówczas właściwym miejscowo jest Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie. Zatem jeśli Spółka posiada dwa oddziały na terytorium Polski to jedynym właściwym organem podatkowym do dokonywania rozliczeń z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych jest ww. Naczelnik urzędu skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.