INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 14.11.2008r. (data wpływu 20.11.2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ponoszonych wydatków na budowę drogi publicznej oraz dokonanie innych inwestycji drogowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20.11.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ponoszonych wydatków na budowę drogi publicznej oraz dokonanie innych inwestycji drogowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką prawa handlowego. Prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej artykułów spożywczych oraz chemii gospodarczej za pośrednictwem sieci ok. 130 sklepów rozmieszczonych na terenie całego kraju. Obiekty handlowe są pozyskiwane zarówno w drodze umów cywilnoprawnych zawieranych z właścicielami obiektów handlowych lub budowane od podstaw na pozyskiwanych przez spółkę lokalizacjach. We wrześniu 2008 r. Spółka w drodze przetargu nabyła od gminy nieruchomość składająca się z kilku działek z przeznaczeniem pod budowę supermarketu.

Ponieważ lokalizacja sąsiaduje ze skrzyżowaniem dróg: krajowej i wojewódzkiej oprócz zapłaty wylicytowanej ceny jak również rozpoczęcia inwestycji zgodnie z warunkami zabudowy terenu inwestor został zobowiązany do poczynienia w sąsiedztwie nieruchomości dodatkowych inwestycji w postaci: wybudowania we własnym zakresie i na własny koszt drogi dojazdowej do drogi krajowej wraz z niezbędną infrastrukturą na działce stanowiącej własność gminy. Ponadto na etapie uzyskiwania pozwolenia na budowę Spółka została zobowiązana do opracowania projektu stałej organizacji ruchu, wymagającego uzgodnień z zarządcą drogi krajowej tj. Generalną Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad. Oprócz budowy drogi dojazdowej Spółka będzie musiała po uzyskaniu stosownych zezwoleń przebudować na własny koszt układ komunikacyjny i zjazd z nabywanej nieruchomości na drogę wojewódzką w uzgodnieniu z zarządcą drogi. Przedmiotowe inwestycje powinny pod groźbą zapłaty kar umownych zostać ukończone nie później niż w terminie oddania do użytku obiektu handlowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki związane z realizacją wymienionych inwestycji drogowych będą stanowiły dla Spółki koszt uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia...

Spółka wskazuje, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (updop) kosztami uzyskania przychodów są. koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Aby wydatek można było zaliczyć do kosztów podatkowych, to pomiędzy nim a osiągniętym przychodem musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy. Nie zawsze jednak wydatek ponoszony w celu osiągnięcia lub zabezpieczenia źródła przychodów posiada bezpośredni związek z osiąganym przez spółkę przychodem. Istnieją, bowiem pewne kategorie wydatków, którym nie sposób odmówić zasadności a mające pośredni wpływ na uzyskiwany przychód. Nie ulega wątpliwości, że wybudowanie drogi dojazdowej do nieruchomości na gruncie gminy jak również przebudowa całego układu komunikacyjnego w obrębie nieruchomości i skorelowanie jej z jednej strony z drogą wojewódzką, zaś z drugiej z drogą krajową jest wydatkiem ponoszonym w celu osiągnięcia przychodów, gdyż wygodny dojazd stanowi niewątpliwie atut każdego sklepu wielkopowierzchniowego. Dodatkowo wybudowanie nowoczesnego dojazdu/wyjazdu w tym planowana budowa ronda będzie miała wpływ nie tylko na bezpieczeństwo dojeżdżających do sklepu pracowników, dostawców i klientów sklepu ale także wszystkich użytkowników dróg w obrębie, których powstanie planowana inwestycja. Bez wątpienia przebudowa węzła komunikacyjnego oraz budowa dojazdu do nieruchomości, która będzie realizowana ze środków spółki nie stanowi środka trwałego w rozumieniu art. 16a ustawy o pdop. Według Spółki, ewentualne wątpliwości mogą się ujawniać w kwalifikowaniu takiej inwestycji jako „inwestycji w obcym środku trwałym”. Pomimo, że ustawa podatkowa nie definiuje takiego pojęcia to jednak należałoby przyjąć, że w praktyce, za inwestycję w obcym środku trwałym uważane będą nakłady poniesione na ulepszenie środka trwałego, używanego na podstawie umowy dzierżawy najmu lub innej o podobnym charakterze. Realizacja inwestycji towarzyszących budowie obiektu handlowego nie spowoduje, że droga wraz z całą infrastrukturą zostanie przejęta przez spółkę do używania. Wprost przeciwnie pozostanie ona w dalszym ciągu własnością samorządu. Z tego względu zdaniem pytającej Spółki wydatki związane z nakładami poniesionym na przebudowę układu komunikacyjnego przy planowanej inwestycji lokalu handlowego nie będą stanowiły inwestycji w obcym środku trwałym. Tym samym brak będzie postaw do rozliczania ich w drodze odpisów amortyzacyjnych. Będą, one natomiast na podstawie art. 15 ust. 4d stanowiły koszt uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia, bowiem nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego ani też możliwość określenia jakiego okresu dotyczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zarachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 15.02.1992r. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie, innych niż grunty lub prawo wieczystego użytkowania gruntów, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Na podstawie art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji "inwestycji w obcych środkach trwałych", a jedynie w art. 16g ust. 7 reguluje sposób ustalania ich wartości początkowej, odsyłając do zasad ogólnych ustalania wartości początkowej środków trwałych zawartych w ust. 3-5 tego artykułu. W praktyce przyjmuje się, że inwestycją w obcym środku trwałym są nakłady poniesione przez podatnika na ulepszenie (polegające na przebudowie, rozbudowie), rekonstrukcję, adaptację lub modernizację środka trwałego używanego przez niego w prowadzonej działalności gospodarczej, a niestanowiącego jego własności. Powyższe dotyczy środka trwałego używanego na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że przedmiotowa droga będzie drogą publiczną, z której będą mogły korzystać również inne osoby i podmioty. Nie stanowić będzie ona środka trwałego będącego własnością Podatnika, nie będzie również przedmiotem najmu, dzierżawy ani innej umowy na podstawie której przyjęta byłaby do używania.

Biorąc pod uwagę powyższe - wydatki ponoszone przez Podatnika na wybudowanie drogi publicznej nie stanowić będą inwestycji w obcych środkach trwałych. Do drogi tej Wnioskodawca nie posiada żadnego tytułu prawnego uprawniającego do wyłącznego korzystania z tej drogi.

W związku z powyższym należy rozstrzygnąć, czy wydatki te stanowić będą koszty uzyskania przychodów.

W myśl art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4 c.

Zgodnie z art. 15 ust. 4d, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Wskazać należy również, iż za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów z zastrzeżeniem ust. 4f-4h ustawy o pdop uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ustawy brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.).

Koszty podatkowe ponoszone przez podmioty gospodarcze mogą mieć charakter wydatków bezpośrednich lub pośrednich.

Wydatki związane z budową drogi publicznej należy zakwalifikować do kosztów pośrednich, gdyż nie mają one bezpośredniego odzwierciedlenia w uzyskanych przychodach, ale ich poniesienie jest warunkiem ich uzyskania. W przypadku kosztów pośrednich poniesione wydatki zaliczane są do kosztów podatkowych w momencie ich poniesienia.

Reasumując, budowa drogi publicznej oraz modernizacja węzła komunikacyjnego, na wykonanie, których Wnioskodawca ponosić będzie wydatek finansowy pozostanie w związku z celem, jakim jest uzyskiwanie przez niego przychodów. Powyższe koszty winny być uznane w całości za koszty uzyskania przychodów oraz potrącane w dacie ich poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 4d, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.