INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2008 r. (data wpływu 8 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest rolnikiem prowadzącym działy specjalne produkcji rolnej. Działalność polega na hodowli drobiu rzeźnego. W obecnej sytuacji podatek z tytułu prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej rozliczany jest w uproszczony sposób, tj. przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z jednostki produkcyjnej. W roku 2008 Wnioskodawca zamierza powiększyć ilość odchowanego drobiu, co w efekcie spowoduje duży wzrost przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku przekroczenia w roku 2008 kwoty przychodu, określonej w Euro w przepisach o rachunkowości wyrażonej w walucie polskiej, Wnioskodawca będzie zobligowany od 2009 roku założyć księgi rachunkowe...

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych nie będzie dotyczył działalności prowadzonej w formie działów specjalnych produkcji rolnej. Wnioskodawca rozlicza dochód i zamierza rozliczać w uproszczony sposób - według norm szacunkowych. W myśl art. 24a ust. 2 pkt 2 obowiązek prowadzenia księgi dotyczy również osób: prowadzących działy specjalne produkcji, jeżeli osoby te zgłosiły zamiar prowadzenia tych ksiąg. Prowadząc działy specjalne produkcji rolnej Wnioskodawca wybrał uproszczoną formę rozliczania dochodu i nie zamierza zgłaszać zamiaru prowadzenia ksiąg rachunkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) co do zasady dotyczą opodatkowania wszelkich dochodów osób fizycznych. Jednakże przepisów tej ustawy, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Działalność rolnicza, w rozumieniu art. 2 ust. 2 wyżej cytowanej ustawy, to działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawowych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc - w przypadku roślin,
2. 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt,
5. licząc od dnia nabycia.

Zgodnie z art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin “in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym. Ponadto, jak wynika z przepisu art. 2 ust. 3a wyżej cytowanej ustawy, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nie przekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym “załącznikiem nr 2”.

Z powyższych przepisów wynika, iż działy specjalne produkcji rolnej są wyłączone z działalności rolniczej oraz z pozarolniczej działalności gospodarczej. Uprawa określonych roślin, hodowla lub chów zwierząt stanowi dział specjalny produkcji rolnej, o ile ich rozmiary przekraczają wielkości określone w załączniku nr 2 do ustawy. Informacje zawarte w wyżej wymienionym załączniku mają znaczenie w dziedzinie oceny, czy danego rodzaju działalność ma charakter działów specjalnych produkcji rolnej.

Działy specjalne produkcji rolnej stanowią odrębne źródło przychodu wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 24 ust. 4 wyżej powołanej ustawy dochód z działów specjalnych produkcji rolnej może być ustalony przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2 (jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15 ustawy), albo w oparciu o prowadzone przez podatnika księgi wykazujące te przychody.

Z przepisu art. 24a ust. 2 pkt 2 oraz ust. 4 tej ustawy wynika, że obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy m.in. osób fizycznych prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, jeżeli ich przychody za poprzedni rok obrotowy przekraczają w walucie polskiej równowartość kwoty określonej w ustawie o rachunkowości. Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r., Nr 76, poz. 694, z późn. zm.) przepisy ustawy o rachunkowości, zwanej dalej "ustawą", stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej: osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro. Przeliczenia dokonuje się po średnim kursie ustalonym przez Narodowy Bank Polski, na dzień 30 września roku poprzedzającego rok obrotowy - art. 3 ust. 3. Zatem, w przypadku gdy przychody z prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej przekroczyłyby rocznie równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro, to od następnego roku podatnik obowiązany jest prowadzić księgi rachunkowe, zgodnie z cytowanym art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości

Z powyższych przepisów wynika, iż wyboru sposobu ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej, tj. na podstawie ksiąg bądź norm szacunkowych, dokonuje sam podatnik i jest obowiązany zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed rozpoczęciem roku podatkowego albo przed rozpoczęciem prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli nastąpiło ono w ciągu roku. Jednakże możliwość wyboru sposobu ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej jest ograniczona wielkością uzyskanego przychodu z tego źródła. Jeżeli zatem przychody podatnika przekroczą wspomniany próg 1.200.000 euro, to jest on obowiązany do ustalania dochodu na podstawie zapisów dokonywanych w prowadzonych księgach rachunkowych. Wówczas nie jest możliwe rozliczanie podatku dochodowego przy zastosowaniu norm szacunkowych przewidzianych dla przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Reasumując, w sytuacji osiągnięcia przychodów o równowartości przewyższającej 1.200.000 euro z tego źródła w danym roku podatkowym Wnioskodawca nie ma możliwości ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej na podstawie norm szacunkowych w następnym roku podatkowym, a zatem winien zaprowadzić księgi rachunkowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15 - 950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.