INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana S. przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 04 listopada 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania odliczenia od podatku ulgi prorodzinnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04 listopada 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania odliczenia od podatku ulgi prorodzinnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca posiada troje dzieci z pierwszego małżeństwa. Wszystkie dzieci studiują (z tym, że jedno z nich pracuje). Dwie córki zdały maturę w 2008r. i od 01 października 2008r. studiują, tam też faktycznie mieszkają (od 01 października 2008r.). Do końca września 2008r. córki mieszkały wraz z matką, która nie pracuje (utrzymuje się z alimentów od byłego męża). Jedynym źródłem utrzymania córek, mieszkających i studiujących, również są alimenty od ojca. Nie ulegało wątpliwości, że za 2007r. wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty, określonej w art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na treść ust. 4 tego artykułu oraz fakt, że dzieci faktycznie mieszkały z matką (pomimo, że jedynym źródłem ich utrzymania są alimenty od ojca). Jednak od 01 października 2008r. dzieci mieszkają – a więc nie mieszkają z żadnym z rodziców, pozostając na utrzymaniu ojca.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w rozliczeniu rocznym za 2008r. wnioskodawca ma prawo do odliczenia kwoty z art. 27f ust. 2 ustawy...

Zdaniem wnioskodawcy przysługuje mu prawo do odliczenia kwoty, o której mowa w art. 27f ust. 2 ustawy w wysokości stanowiącej iloczyn liczby miesięcy zamieszkania faktycznego poza miejscem zamieszkania matki (czyli 3 miesiące) oraz 1/12 kwoty, o której mowa w ust. 2 na każde z dwojga dzieci.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) od podatku dochodowego, obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć rocznie kwotę, obliczoną zgodnie z ust. 2, jeżeli w roku podatkowym wychowywał własne lub przysposobione dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4.

A zatem, mając na uwadze treść art. 6 ust. 4 ww. ustawy w brzmieniu wprowadzonym ustawą z dnia 06 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), które to brzmienie – zgodnie z art. 14 pkt 1 tej ustawy – ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od 01 stycznia 2008r., stwierdzić należy, iż uprawnienie do ulgi związane jest z wychowywaniem przez podatnika:

1. dzieci małoletnich,
2. dzieci, bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
3. dzieci do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.
   
   

Podkreślenia wymaga, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Odliczeniu podlega kwota stanowiąca iloczyn liczby wychowywanych dzieci i dwukrotności kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym należy zaznaczyć, że do obliczenia podatku dochodowego za 2008r. nie ma zastosowania skala podatkowa zawarta w treści ww. art. 27 ust. 1. Podatek dochodowy od dochodów uzyskanych w 2008r. pobiera się od podstawy jego obliczenia według skali zawartej w art. 10 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006r. Nr 217, poz. 1588).

Z dalszych postanowień przepisu art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż odliczenie kwoty, o której wyżej mowa, dotyczy łącznie obojga rodziców (z zastrzeżeniem ust. 4 ww. ustawy). Kwotę tę odlicza się od podatku jednego z rodziców lub od podatku obojga (art. 27f ust. 3).

W przypadku rodziców, w stosunku do których orzeczone zostały rozwód albo separacja, odliczenie przysługuje jednemu z nich, u którego dzieci faktycznie zamieszkują, o ile spełnione są pozostałe warunki (art. 27f ust. 4 cyt. wyżej ustawy). Jeżeli przez część roku podatkowego dzieci faktycznie zamieszkują u każdego z rodziców (w stosunku do których sąd orzekł rozwód lub separację), odliczenie przysługuje każdemu z nich. W tym przypadku kwota odliczenia stanowi iloczyn liczby miesięcy pobytu dzieci u rodzica i 1/12 kwoty wynikającej z pomnożenia liczby wychowywanych dzieci i kwoty 1.173 zł 70 gr tj. 2 x 586 zł 85 gr (art. 27f ust. 5 ww. ustawy).

Zatem, jak już wyżej przytoczono, uprawnienie rodziców, w stosunku do których orzeczone zostały rozwód albo separacja, do skorzystania z omawianej ulgi warunkuje łączne spełnienie obu przesłanek, tj.: faktyczne zamieszkiwanie dzieci u jednego z rodziców oraz wychowanie tych dzieci w roku podatkowym, którego dotyczy rozliczenie podatku dochodowego.

Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy oraz przedstawioną we wniosku sytuację, należy uznać, iż wnioskodawcy nie przysługuje ulga z tytułu wychowywania dzieci, ponieważ nie spełnia warunku faktycznego, wspólnego zamieszkiwania z dziećmi – dzieci w okresie od 01 stycznia 2008r. do 30 września 2008r. faktycznie zamieszkiwały z matką, natomiast od 01 października 2008r. zamieszkują w Krakowie, gdzie studiują. A jak wyżej wykazano skorzystanie z powyższego odliczenia jest możliwe wówczas, gdy m.in. dziecko faktycznie zamieszkuje z osobą uprawnioną do ulgi.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.