INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2008 r. (data wpływu 1 września 2008 r.), uzupełnionym pismami z dnia 15 października (data wpływu 21 października 2008 r.), 27 października 2008 r. (data wpływu 30 października 2008 r.) i 6 listopada 2008 r. (data wpływu 18 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy ruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 września 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismami z dnia 15 i 27 października 2008 r. i 6 listopada 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy ruchomości.

W przedmiotowym wniosku oraz pismach stanowiących jego uzupełnienie przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Szpital od dnia 5 stycznia 1999 r. decyzją Naczelnika Urzędu Skarbowego otrzymał numer identyfikacji podatkowej. Jednostka nie korzystała z przysługującego Jej prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Realizacja uchwały Rady z dnia 14 lutego 2008 r. w sprawie likwidacji Szpitala, spowodowała, że z dniem 1 lipca 2008 r. Jednostka została postawiona w stan likwidacji. Tym samym Szpital w likwidacji stał się następcą prawnym zlikwidowanej jednostki.

Udzielanie świadczeń medycznych po zlikwidowanym szpitalu w przyszłości przejmie organizowana spółka „P” sp. z o.o. Majątek ruchomy (grupy 3-8 według klasyfikacji środków trwałych) będzie przedmiotem sprzedaży nowemu podmiotowi t.j. „P” sp. z o.o. Przedmiotem sprzedaży nowemu podmiotowi. będą rzeczy ruchome z ww. grup klasyfikacji środków trwałych o czasie używania do 6 miesięcy i powyżej 6 miesięcy.

Ponadto wskazano, że decyzja Urzędu w G. z dnia 25 lutego 2000 r. stwierdza, że z dniem 1 stycznia 1999 r. mienie Skarbu Państwa będące we władaniu Szpitala stało się z mocy prawa mieniem Powiatu. Zasady zbywania majątku określone są w Uchwale Rady Powiatu z dnia 18 kwietnia 2002 r.

Zgodnie z dyspozycją art. 47 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. z 1998 r. Nr 133, poz. 872) „Przyjęcie zakładów, o których mowa w ust. 1, następuje w trybie i na zasadach określonych w niniejszej ustawie, z tym że majątek ruchomy Skarbu Państwa, przekazany w nieodpłatne użytkowanie samodzielnym publicznym zakładom opieki zdrowotnej, staje się z dniem 1 stycznia 1999 r. własnością tych zakładów”.

Ponadto wskazano również strukturę sprzedaży z uwzględnieniem kwot podatku od towarów i usług za rok 2007, która przedstawia się w następujący sposób:

Sprzedaż zwolniona od podatku od towarów i usług – 18.638.305,63 zł

Sprzedaż opodatkowana 7% stawka podatku - 2.005,69 zł

Sprzedaż opodatkowana 22% stawką podatku 139.518,15 zł

Razem: -18.779.829,47 zł

Poinformowano również, że Szpital był czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a Szpital w likwidacji jest czynnym podatnikiem VAT.

W piśmie z dnia 6 listopada 2008 r. Wnioskodawca wskazał, że zarówno Szpital jak i Jednostce w likwidacji, jako następcy prawnemu Szpitala przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o naliczony, jednakże z prawa tego podatnik nie korzystał.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku sprzedaży ww. ruchomości, w sytuacji gdy Jednostka nie korzystała z przysługującego Jej prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zastosowanie będzie miało zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług (towary używane)...

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na to, że Jednostka nie korzystała z przysługującego Jej prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zastosowanie będzie miało zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy (towary używane) w odniesieniu do sprzedaży towarów stanowiących składniki majątku ruchomego, dla których upłynął półroczny termin używania. Sprzedaż składników majątku ruchomego o okresie używania krótszym niż pół roku podlegać będzie opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne i świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, o której mowa art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z definicją zawartą w art. 7 cyt. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary w świetle z art. 2 pkt 6 ww. ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2 -12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Ustawodawca określił jednak zarówno w samej ustawie o podatku od towarów i usług, jak również w rozporządzeniach wykonawczych do niej, katalog zwolnień od podatku od towarów i usług. I tak zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Przez towary używane rozumie się, zgodnie z art. 43 ust. 2 pkt 2, pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Jak wynika z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy warunkiem zastosowania zwolnienia jest brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że zarówno Szpitalowi, jak i Szpitalowi w likwidacji przysługiwało prawo do obniżenia kwot podatku należnego o naliczony, z którego to prawa nie korzystano.

Z uwagi na to, że warunek dotyczący braku prawa do odliczenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie został spełniony, okres używania towarów (rzeczy ruchomych) przez Wnioskodawcę, które mają być przedmiotem dostawy jest w niniejszej sprawie bez znaczenia.

Reasumując dostawa rzeczy ruchomych, o których mowa we wniosku, nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, ponieważ Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Bez znaczenia przy tym jest fakt, że Wnioskodawca z przysługującego prawa nie skorzystał. Wobec powyższego dostawa rzeczy ruchomych – zarówno używanych krócej niż pół roku, jak i używanych dłużej – będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Zaznacza się, iż niniejsza interpretacja została udzielona w oparciu o przedstawiony stan faktyczny, w którym stwierdzono, że Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zasadność takiego stwierdzenia nie była przedmiotem oceny tutejszego organu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.